پ۲۹۶۲۵
per
بررسی روند تغییرات آمادگی هوازی، بی هوازی و ترکیب بدنی اعضای تیم ملی کاراته ایران در یک بازهی زمانی 40 روز مانده تا مسابقات آسیایی
مسعود زرین
تربیت بدنی و علوم ورزشی
۱۴۰۲
۸۱ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
فیزیولوژی ورزشی کاربردی
۱۴۰۲/۰۶/۳۰
هدف از این مطالعه تعیین تأثیر 40 روز اردوی آمادگی تیم ملی کاراته ایران بر آمادگی هوازی و بی هوازی و ترکیب بدنی کاراته-کاها بود. دوره حضور در اردوی تیم ملی به شکل پنج روز تمرین و سه روز استراحت و نیز نسبت استراحت به کار پنج به یک (پنج جلسه تمرین و یک جلسه استراحت) بود. یک مسابقه نیز به شکل لیگ کشوری در میانه¬های اردو انجام گرفت که برای حضور مناسب تمرینات منتهی به این لیگ از لحاظ فشار تمرین تعدیل یافت. این رویکرد در هفته منتهی به مسابقات تدارکاتی (هفت روزه) خارج از کشور در روسیه نیز لحاظ شد. بعد از مسابقات جایزه بزرگ مسکو تعداد اردونشینان که در ابتدای اردو 15 نفر بودند به 10 نفر تقلیل یافت و پنج نفر بدون تست¬های هوازی و بیهوازی از اردو و به عبارتی از طرح تحقیق خارج شدند. علاوه بر آن، دو نفر نیز به علت فشار ناشی از تمرینات و صلاحدید مربیان از این ارزیابی کنار گذاشته شدند. بعد از این مسابقات یک اردوی تمرین شش روزه و یک اردوی تمرینی سه روزه انجام گرفت. تست‌های پس¬آزمون در حین اردوی شش روزه قبل از اعزام به مسابقات اندازه‌گیری شدند. برای مقایسه اطلاعات پیش و پس آزمون از ابزارهای مختلف آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و درصد تغییرات فردی و تیمی استفاده شد. دوره 40 روزه اردوی تیم ملی بر مقادیر وزن (002/0P=، 51/1-%)، شاخص توده بدنی (008/0P=، 59/1-%) و اوج توان (01/0P<، 98/6+%) تأثیر معنی¬داری داشت. با این حال تفاوت معنی داری در پیش آزمون و پس¬آزمون مقادیر توده عضلانی، توده چربی، درصد چربی، اکسیژن مصرفی در آستانه تهویه ای 1 و 2 و نیز اکسیژن اوج مشاهده نشد. باتوجه به نتایج حاصل از تحقیق به نظر می رسد به دلیل اینکه کاراته¬کاها مرحله آماده سازی در اردوها را پشت سر گذاشتند و این 40 روز ادامه¬ی اردوهای قبلی بوده است، لذا حفظ آمادگی در دستور کار قرار گیرد
The aim of this study was to investigate the impact of a 40-day training camp on the physical composition, aerobic fitness, and anaerobic fitness of the Iranian national karate team. The camp protocol consisted of 5 days of training followed by 3 days of rest, with a 5:1 ratio of rest to training sessions. A national league competition was also conducted during the camp to ensure appropriate preparation for the league, with modifications made to training intensity. This approach was also applied in the week leading up to the preparatory competitions held in Russia. Following the Moscow Grand Prix, the number of camp participants was reduced from 15 to 10 individuals, with 5 athletes excluded from further aerobic and anaerobic testing, thus exiting the camp and the research project. Additionally, two individuals were excluded based on the judgment of coaches due to training pressure. After the competition, a 6-days training camp and a 3-days training camp were conducted, and relevant tests were measured during the final six-day training. For comparing pre-test and post-test data, various descriptive statistical tools such as mean, standard deviation, and individual and team percentage changes were utilized. The 40-day training period of the national team had a significant effect on weight (P=0.002), body mass index (P=0.008) and peak power (P<0.01) and led to improvements (1.51% reduction, 1.59% decrease and 6.98% increase respectively) of these indicators. However, no significant difference was observed in the pre-test and post-test values of muscle mass, fat mass, fat percentage, oxygen consumption at ventilatory threshold 1 and 2, and peak oxygen. According to the results of the research, it seems that due to the fact that the karatekas passed the preparation stage in the camps and these 40 days were the continuation of the previous camps, therefore, maintaining the preparation should be on the agenda.
Examining the process of changes in aerobic, anaerobic fitness and body composition of the members of the Iranian national karate team in a period of 40 days before the Asian championships
زرین،
مسعود
تهیه کننده
دباغ نیکوخصلت،
خانی،
سعید
مصطفی
استاد راهنما
استاد مشاور
تبریز
