عنوان

نقش شهر هوشمند در ارتقاء کیفیت زندگی از دیدگاه شهروندان (نمونه شهروندان شهر اصفهان)

پ۲۹۲۹۶

per

نقش شهر هوشمند در ارتقاء کیفیت زندگی از دیدگاه شهروندان (نمونه شهروندان شهر اصفهان)

مسیح ابراهیمی هراتمه

اقتصاد و مديريت

۱۴۰۲

۹۰ص.

سی دی

کارشناسی ارشد

علوم اقتصادی گرایش اقتصاد و تجارت الکترونیک

۱۴۰۲/۰۶/۲۹

امروزه توسعه روزافزون شهرهای هوشمند و چالش¬ها و هزینه¬های مرتبط با آن، این مسئله را به ذهن متبادر می¬نماید که تحق شهر هوشمند سهمی در ارتقاء کیفیت زندگی دارا است یا خیر. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی سهم شهر هوشمند بر ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان در شهر اصفهان است. مدل مفهومی پژوهش با استفاده از مدل شهر هوشمند گیفنگر و همکاران (2007) و کیفیت زندگی گیوماراس و همکاران (2018) طراحی شد. در این مدل، ابعاد شهر هوشمند شامل مردم هوشمند، اقتصاد هوشمند، حمل و نقل هوشمند، حکمرانی هوشمند، زندگی هوشمند و محیط هوشمند به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زندگی به عنوان متغیر وابسته تعریف شد. پس از تنظیم پرسشنامه و تایید پایایی و روایی آن، 380 نفر از دانشجویان سه دانشگاه اصفهان، هنر اصفهان و آزاد خوراسگان براساس جدول مورگان و به طور تصادفی انتخاب و پرسشنامه بین این نمونه توزیع شد. پس از گردآوری داده¬ها با استفاده از پرسشنامه، تحلیل آماری داده¬ها انجام شد. بخش اول پرسشنامه که مربوط به اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان در پژوهش بود، با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS 26 گزارش شد. پس از آن، در بخش دوم تحلیل داده¬ها، برازش مدل و آزمون فرضیه¬ها با استفاده از آمار استنباطی و مدلسازی معادلات ساختاری، روش حداقل مربعات جزئی و تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزار Smart PLS V3.0 انجام شد. نتایج نشان داد بین تمامی ابعاد شهر هوشمند با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و تحقق شهر هوشمند موجب افزایش کیفیت زندگی می¬شود.

Today, the ever-increasing development of smart cities and the challenges and costs associated with it bring to mind the issue of whether the smart city has a share in improving the quality of life or not. The main goal of the current research is to investigate the contribution of the smart city to improving the quality of life of citizens in Isfahan city. The conceptual model of the research was designed using the smart city model of Giffenger et al. (2007) and the quality of life of Giomaras et al. (2018). In this model, the dimensions of smart city including smart people, smart economy, smart transportation, smart governance, smart life and smart environment were defined as independent variables and quality of life as dependent variables. After preparing the questionnaire and confirming its reliability and validity, 380 students from three universities of Isfahan, Honar Isfahan and Azad Khorasgan were randomly selected based on Morgan's table and the questionnaire was distributed among this sample. After collecting the data using a questionnaire, the statistical analysis of the data was done. The first part of the questionnaire, which was related to the demographic information of the research participants, was reported using descriptive statistics and SPSS 26 software. After that, in the second part of data analysis, model fitting and hypothesis testing were done using inferential statistics and structural equation modeling, partial least squares method and confirmatory factor analysis in Smart PLS V3.0 software. The results showed that there is a positive and significant relationship between all dimensions of the smart city and the quality of life, and the realization of the smart city increases the quality of life.

The Role of Smart City in Improving the Quality of Life from the Perspective of Citizens (the Case of Isfahan Citizens)

‏ابراهیمی هراتمه‏،

مسیح ‏

تهیه کننده

‏سلمانی‏،

‏اصغر پور،

بهزاد ‏

حسین ‏

استاد راهنما

استاد مشاور

‏تبریز