مطالعه تطبیقی حقوق اجتماعی و اقتصادی کارمندان دولت در حقوق موضوعه ایران و عراق
باسم خزعل الوداعه
حقوق وعلوم اجتماعی
۱۴۰۲
۱۰۷ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
حقوق عمومی
۱۴۰۲/۰۶/۱۱
طراحی و اجرای نظام مربوط به حقوق اجتماعی و اقتصادی کارمندان دولت، یکی از ابزارها و مکانیزمهای مهم برای حفاظت از ارزش نیروی انسانی سازمان به شمار می¬آید. این وضعیت برای کارآمدی و اثربخشی در ادارات دولتی چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ اجتماعی و فرهنگی، یكى از مهمترین ابعاد مدیریت منابع انسانی در بدنه دولت مطرح است. قانونگذار ایرانی و عراقی در اسناد مختلف، به منظور تأثیرگذارى بر عملكرد و رفتار کاری کارکنان خویش و ایجاد انگیزش، افزایش کارایی و بهره ورى در سطح فردى و سازمانى، نظام مربوط به حقوق اجتماعی و اقتصادی کارمندان دولت بکار گرفته است. شناخت این موضوع در مورد کارکنان در جهت بهبود عملکرد و افزایش کارآیی نهادها و سازمان ها اهمیت دارد و کسب چنین شناختی می تواند در بهبود کاربرد منابع انسانی تاثیرگذار باشد و در جلوگیری از خالی شدن سازمان دولت از نیروی انسانی شایسته مثمر ثمر باشد. نگاهی به اسناد قانونی ایران و عراق گویای آن است که در این خصوص، قانونگذار هر دو کشور تمهیداتی را بری اجرای نظام مربوط به حقوق اجتماعی و اقتصادی کارمندان دولت پیش¬بینی کرده است. برای مثال در ماده 107 قانون اساسی عراق به حقوق اجتماعی کارمندان دولت توجه شده است یا اینکه در ماده 6 بانون رسیدگی به تخلفات اداری عراق در مورد حقوق اجتماعی کارمندان دولت بحث شده است. یا اینکه در ماده 3 قانون بازنشستگی عراق به حقوق اقتصادی کارمندان دولت پرداخته شده است. این وضعیت در مورد حقوق ایران نیز صادق است. برای مثال با نگاهی به قانون مدیریت خدمات کشوری وضعیت مربوط به حقوق اجتماعی(موضوع فصل 12) و اقتصادی(موضوع فصل دهم و ماده 125) کارمندان دولت مشهود است. بر این مبنا این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است و آن اینکه وجوه اشتراک و افتراق حقوق اجتماعی و اقتصادی کارمندان دولت در حقوق موضوعه ایران و عراق چیست؟ در پاسخ به این سوال با استفاده از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی تلاش شده است ضمن توصیف روشهای اجرایی دو قانونگذار راجع به حقوق اجتماعی و اقتصادی کارکنان خود، به بیان اشتراکات و افتراقات این دو پرداخته شود
The design and implementation of the system related to the social and economic rights of government employees is one of the important tools and mechanisms to protect the value of the organization's human resources. This situation is one of the most important aspects of human resources management in the government body for efficiency and effectiveness in government offices, both financially and socially and culturally. In various documents, Iranian and Iraqi legislators have used the system related to the social and economic rights of government employees in order to influence the performance and work behavior of their employees and create motivation, increase efficiency and productivity at the individual and organizational level. It is important to know this issue about employees in order to improve the performance and increase the efficiency of institutions and organizations, and gaining such knowledge can be effective in improving the use of human resources and can be fruitful in preventing the government organization from being empty of competent human resources. A look at the legal documents of Iran and Iraq shows that, in this regard, the legislators of both countries have made provisions for the implementation of the system related to the social and economic rights of government employees. For example, in Article 107 of the Constitution of Iraq, the social rights of civil servants are discussed, or in Article 6 of the Law on Administrative Offenses of Iraq, the social rights of civil servants are discussed. Or that the economic rights of government employees are discussed in Article 3 of the Iraqi Pension Law. This situation is also true for Iranian law. For example, looking at the civil service management law, the situation related to the social rights (subject of chapter 12) and economic rights (subject of chapter 10 and article 125) of government employees is evident. Based on this, this research seeks to answer this basic question, and that is, what are the similarities and differences between the social and economic rights of government employees in Iran and Iraq? In response to this question, by using the descriptive-analytical research method, an attempt has been made to describe the executive methods of the two legislators regarding the social and economic rights of their employees, and to express the commonalities and differences between the two.
A Comparative Study of the Social and Economic Rights of Government Employees in the Statute Law of Iran and Iraq