عنوان

بررسی و مقایسه رشد حامی فقرا در کشورهای اسلامی با وفور منابع طبیعی

پ۲۹۰۱۱

per

بررسی و مقایسه رشد حامی فقرا در کشورهای اسلامی با وفور منابع طبیعی

بهزاد اصل محمدیان قابل

اقتصاد و مدیریت

۱۴۰۲

۸۳ص.

سی دی

کارشناسی ارشد

اقتصاد گرایش اقتصاد اسلامی

۱۴۰۲/۰۴/۰۴

رشد اقتصادی به عنوان یک عامل مهم برای پیشرفت کشورها به حساب می آید. در این بین، کشورهایی که از وفور منابع طبیعی برخوردار هستند، می توانند با مدیریت صحیح و کارآمد از این منابع در جهت رسیدن به رشد اقتصادی بهره ببرند. رشد اقتصادی می تواند رفاه و برخورداری از امکانات مطلوب را برای مردم به همراه داشته باشد. اما در برخی موارد ممکن است حتی با وجود رشد اقتصادی، فقر و نابرابری از بین نرفته و یا حتی وضعیت بدتر هم بشود. به طوری که در همین راستا، مفاهیمی مانند رشد حامی فقرا، رشد قطره چکانی و رشد بی¬ارزش (رشد فقرزا) در ادبیات موضوع وجود دارد. بر این اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه رشد حامی فقرا در شش کشور منتخب اسلامی با وفور منابع طبیعی طی دوره زمانی 2009-2019 است. برای تحقق این هدف، سه شاخص رشد حامی فقرا ( PPGI)، نرخ رشد معادل فقر ( PEGR) و نرخ رشد حامی فقرا ( RPPG) با استفاده از سه معیار نسبت سرشمار فقر، نسبت شکاف فقر و مجذور شکاف فقر، از طریق بسته تجزیه و تحلیل DASP نرم¬افزار Stata محاسبه شد. نتایج نشان داد اغلب کشورهای مورد مطالعه، رشد حامی فقرا را در طی دوره مورد بررسی تجربه نکردند. به طوری که اکثر این کشورها رشد قطره¬چکانی و رشد بی¬ارزشی را در طی دوره مورد بررسی داشته¬اند که این امر؛ منجر به افزایش فقر و نابرابری می¬شود. در این بین، فقط مالزی (2018-2011) بر اساس هر سه معیار فقر و ایران (2019-2009) بر اساس معیار مجذور شکاف فقر، نرخ رشد حامی فقرا داشته¬اند. نتایج شاخص¬های سه¬گانه مذکور، تایید¬کننده یکدیگر بوده و در همه کشورها، فقر و نابرابری در یک جهت تغییر کرده است. همچنین بر اساس شاخص RPPG، همه کشورها به جز مالزی (2018-2011)، علاوه بر افزایش در شاخص فقر، افزایش در میزان نابرابری را نیز تجربه کردند. نتیجه کلی تحقیق بیانگر این است که درجه رشد حامی فقرا در کشورهای مورد مطالعه، متفاوت بوده و نیز رشد اتفاق افتاده روند باثباتی را در دوره مورد بررسی برای کشورهای نمونه تحقیق نداشته است.

AbstractEconomic growth is a vital factor in the development of countries. In the meantime, Countries with natural resource abundance can use these resources to achieve economic growth with proper and efficient management. GDP growth (economic growth) can bring prosperity and good facilities for the people. But in some cases, poverty and inequality may not disappear even with economic growth, or the situation may worsen. In this regard, literature has concepts such as pro-poor growth, trickle-down growth, and immiserizing growth. The present study aimed to investigate and compare the pro-poor growth in six selected Islamic countries with natural resources abundance during the period of 2009-2019. We calculated three concept pro-poor growth indicator (PPGI), poverty equivalent growth rate (PEGR), and pro-poor growth rate (RPPG) using three measures of poverty headcount ratio, poverty gap ratio, and poverty gap squared, through the DASP package by Stata software. The results showed that most countries did not experience highly pro-poor growth during the period under review. So that most of the countries have had trickle-down and immiserizing growth during the period, which leads to an increase in poverty and inequality. Also, only Malaysia (2011-2018) based on all three measures of poverty, and Iran (2009-2019) based on the poverty gap squared, have had highly pro-poor growth. The results of the three indicators confirm each other, and poverty and inequality have changed in the same direction. Also, the results of the RPPG index showed that all countries except Malaysia (2011-2018) experienced increases in poverty and inequality. The main result of the research shows that the degree of pro-poor growth in the studied countries was different. On the other hand, the growth trend has not been stabled in the two studied periods for the research sample countries.

Investigating and Comparing the Pro-poor Growth in Islamic Countries with Natural Resource Abundance

‏اصل محمدیان قابل‏،

بهزاد ‏

تهیه کننده

‏متفکر آزاد‏،

‏آقاجانی،

محمدعلی ‏

حبیب ‏

استاد راهنما

استاد مشاور

‏تبریز