اثر کاربرد کودهای اوره، روی و منگنز همراه با محلول پاشی پلی آمین بر عملکرد و کیفیت گندم
بنیامین قائمیون
مهندسی کشاورزی
۱۴۰۱
۱۰۰ص.
سی دی
چکیده تامین کودها و نهاده های کشاورزی از مهمترین عوامل افزایش رشد و عملکرد گندم می¬باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تیمارهای کودی مختلف شامل عدم کاربرد کود (T1 ( ، کود سرک اوره در مرحله شروع ساقه روی 90 کیلوگرم در هکتار + مرحله شروع سنبله دهی 90 کیلوگرم در هکتار(T2 (،کود سرک اوره در دو مرحله +محلول پاشی پلی امین 4 لیتر در هکتار (T3 ( ، کود سرک اوره در دو مرحله +محلول پاشی سولفات روی در مرحله سنبله دهی کامل با دوز چهار در هزار +محلول پاشی اوره با دوز پنج درصد (T4) ، کود سرک اوره در دو مرحله + محلول پاشی اوره پنج درصد + محلول پاشی سولفات منگنز 4 در هزار در مرحله تکمیل سنبله دهی (T5)، کود سرک اوره در دو مرحله + محلول پاشی اوره و سولفات منگنز در مرحله سنبله دهی کامل + محلول پاشی اوره و سولفات روی دو هفته بعد ((T6 و کود سرک اوره در دو مرحله +محلول پاشی پلی امین و سولفات روی + محلول پاشی اوره و سولفات منگنز دو هفته بعد (T7) بر رشد و عملکرد گندم بود. این آزمایش در سه تکرار و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی به غیر از T2 ، تمامی تیمارهای کودی، افزایش معنی داری را در عملکرد دانه باعث شدند. بیشترین افزایش نیز با 1/53 درصد متعلق به T6 بود. نتایج نشان داد که در تمامی این تیمارها تنها افزایش تعداد دانه باعث افزایش معنی داری در عملکرد دانه شد، ولی وزن هزار دانه تحت تاثیر تیمارهای کودی قرار نگرفت. در این مطالعه ارتفاع بوته، طول برگ پرچم، تعداد پنجه بارور، بیوماس و سطح برگ نیز به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای کودی افزایش یافت که در اغلب موارد بیشترین افزایش متعلق به T6 و یا T7 بود، با این وجود سایر تیمارهای کودی مانند T3 ، T4 و T5 در عملکرد دانه، T4 در تعداد سنبلچه در سنبله و T4 در وزن سنبله نیز جزو تیمارهایی با بیشترین افزایش بودند. بیشترین درصد پروتئین با کاربرد تیمارهای کودی نیز متعلق به T7 بود. تیمار T7 به میزان 6/28 درصد بر درصد پروتئین افزود. در کل، بهترین تیمارها از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه به ترتیب T3 (کود سرک اوره در دو مرحله +محلول پاشی پلی امین 4 لیتر در هکتار) ، T6 (کود سرک اوره در دو مرحله + محلول پاشی اوره و سولفات منگنز در مرحله سنبله دهی کامل + محلول پاشی اوره و سولفات روی دو هفته بعد) و T7 (کود سرک اوره در دو مرحله +محلول پاشی پلی امین و سولفات روی + محلول پاشی اوره و سولفات منگنز دو هفته بعد) بود. همچنین با توجه به نتایچ، تیمارT6 (کود سرک اوره در دو مرحله + محلول پاشی اوره و سولفات منگنز در مرحله سنبله دهی کامل + محلول پاشی اوره و سولفات روی دو هفته بعد) هم از نظر خصوصیات کمی و هم کیفی دارای برتری بود.
Providing fertilizers and agricultural inputs is one of the most important factors in increasing the growth and yield of wheat. Therefore, the purpose of this study is to investigate the effect of different fertilizer treatments, including the non-application of fertilizer (T1, urea fertilizer at the beginning of the stem at 90 kg per hectare + 90 kg per hectare at the beginning of the spike stage (T2, urea fertilizer in two stages) Polyamine solution spraying 4 liters per hectare (T3, Urea fertilizer in two stages +Zinc sulfate solution spraying in the full spike stage with a dose of four per thousand +Urea spraying solution with a dose of five percent (T4), Urea fertilizer in two stages + 5% urea foliar application + 4 per thousand manganese sulfate foliar application at the completion stage of spiking (T5), urea top dressing in two stages + urea and manganese sulfate foliar application at the complete spiking stage + urea and zinc sulfate foliar application Two weeks later (T6 and urea fertilizer in two stages + polyamine and zinc sulfate solution spraying + urea and manganese sulfate spraying two weeks later (T7) on the growth and yield of wheat. This experiment was done in three repetitions and based on the design Random complete blocks were implemented. According to the results obtained from this study, except for T2, all fertilizer treatments caused a significant increase in grain yield. The highest increase with 53.1% belongs to It was to T6. The results showed that in all these treatments, only the increase in the number of seeds caused a significant increase in the seed yield, but the weight of 1000 seeds was not affected by the fertilizer treatments. In this study, plant height, flag leaf length, number of fertile tillers, biomass and leaf area also increased significantly under the influence of fertilizer treatments, and in most cases, the greatest increase belonged to T6 or T7, however, other fertilizer treatments such as T3, T4 and T5 in grain yield, T4 in number of spikes per spike and T4 in spike weight were among the treatments with the highest increase. The highest percentage of protein with the application of fertilizer treatments belonged to T7. T7 treatment increased protein percentage by 28.6%. In general, the best treatments in terms of yield and seed yield components and seed protein percentage are respectively T3 (urea fertilizer in two stages + polyamine solution spraying 4 liters per hectare), T6 (urea fertilizer in two stages + urea solution spraying and Manganese sulfate in full spike stage + urea and zinc sulfate foliar spraying two weeks later) and T7 (urea top dressing in two stages + polyamine and zinc sulfate solution + urea and manganese sulfate foliar spraying two weeks later). Also, according to the results, T6 treatment (urea top dressing in two stages + foliar spraying of urea and manganese sulfate in the full spike stage + foliar spraying of urea and zinc sulfate two weeks later) was superior both in terms of quantitative and qualitative characteristics.
Effect of application of urea, zinc and manganese fertilizers with polyamine foliar application on wheat grain yield and quality