عنوان

اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی درکاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر

پ۲۴۷۱۱

per

اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی درکاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر

نداکشاورز

علوم‌تربیتی و روان‌شناسی

۱۴۰۰

۱۶۵ص.

سی دی

دکتری

روان‌شناسی

۱۴۰۰/۰۴/۱۳

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر است. این پژوهش در چارچوب طرح های تجربی تک موردی با خط پایه چندگانه و پیگیری 6 هفته ای انجام شد. از میان افرادی که در سال 1398 به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تبریز مراجعه نموده بودند،3 شرکت کننده زن که از طریق مصاحبه ساختار یافته مبتنی بر DSM5 تشخیص اختلال اضطراب فراگیر دریافت کرده بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل درمانی این پژوهش مبتنی بر مدل بکر و مارگراف (2002) بود که مواجهه درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر را در 15 جلسه معرفی می نماید، با این تفاوت که در پژوهش حاضر مواجهه به جای تجسم از طریق تکنولوژی واقعیت مجازی انجام شد. در این مطالعه سه فیلم 360 درجه بر اساس نگرانی های مراجعین ساخته و به کمک ابزارهای واقعیت مجازی برای شرکت کنندگان نمایش داده شد. مقیاس هایی که برای سنجش متغیرها استفاده شد عبارت بودند از مقیاس اجتناب شناختی (CAQ) سکستون و داگاس (2009)، پرسشنامه اضطراب فراگیر (GAD7) اشپیتز، کرونک، ویلیامز و لو (2006)، پرسشنامه نگرانی ایالت پن (PSWQ) مولینا و برکوویک ( 1994) و مقياس کلي شدت و آسيب اضطراب ( (OASISنورمن و همکاران( 2006) نتایج با استفاده از تحلیل چشمی، درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که مواجهه درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر، اجتناب شناختی، نگرانی و شدت و آسیب اضطراب افراد دچار این اختلال از نظر بالینی و آماری (P <0/05) معنی دار است. بنابراین درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی، در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر موثر است.

This study aimed to evaluate the efficacy of virtual reality-based worry exposure therapy on the symptoms of generalized anxiety disorder. This study was conducted in the framework of a single-subject experimental design using a multiple baseline with a 6-week follow-up. Three women with GAD were selected through a structured clinical interview based on the criteria of diagnostic and statistical manual of mental disorders 5 (DSM5) by Convenience Sampling among those who referred to the counseling centers in Tabriz. The protocol of this study followed the manual by Becker and Margraf (2002) which describes imaginal exposure for GAD applied in 15 sessions. The only difference was that in this research exposure with virtual reality replaced with imagination. In this study, three 360-degree films were made by the researcher used for the exposure. The content made in the form of 360-degree videos and displayed to patients through virtual reality tools. The scales to assess changes in Gad symptoms include Generalized Anxiety Disorder Questionnaire (GAD7) by Spitz, Kroenke, Williams, Lowe (2006), Cognitive Avoidance Questionnaire by Sexton and Dugas (2009), The Overall Anxiety Severity and Impairment Scale (OASIS) by Norman et al (2006) and Penn state worry questionnaire (PENN) by Molina and Borkoveik (1994). Data analyzed with visuals inspection, improvement percentage, and reliable change index strategies. Results showed that virtual reality-based worry exposure therapy has significant efficiency on the reduction of GAD symptoms clinically and statistically (p<0.05). Virtual reality-based worry exposure therapy has appropriate efficacy in reducing GAD symptom.

Effectiveness of virtual reality -based worry exposure therapy on the symptoms of generalized anxiety disorder

‏کشاورز،

‏‏ ندا

تهيه کننده

‏هاشمی،

‏بیرامی،

‏محمود علیلو،

‏بخشی پور ،

‏ تورج

‏ منصور

‏ مجید

‏ عباس

استاد راهنما

استاد راهنما

استاد مشاور

استاد مشاور

تبریز