پ۲۴۴۱۶
per
اثربخشی مداخلات مبتنی بر بهوشیاری (MBI) بر انعطافپذیری هیجانی و دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی زنان مطلقه
معصومه زرنگ
علوم تربیتی و روانشناسی
۱۳۹۹
۷۷ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
روانشناسی عمومی
۱۳۹۹/۱۱/۰۷
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخلات مبتنی بر بهوشیاری بر انعطافپذیری هیجانی و دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی زنان مطلقه بود.طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری زنان مطلقه شهر مشهد در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از زنان مطلقه که با روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسش‌نامه انعطافپذیری هیجانی (EFQ) و دوسوگرایی در ابراز گری هیجانی (AEQ) بودند. گروه آزمایشی به مدت 8 هفته و هر جلسه 5/2 ساعت بر اساس پروتکل طراحی شد توسط جان کابات زین تحت مداخله MBSR قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) و از طریق نرمافزار SPSS مورد پردازش قرار گرفتند.مقایسه نتایج دو گروه آزمایش و کنترل حاکی از آن بود که میزان انعطافپذیری هیجانی افراد در گروه آزمایش، که تحت مداخلات مبتنی بر بهوشیاری بودند، افزایش یافت. همچنین این مداخله، عملکرد آنها را در مولفههای انعطافپذیری شامل: تنظیم هیجان منفی، تنظیم هیجان مثبت و تنظیم ارتباطات هیجانی بهبود بخشید. از سویی دیگر مداخلات مبتنی بر بهوشیاری، میزان دوسوگرایی در ابرازگری هیجان و همچنین مولفه های آن شامل: دوسوگرایی در ابراز هیجانات مثبت و دوسوگرایی در ابراز هیجانات منفی را در افراد گروه آزمایش کاهش داد. در مجموع نتایج نشان داد مداخلات مبتنی بر بهوشیاری بر افزایش انعطافپذیری هیجانی و کاهش دوسوگرایی در ابرازگری هیجانی مؤثر است.
This study aimed to investigate the effectiveness of mindfulness-based interventions on emotional flexibility and ambivalence in emotional expression of divorced women. A quasi-experimental design with a pre-test post-test design was used in this research study. A sample of 30 divorced women who were selected through available and voluntary sampling in Mashhad in 1398 participated in this study and then were randomly allocated to an experimental (n = 15) and a control (n = 15) group. Assessment tools encompassed the Emotional Flexibility (EFQ) and Ambivalence in Emotional Expression (AEQ, King and Emmonz) Questionnaires. The experimental group were under MBSR treatment for 8 weeks and 2.5 hours per session according to the protocol designed by John Kabat Zayn and the control group did not receive any interventions. The data, then, were processed by using multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and SPSS software. Comparison of the results of the two groups demonstrated that emotional flexibility increased in the experimental group having been under mindfulness-based interventions . This treatment, in addition, improve their performance in flexibility components including: negative emotion regulation, positive emotion regulation and emotional communication regulation. Furthermore, mindfulness-based interventions reduced ambivalence in emotional expression and also its components including: ambivalence in positive emotional expression, ambivalence in negative emotional expression in experimental group.Therefore, the results proved that mindfulness-based intervention is effective on increase emotional flexibility and decrease ambivalence over emotional expression.
Effectiveness of mindfulness based intervention on emotional flexibility and ambivalence over emotional expression in divorced women
زرنگ،
معصومه
تهيه کننده
حشمتی،
هاشمی،
رسول
تورج
استاد راهنما
استاد مشاور
تبریز
