بررسی ظرفیت های توسعه میان افزا درکلانشهر تبریز (مطالعه موردی:مناطق 4و3شهرداری)
فهیمه علیزاده
برنامه ریزی و علوم محیطی
۱۴۰۱
۱۳۸ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
جغرافیا و برنامه ریزی شهری گرایش برنامه ریز مسکن ویازآفرینی شهری
۱۴۰۱/۱۱/۱۸
گسترش افقی شهر ها در چند دهه اخیر در کشور با تخریب سطح وسیعی از اراضی کشاورزی وسرمایه های طبیعی پیرامون شهرها، دستیابی به شکل پایداری از کالبد شهر را باچالشی اساسی روبه رو کرده است. نظریه توسعه میان افزا نیز که از اصول ده گانه رشد هوشمند به شمار می رود ودرراستای اهداف توسعه پایدار می باشد.به موجب این رویکرد"اراضی بایر"و"ناکارآمد"درکنار انواع "بافت های فرسوده شهری" به عنوان سازوکارهای تحقق سیاست توسعه میان افزا شهر شناخته می شوند. این پایان نامه به بررسی ظرفیت هاوقابلیت های توسعه میان افزا و سطح بندی نواحی مناطق سه و چهار شهر تبریزاز لحاظ شاخص های توسعه میان افزا از طریق شاخص های جمعیت،مساحت و شاخص های کالبدی(عمروکیفیت ابنیه،کاربری ها و...)است .روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است با هدف کاربردی – توسعه ای می باشد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های کمی برنامه ریزی ،از جمله تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس،آنتروپی شانون و تحلیل خوشه ای استفاده شده است .براساس بررسی های صورت گرفته از بین 4 ناحیه منطقه سه ناحیه 4 با امتیازتاپسیس0.477742 واز بین 5 ناحیه منطقه چهار ناحیه 1با امتیاز تاپسیس 0.4874440در بالا ترین و ناحیه 3 در منطقه سه با امتیازتاپسیس 0.181231و ناحیه 3 در منطقه چهار با امتیاز تاپسیس 0.155242در پایین ترین سطح توسعه از جهت دارندگی ظرفیت های توسعه میان افزا قرار دارد.
The horizontal expansion of cities in the last few decades in the country with the destruction of a large area of agricultural lands and natural capital around the cities, achieving a sustainable form of the city body has faced a fundamental challenge. The theory of intermediate development, which is one of the ten principles of smart growth, is in line with the goals of sustainable development. The cause of this approach is "barren" and "inefficient" lands, along with various types of "worn out urban tissues" as the mechanisms for the implementation of the city's inclusive development policy. The purpose of this thesis is to examine the capacities and capabilities of inclusive development and the stratification of the areas of the three and the four cities of Tabriz are complementary in terms of development indicators through population indicators, area and physical indicators (life expectancy and quality of buildings, uses, etc.). The research method is descriptive-analytical, and quantitative planning models, including TOPSIS multi-criteria decision-making, Shannon entropy, and cluster analysis, were used to analyze the data. Based on the surveys conducted, among the 4 regions of region three, region 4 with a TOPSIS score of 0.477742, and among the 5 regions of region four, region 1 with a TOPSIS score of 0.4874440 is the highest, and region 3 in region three with a TOPSIS score of 0.181231 and region 3 in region four with a TOPSIS score of 0.155242. It is at the lowest level of development in terms of having intermediate development capacities.
Investigating the capacities of intermediate development in the metropolis of Tabriz (case study: Region 3 and 4)