پ۲۸۱۷۱
per
برآورد نیاز آمینواسید متیونین در بلدرچین ژاپنی از 21 تا 35 روزگی
علي كردي
کشاورزی
۱۳۹۹
۸۶ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
علوم دامی گرایش تغذیه طیور
۱۴۰۰/۱۱/۲۰
هدف: این پژوهش با هدف تعیین بهترین سطح آمینواسید متیونین قابل هضم در بلدرچین ژاپنی از سن 21 تا 35 روزگی و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت.روش شناسی پژوهش: به منظور ارزیابی نیاز متیونین قابل هضم جیره غذایی بلدرچین بر اساس عملکرد رشد با روش مکمل¬سازی درجه¬بندی شده از 310 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب 5 تیمار و هر تیمار شامل 6 تکرار 10 قطعه¬ای استفاده شد. تا روز 20 پرورش تمامی بلدرچین¬ها از یک جیره توصیه شده توسط Rostagno (2011) تغذیه شدند و از روز 21 پس از توزین و قفس¬بندی، جیره¬های آزمایشی را تا روز 35 دریافت نمودند. تیمارهای آزمایشی شامل 5 جیره غذایی آزمایشی با سطوح افزایشی متیونین قابل هضم (33/0، 40/0، 47/0، 54/0 و 61/0 %) بود. متیونین اضافه شده در تیمارها بصورت آمینواسید خالص دی-ال- متیونین سنتتیک و جایگزین همان مقدار ماسه بادی شد. شاخص‌های عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ های ایمنی همورال و سلولی، و ذخیره و ابقاء نیتروژن با روش‌های مناسب تعیین گردید. داده¬هاي به¬دست آمده در قالب طرح کامل تصادفی با استفاده از نرم-افزار SAS نسخه 1/9 و با کمک رویه GLM آناليز آماري شد. اختلاف بين ميانگين¬ها در سطح احتمال پنج درصد با استفاده از روش LSMEANS نرم¬افزار SAS انجام شد. مدل رگرسيوني خط شكسته خطی ، خطی درجة دو ، و رگرسیون خط شكستة درجة دو براي تخمین سطح مطلوب متیونین قابل هضم با استفاده از روية NLIN نرم¬افزار SAS برازش شد. یافته ها: در هفته اول آزمایش (21 تا 28 روزگی) صفت افزایش وزن بصورت معنی¬داری تحت تأثیر سطوح متیونین جیره¬های غذایی قرار گرفت. در هفته دوم آزمایش (28 تا 35 روزگی) هیچ یک از صفات عملکردی تحت تأثیر سطوح متیونین جیره¬های غذایی قرار نگرفت. هرچند که در کل دوره آزمایش (21 تا 35 روزگی) بلدرچین¬های تغذیه شده با مقادیر 47/0 یا 54/0 % متیونین قابل هضم بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل غذایی را دارا بودند. در مورد صفات لاشه تنها وزن لاشه، وزن لاشه بدون پر و وزن سینه تحت تأثیر جیره¬های آزمایشی قرار گرفتند و بلدرچین¬های تغذیه شده با 47/0 یا 54/.0 % متیونین قابل هضم بیشترین وزن لاشه و لاشه بدون پر را داشتند و بلدرچین¬های تغذیه شده با جیره 47/0 % متیونین قابل هضم بیشترین وزن سینه را دارا بودند.نتیجه گیری: با استفاده مدل¬های خطوط شکسته خطی و درجه دو، و همچنین رگرسیون درجه دوم، مقدار نیاز متیونین قابل هضم برای بلدرچین¬های ژاپنی از 21 تا 35 روزگی 43/0 تا 50/0 % جیره غذایی تخمین زده شد.
Aims: The purps of the study was to determine the best level of digestible methionine in Japanese quail from 12 to 53 days of age, in a completely randomized design.Research method: To evaluate the digestible methionine requirement of Japanese quail diet based on growth performance, a total of 510 Japanese quail were randomly allowted to 5 treatments, with 6 replicates of 10 birds per each, using dose-response method. Until the 20th day of rearing, all quails were fed a diet recommended by Rostagno (2011) and on the day of 21, after weighing and cageing, received experimental diets until 35 days of age. The experimental treats included 5 experimental diets containing diferent levels of digestible methionine (0.33, 0.40, 0.47, 0.54 and 0.61 %). The supplemented methionine was pure synthetic DL-methionine, and replaced with the same amount of sand (filler). Growth performance, carcass traits, hemoral and cellular immune responses, and accretion and retention of nitrogen were determined by appropriate methods. The obtained data were analyzed using GLM procedure of SAS software version 2.9 in a completely randomized design. The difference between the treatments means was evaluated at 5% probability using the LSMEANS method of SAS software. Linear broken-line, quadratic broken-line, and quadratic regression equation were fitted to estimate the optimal level of digestible methionine using the NLIN procedure of SAS software.Findings: At the first week of the experiment (21 to 28 days), the weight gain of the quails was significantly affected by dietary methionine levels. At the second week of the experiment (28 to 35 days), none of the performance parameters were affected by dietary methionine levels. However, in the entire experimental period (21 to 35 days), quails received 0.47 or 0.54 % of digestible methionine had the highest weight gain and the lowest feed conversion ratio. Regarding carcass traits, the weights of carcass, featherless-carcass and breast were affected by experimental diets, and quails fed 0.47 or 0.54 % digestible methionine had the highest carcass and featherle-carcasses weights and the quals fed 0.47 % digestible methionine had the highest breast weight.Conclusion: Using linear and quadratic broken-line models, as well as quadratic regression equation, digestible methionine requirment for Japanese quails from 21 to 35 days of age was estimated to be 0.43 to 0.50 % of diet.
Determination of methionine requirement in Japanese quail from 21 to 35 days of age
كردي،
علي
تهیه کننده
نعمتی،
بشارتی،
امیر دهری،
ذبیح اله
مقصود
سعید
استاد راهنما
استاد مشاور
استاد مشاور
تبریز
