نسبیگرایی اخلاقی ازجمله رویکردها و نظریات نوظهوری است که در طول یک قرن اخیر چالشها و واکنش¬های¬ فراوانی در میان معتقدان به آموزههای ارزشی و اعتقادی، به وجود آورده است. این نوشتار پس از تبیین برخی مفاهیم و مبادی تصوری مربوطه، به تجزیهوتحلیل نسبیگرایی اخلاقی پرداخته است. در این پژوهش اثبات گردیده که آنچه حائز اهمیت است اینکه باورهای اخلاقی بنیادین متفاوت باشد نه صرف اختلافنظرهای ظاهری؛ در نسبیت فرا اخلاق هم این ادعا که همه معرفتهای اخلاقی نسبیاند، خود قضیهای مطلق بوده و در نتیجه به پارادوکس و خود ستیزی میانجامد. اقسام سهگانه نسبی گروی اخلاقی عبارتاند از نسبیگرایی توصیفی، نسبی¬گرایی فر ا اخلاقی و نسبی-گرایی هنجاری. در اینجا شیوه تحلیل، تبیین و تطبیق، مبناها و پیامدهای نسبیتگرایی اخلاقی را به نظرات اندیشمندان و آیات و روایات ارجاع داده و نتیجه آن، اثبات ناکارآمدی نسبیتگرایی و ذهنیت گرایی در اصول اخلاقی، نسبت به هدف نهایی اخلاق خواهد بود.
AbstractEthical relativism is one of the emerging approaches and theories that has caused many challenges and reactions among believers in value and belief teachings during the last century. After explaining some related conceptual concepts and concepts, this article analyzes moral relativism. In this research, it has been proven that what is important is that the fundamental moral beliefs are different, not just apparent differences of opinion; In meta-ethical relativism, the claim that all moral knowledge is relative is itself an absolute proposition and as a result leads to paradox and self-contradiction. The three types of relativism are descriptive relativism, trans-ethical relativism and normative relativism. Here, the method of analysis, explanation and application refers the foundations and consequences of moral relativism to the opinions of thinkers and verses and traditions, and the result will be to prove the ineffectiveness of relativism and subjectivism in moral principles, in relation to the ultimate goal of ethics.
Explanation and criticism of the philosophical foundations of moral relativism