مشارکت مردمی و مشروعیت حکومت در جمهوری اسلامی ایران
رضا دهقانیان
حقوق و علوم اجتماعی(پردیس)
۱۴۰۱
۳۴۷ص.
سی دی
دکتری
حقوق، گرایش حقوق عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۱۹
استقرار و استحکام جامعه مدنی بر اساس مشارکت مردم در ساختار سیاسی قدرت، زمانی میسر خواهد بود که مردم، با کرامت نفس، صاحب¬حق شناخته شوند. در مقابل این حق مردم بر حاکمیت، تکلیفی نیز برای شهروندان متصور است. دو دیدگاه در این باره وجود دارد؛ به عقیده گروهی از نظریه¬پردازان سنتی، مردم صرفاً تکالیفی در قبال حکومت دارند و حاکم فقط در برابر خدا مسئول و پاسخگوست. اما صاحب¬نظران نو¬اندیش بر این باورند که حق اصیل حاکمیت، متعلق به مردم است، زیرا مردم صاحبان اصلی کشور، نظام و حکومت هستند. مشارکت مردم و نقش آنان در شکل¬گیری، مشروعیت و استمرار قدرت¬های سیاسی، از دغدغه¬های فکری بشر بوده و همواره این سوال برایشان مطرح بوده است که مردم چه جایگاهی در مشروعیت بخشی قدرت¬های سیاسی دارند. پرسش مطرح شده، این پیش فرض را می¬پروراند که مشارکت مردم در عرصه¬های مختلف قدرت، حکایت از اقبال عمومی داشته و مبیّن میزان مشروعیت حکومت است. این پژوهش درصدد یافتن پاسخ مناسب به این پرسش اصلی است که مبانی نظری مشارکت مردمی و مشروعیت حکومت در جمهوری اسلامی ایران کدامند؟ رساله از بعد نظری و کاربردی در تلاش است عمده¬ترین ساز و کارهای مناسب جهت افزایش حضور مردم در عرصه¬های مختلف نظام اسلامی را احصاء نماید تا ضمن توجه به نظریه¬های ارائه شده پیرامون موضوع، بتواند به نظر مطلوب دست یابد. اعم از این¬که نظر برگزیده یکی از اندیشه¬های کلان باشد یا شاید دیدگاه مشترک و بینابینی در این خصوص حاصل آید. در این تحقیق سعی برآن شده است تا آثار مدون به روش کتابخانه¬ای و به شیوه توصیفی ـ تحلیلی با نگاهی جدید مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
The establishment and strength of the civil society based on the participation of the people in the political structure of power will be possible when the people, with self-respect, are recognized as the owners of their rights. In contrast to this right of the people to rule, there is also a duty for the citizens. There are two views on this; According to a group of traditional theorists, people only have duties towards the government and the ruler is responsible and accountable only to God. But the experts of new thought believe that the original right of sovereignty belongs to the people, because the people are the main owners of the country, the system and the government. People's participation and their role in the formation, legitimacy and continuation of political powers are one of the intellectual concerns of mankind, and the question of what place the people have in the legitimization of political powers has always been raised. The raised question raises the presupposition that people's participation in different areas of power is indicative of public good fortune and shows the level of legitimacy of the government. This research seeks to find an appropriate answer to the main question, what are the theoretical foundations of popular participation and government legitimacy in the Islamic Republic of Iran? From a theoretical and practical perspective, the thesis is trying to find out the most suitable mechanisms for increasing the presence of people in various fields of the Islamic system, so that while paying attention to the theories presented around the issue, it can achieve the desired opinion. Regardless of whether the selected opinion is one of the big thoughts or maybe a common and intermediate point of view is obtained in this regard. In this research, an attempt has been made to discuss written works in a library method and in a descriptive-analytical way with a new perspective.
The People's participation and the legitimacy of government In the Islamic Republic of Iran