عنوان

بررسی اثر افزودنی باکتریایی، ملاس و کاه گندم بر قابلیت تخمیر و ترکیب مواد مغذی سیلاژ سیب زمینی و تفاله لیمو

پ۲۷۳۸۲

per

بررسی اثر افزودنی باکتریایی، ملاس و کاه گندم بر قابلیت تخمیر و ترکیب مواد مغذی سیلاژ سیب زمینی و تفاله لیمو

مهران جلیلی

کشاورزی

۱۴۰۱

۹۲ص.

cd

کارشناسی ارشد

تغذیه دام

۱۴۰۱۰۴/۲۲

زمینه مطالعاتی: تفاله لایم حاوی پکتین و الیاف قابل حل با پتانسیل تخمیر آرام است. ضایعات سیب زمینی که بخش عمده آن از نشاسته تشکیل شده، دارای انرژی با قابلیت دسترسی بالا است. این دو از جمله موادهای خوراکی هستند که می¬تواند در تغذیه دام مورد استفاده قرار بگیرند. هدف از این تحقیق؛ بررسی اثرات افزودنی باکتریایی و آنزیمی به همراه ملاس و کاه گندم بر روی الگوی تخمیر سیلاژ و قابلیت هضم پکتین و نشاسته موجود در تفاله لایم (Citrus aurantifolia) و سیب زمینی بود. روش کار: این تحقیق با انجام 2 آزمایش انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار در هر تیمار انجام شد: 1) تیمار تفاله لایم، شاهد، (LPS)، 2) تیمار تفاله لایم آمیخته شده با 5 درصد ملاس، (LPMS)، 3) تیمار تفاله لایم آمیخته شده با 5 درصد ملاس و تلقیح شده با افزودنی سایلولاکت، (LPMLS)، 4) تیمار تفاله لایم آمیخته شده با 5 درصد ملاس و تلقیح شده با افزودنی سایلولاکت آنزیمی، (LPMLES). آزمایش دوم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار در هر تیمار انجام شد: 1) سیب زمینی بدون ماده افزودنی، شاهد، (PS)، 2) سیب زمینی آمیخته شده با 10 درصد کاه گندم، (PWS)، 3) سیب زمینی تلقیح شده با افزودنی سایلووان، (PLS)، 4) سیب زمینی آمیخته شده با 10 درصد کاه گندم وتلقیح شده با افزودنی سایلووان (PWLS). نمونه¬ها در سیلوهای آزمایشگاهی، به مدت 60 روز در دمای 25 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. طی این دوره بالا بودن ظرفیت نگهداری آب به دلیل پکتین موجود در سیلاژ تفاله لایم، مانع از تشکیل پساب شد. تولید گاز، پتانسیل هضم و تخمیر با روش آزمایشگاهی (in vitro) اندازه گیری شد. نتایج تفاله لایم: سطوح پکتین در تیمار شاهد بیشترین کاهش را داشت، ولی این کاهش معنی دار نبود (05/0P>). افزودن ملاس باعث کاهش ظرفیت نگهداری آب و افزایش کربوهیدرات های محلول در آب و موجب بهبود پایداری هوازی و کیفیت ظاهری سیلاژ شد (05/0P<). غلظت اسید لاکتیک سیلاژهای تلقیح شده (LPMLS و LPMLES) بیشتر از سیلوهای بدون تلقیح بود (01/0P<). کمترین غلظت اسید استیک و اسید پروپیونیک در سیلوهای تلقیح شده مشاهده شد (05/0P<). غلظت اسید والریک و اسید ایزووالریک تحت تأثیر آنزیم و تلقیح لاکتوباسیل ها قرار نگرفت (05/0P>). نتایج سیب زمینی: در طول دوره سیلو کردن رطوبت بالا حفظ شده در نشاسته سيب زميني، رها شد و مقادیر بالایی از پساب در سیلاژ سیب زمینی تشکیل شد. افزودن کاه گندم باعث کاهش تلفات ناشی از پساب سیلاژ و افزایش بازیافت ماده خشک شد (01/0>P). غلظت اسید لاکتیک سیلوهای تلقیح شده (PLS و PWLS) بیشتر از سیلوهای غیر تلقیح شده بود (01/0P<). کمترین غلظت اسید استیک و اسید پروپیونیک در تیمار کاه گندم در غیاب تلقیح میکروبی (PWS) مشاهده شد (05/0P<). غلظت اسید والریک و اسید ایزووالریک تحت تأثیر کاه گندم و تلقیح لاکتوباسیل ها قرار نگرفت (05/0P>). افزودن کاه گندم باعث کاهش قابلیت هضم و تخمیر شد (01/0>P). نتیجه گیری نهایی: تفاله لایم منبع مهم پکتین می باشد که با روش سیلو کردن می توان این ماده مغذی با قابلیت تخمیر در شکمبه را برای مدت طولانی به صورت سیلاژ تفاله لایم حفظ کرد. در این آزمایش اگرچه افزودن کاه گندم به سیلاژ سیب زمینی باعث کاهش تلفات ناشی از پساب سیلاژ و افزایش بازیافت ماده خشک شد، اما با افزودن کاه گندم، ارزش غذایی آن کاهش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که سیلاژ تفاله لایم نسبت به سیلاژ سیب زمینی دارای کیفیت سیلاژ، پتانسیل هضم و تخمیر بالاتری است. تخمیر پکتین و نشاسته در این آزمایش بیشتر تحت تأثیر عواملی محیطی مانند pH، میزان پساب سیلاژ و همچنین افزودنی های سیلاژ قرار گرفت

. Potato waste, which mainly consists of starch, has high available energy. These two are among the edible ingredients that can be used in animal feed. The purpose of this investigation; The effects of bacterial and enzyme additives along with molasses and wheat straw on silage fermentation pattern and digestibility of pectin and starch in lime pulp (Citrus aurantifolia) and potato were investigated. Material and methods: This research was done by conducting 2 experiments. The first experiment was conducted in the form of a completely randomized design with 4 treatments and 3 replications in each treatment: 1) lime pulp without additive, control, (LPS), 2) lime pulp mixed with 5% molasses, (LPMS), 3) treatment Lime pulp mixed with 5% molasses and inoculated with Silolact additive, (LPMLS), 4) treatment of lime pulp mixed with 5% molasses and inoculated with enzyme Silolact additive, (LPMLES). The second experiment was conducted in the form of a completely randomized design with 4 treatments and 3 replications in each treatment: 1) potato without additive, control, (PS), 2) potato mixed with 10% wheat straw, (PWS), 3) potato inoculated with SiloOan additive (PLS), 4) potato mixed with 10% wheat straw and inoculated with SiloOan additive (PWLS). The samples were stored in laboratory silos for 60 days at a temperature of 25 degrees Celsius. During this period, the high water holding capacity due to the pectin present in lime silage prevented the formation of wastewater. Gas production, digestion and fermentation potential were measured by laboratory method (in vitro). Results and discussion: Lime pulp results: Pectin levels decreased the most in the control treatment, but this decrease was not significant (P>0.05). Addition of molasses decreased water holding capacity and increased water soluble carbohydrates and improved aerobic stability and silage appearance quality (P<0.05). Lactic acid concentration of inoculated silages (LPMLS and LPMLES) was higher than non-inoculated silages (P<0.01). The lowest concentrations of acetic acid and propionic acid were observed in the inoculated silos (P<0.05). The concentration of valeric acid and isovaleric acid was not affected by enzyme and lactobacilli inoculation (P>0.05). Potato results: During the ensiling period, the high moisture maintained in the potato starch was released and high amounts of effluent were formed in the potato silage. Addition of wheat straw reduced losses due to silage effluent and increased dry matter recovery (P<0.01). Lactic acid concentration of inoculated silos (PLS and PWLS) was higher than non-inoculated silos (P<0.01). The lowest concentration of acetic acid and propionic acid was observed in wheat straw treatment in the absence of microbial inoculation (P<0.05). The concentration of valeric acid and isovaleric acid was not affected by wheat straw and lactobacilli inoculation (P>0.05). Addition of wheat straw decreased digestibility and fermentation (P<0.01). Conclusion: Lime pomace is an important source of pectin, and with the ensiling method, this nutrient with the ability to ferment in the rumen can be preserved for a long time in the form of lime pomace silage. In this experiment, although the addition of wheat straw to potato silage reduced losses due to silage effluent and increased the recovery of dry matter, but with the addition of wheat straw, its nutritional value decreased. In general, the results showed that lime pulp silage has higher silage quality, digestion and fermentation potential than potato silage.

Investigation of the effect of bacterial additive, molasses and wheat straw on the fermentation properties and nutrient composition of potato silage and lime pulp

جلیلی،

مهران

تهيه کننده

‏محمدزاده،

حسینخانی،

‏تقی زاده،

حمید

علی

اکبر

استاد راهنما

استاد راهنما

استاد مشاور

تبریز