پیشرفت های اخیر در علوم اعصاب نشان دادهصاند که افراد میصتوانند از طریق آموزش شناختی مغزصشان را جهت بهبود تواناییصهای شناختیص نظیر حافظه کاری و توجه آموزش دهند .از سویی دیگر، مبتنی بر مدل دروازه توجه، درک زمان نتیجه فرایندهای شناختی مثل توجه و حافظ کاری است .روش .با در نظر گرفتن موارد بالا، ابزار تقویت بازتولید زمان در قالب بازی به منظور بهبود این فرایند شناختی طراحی و ساخته شد .هدف از پژوهش حاضر، بررسی اولی تاثیر بازی ساخته شده روی عملکرد بازتولید زمان بود .بدین منظور، در چهارچوب طرح تک آزمودنیB) -(Aتعداد ۴ آزمودنی) ۶ ۱۲ ساله (مورد بررسی قرار گرفتند .عملکرد آزمودنیصصصها در تکلیف بازتولید زمان در چهار مرحله ارزیابی شد :۱- مرحلص خط پایه، ۲- حین جلسات آموزش، ۳- بلافاصله پس از اتمام جلسات آموزش بعنوان پس آزمون و ۴- سی روز پس از مرحل پس آزمون به عنوان مرحل پیگیری .برای همهصی آزمودنیصها اندازه اثر با روش d کوهن و PNDمحاسبه شد .یافتهصها .با وجود تاثیر مداخله برای برخی آزمودنیصها، نتایج کلی تغیرپذیری زیادی نشان داد .علاوه بر این ، عملکرد آزمودنیصها در تکلیف بازتولید زمان با عملکرد آنها در جلسات آموزش مقایسه شدند تا انتقال اثر بهبود در بازی به تکلیف ارزیابی را بررسی شود و نتایج این مقایسه نیز نشان داد که تاثیر آموزش متغیر است .نتیجه-گیری .احتمالا تغییر پزیری برای انتقال اثر به دلیل تفاوت در ماهیت ابزار ارزیابی و آموزش بود .این یک مطالع اولیه برای بررسی نحو اثر آموزش ادراک زمان از طریق بازی بوده و مطالعات بیشتری برای نتیجهگیری نیاز است
Introduction . Recent advances in neuroscience demonstrate that Individuals can train their brains to improve their cognitive abilities, such as working memory and attention through cognitive training. on other hand, according to the Attentional Gate Model (AGM), our perception of time is the result of cognitive processes such as attention, working memory. Method . Taking the above into consideration, in order to improve this cognitive process, a time reproduction training tool in the form of games designed and developed. The purpose of this study was to primarily examine the effect of designed game on time reproduction performance. To this end, in the framework of single-subject (A-B) design 4 subjects (6-12 years old) were investigated. Subject's performance in time reproduction task were measured during four phases: 1-baseline, 2- during training, 3- immediately after training as a post-test and 4- 30 days after post-test as a follow-up. Effect sizes (Cohen's d) and )PND( were calculated for all subjects. Results .Despite the intervention effect for some subjects, overall results show large variability. Furthermore, performance on reproduction task and performance in training sessions was compared to examine whether improvement on training transfer to performance or not; results were variable too. Conclusion .We argue that variability in effect transmission might be refer to differences in nature of training and assessment tools. This was a pilot study to test the impact of time perception training via game and more research is needed for conclusion