بررسی نقش شکاف های اجتماعی ناشی از نوسازی در ناپایداری سیاسی در ایران
/علیرضا سعیدپناه
: پردیس دانشگاه تبریز
، ۹۴
، نیلوفر سید حسینی
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم سیاسی
۱۳۹۴/۰۶/۲۹
تبریز
نیروها و گروه های اجتماعی به صورت تصادفی پدید نمی آیند، بلکه مبتنی بر علایق گوناگونی در درون ساخت جامعه هستند . چنین علایقی معمولا در حول شکاف های اجتماعی شکل می گیرند .شکاف اجتماعی عملا موجب تقسیم و تجزیه جمعیت و تکوین گروه بندیهایی می گردد و این گروه بندیها ممکن است تشکلها و سازمانهای سیاسی پدید آورند . انقلاب مشروطه و به تعاقب آن نوگرایی و نوسازی رضاخانی که حرکتی مستبدانه و از بالا، بود یکی از حوادث مهم قرن اخیر است که شکاف های اجتماعی را در ایران تا حد زیادی شکل داده است .این نوشتار با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی درصدد است پس از بررسی در مورد نظریات توسعه و شکاف های اجتماعی و همچنین شکاف های ناشی از تقابل سنت و مدرنیته، در دو فصل پایانی به بررسی شکاف های ناشی از فقر و غناءو ناپایداری سیاسی و شکاف مرکز و پیرامون ایران بین سالهای۱۳۲۰ - ۵۷بپردازد
شکاف های اجتماعی
نوسازی
ناپایداری سیاسی و توسعه در ایران
.Social groups and forces do not emerge out of nowhere; yet they form based on common interests inside the society. These common interests are generally constructed around social gaps. Social gaps practically divide and deconstruct population and form groups that can finally grow into political groups and organizations. Mashrooteh revolution of Iran and modernization by Reza Khan as a tyrannical act was an important event in the history of the 20th century ending in huge social gapsThe present study attempts to investigate development theories and social gaps along with the contrast between tradition and modernity via descriptive analytical methods. In the final two chapters gaps caused by poverty or wealth and political instabilities and social gaps in the years between 1941 and 1979 are also discussed