کارایی درمان فراتشخیصی یکپارچه در کاهش علائم اختلال افسردگی اساسی
/بابک وجودی
: علوم تربیتی و روانشناسی
، ۹۴
چاپی
کارشناسی ارشد
روانشناسی بالینی
۱۳۹۴/۰۶/۲۵
تبریز
هدف پژوهش حاضر تعیین کارایی درمان فراتشخیصی یکپارچه در کاهش علائم اختلال افسردگی اساسی بود .روش :این پژوهش از نوع مطالعات تجربی تک موردی با خطوط پایه چندگانه پلکانی می باشد .سه نفر بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی از طریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختار یافته به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پس از احراز شرایط درمان وارد فرایند درمان شدند .بیماران در طی سه مرحله) خط پایه، درمان و پیگیری (با استفاده از سیاهه افسردگی بک- ویرایش دومII)- (BDI، مقیاس سازگاری شغلی و اجتماعی (WSAS) و سنجه های عوامل مشترک فراتشخیصی، یعنی مقیاس عاطفه مثبت /منفی (PANAS) و مقیاس دشواری تنظیم هیجانی (DERS) مورد سنجش قرار گرفتند .برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های ترسیم دیداری، درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد .یافته ها :نتایج پژوهش نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه تغییرات و بهبودی قابل توجه و معناداری از نظر بالینی و آماری در آماج های درمانی) شدت علائم اختلال افسردگی اساسی، عواطف مثبت و منفی، دشواری تنظیم هیجانی و سطح آسیب عملکرد عمومی (ایجاد کرده است و تأثیرات درمانی در دوره پیگیری نیز تداوم داشتند .نتیجه گیری :درمان فراتشخیصی یکپارچه در کاهش علائم اختلال افسردگی اساسی از کارایی لازم برخوردار است
Objectives: This research conducted with aim studying the efficacy of Unified transdiagnostic Treatment on reduction of symptoms in Major depressive disorder. Method: Non- congruent multiple baseline experimental single case study was used as the method of the present study. Three person with Major depressive disorder were selected by using purposeful sampling method; along with diagnostic interview and structured clinical interview. Patients underwent the treatment process subsequent to obtaining treatment requirements. Patients evaluated in three phase of intervention (baseline, treatment and follow-up) by using the Beck Depression Inventory- II(BDI-II), Work and Social Adjustment Scale (WSAS) and transdiagnostic common factores; Positive and Negative Affect Scales (PANAS) and Difficulties in Emotion Regulation Scale(DERS). Data analyzed with visuals inspection, improvement percentage and Effect size strategies. Results: Results showed Unified transdiagnostic Treatment had clinically and statistically changes and significant improvement on the reduction of treatment's targets ( symptoms of Major depressive disorder, Positive and Negative Affect, Difficulties in Emotion Regulation and functioning impairment level) in patients and follow-up period of therapy indicates the consistency of therapy. Conclusion: Unified transdiagnostic Treatment has appropriate efficacy on the reduction of symptoms in Major depressive disorder