تأثیر پاداشهای جامع بر تمایل کارکنان به ماندن در سازمان و نقش تعدیلگر عدالت رویهای ادراکشده
آیسان ایپچیان
اقتصاد و مدیریت
۱۴۰۰
۱۰۲ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
مدیریت کسب و کار گرایش رفتار سازمانی و منابع انسانی
۱۴۰۰/۰۴/۰۶
هدف: با توجه به اهمیت روزافزون منابع انسانی در سازمانهای کنونی، بهعنوان مهمترین عامل مزیت رقابتی آنها، مقابله با ترک خدمت کارکنان توانمند و تلاش برای حفظ و نگهداری آنها، به یکی از مشکلات و چالشهای عمده در سازمانها تبدیل شده است و این موضوع بهویژه در حوزه بهداشت و درمان به دلیل هزینه بالای ترک خدمت کارکنان، اهمیت بسزایی دارد؛ لذا هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر پاداشهای جامع (بهعنوان یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در حفظ یا ترک خدمت کارکنان)، بر تمایل کارکنان به ماندن در سازمان، با نقش تعدیلگر عدالت رویهای ادراکشده میباشد. روششناسی پژوهش: پژوهش حاضر، یک مطالعه کاربردی محسوب میشود. جامعه آماری مطالعه، پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر تبریز هستند. گردآوری دادهها در رابطه با متغیرهای تحقیق، از طریق پرسشنامه صورت گرفته است که تعداد 274 عدد آنها قابلتجزیه و تحلیل بودهاند. فرضیههای پژوهش با روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتهاند و از نرمافزارهای SPSS و Smart PLS جهت تحلیل دادهها، استفاده شده است. یافتهها: پاداشهای جامع تأثیر مثبت و معناداری بر تمایل کارکنان به ماندن در سازمان دارد. همچنین نقش تعدیلگری عدالت رویهای ادراکشده در رابطه بین پاداشهای جامع و تمایل کارکنان به ماندن در سازمان، مورد تائید قرار گرفت. نتیجهگیری: نتایج حاصلشده، نشان میدهد پیادهسازی سیستم پاداشهای جامع در بیمارستانهای شهر تبریز، منجر به افزایش تمایل کارکنان به ماندن در سازمان میشود و علاوه بر مقدار یا ارزش پاداش اعطایی، عدالت رعایت شده در رویههای طی شده جهت تصمیمگیری در رابطه با اعطای این پاداشها، اثرات آنها را بر تمایل کارکنان به ماندن در سازمان، تحت تأثیر قرار میدهد؛ بهطوریکه رابطه مثبت بین پاداشهای جامع و تمایل به ماندن، با درجات بالاتر عدالت رویهای ادراکشده، تقویت میگردد.
AbstractResearch Aim: Considering increasing importance of human resources (as the most important competitive advantage of the organisations) in the today organisations, controlling the turnover of skilled employees and trying to retain them, has been become challenging than ever; specially in the health care industry, because of the extraordinary high costs of employee turnover in it. So the purpose of this study is to explore the relationsip between total rewards (one of the most effective items of employee retention or turnover) on empployees’ intention to stay in the organization, considering the moderating role of procedural justice perception. Research method: This research is an applied goal study. The nurses of Tabriz hospitals were the population for this study. Perception of the nurses about the constructs has been assessed by a survey, using a structural questionnaire, and the number of valid responses was 274. The research hypotheses were tested by structural equation modeling and also Spss and Smart PLS soft wares were used for analyzing the data. Findings: Total rewards has a positive and significant effect on employees’ intention to stay in the organization. Also the moderating role of procedural justice perception between total rewards and intention to stay, has been confirmed.Conclusion: The results of the study show that implementing total rewards in Tabriz hospitals leads to increasing intention of the nurses to stay in the organization, and in addition to amount or value of any reward, perception of the justice in the procedures followed to make decisions about allowance of such rewards, influences the effectiveness of total rewards on motivating employees to stay with their present employer; such that the positive association between total rewards and intention to stay, would be stronger for the higher degrees of procedural justice perception.
Influence of Total rewards on Intention to stay and Moderating role of Procedural Justice Perception