امروزه با توجه به ویژگی های شهرنشینی و لزوم پایداری توسعه، تحلیل پایداری شهرها در کشور برای نیل به توسعه پایدار امری کلیدی است. استفاده از شاخص های توسعه ی پایدار در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی، بهداشتی و آموزشی می تواند معیار مناسب هم برای تعیین جایگاه نواحی و هم در جهت مشکلات و نارسایی های آن ها برای نیل به رفاه اقتصادی و سلامت اجتماعی _ فرهنگی ساکنین جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری باشد.پایان نامه حاضر با هدف ارزیابی توسعه پایدار شهری اسکو با بررسی شاخص های منتخب در 4 بعد اقتصادی، اجتماعی، نهادی و زیست محیطی در طی سال های 1393 و 1398 ارایه گردیده است. نوع پژوهش کاربردی و روش مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد که از مدل FPPSI استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرستان اسکو به لحاظ شاخص های توسعه پایدار هم در سال 1393 و هم در سال 1398 در وضعیت بدی قرار دارد و تنها طی سال 1398 شاخص اجتماعی توسعه پایدار توانسته است در وضعیت متوسطی قرار گیرد
Today, considering the characteristics of urbanization and the need for sustainable development, the analysis of urban sustainability in the country is key to achieving sustainable development. The use of indicators of sustainable development in economic, social, cultural, physical, health and educational dimensions can be a suitable criterion both to determine the position of areas and their problems and shortcomings to achieve economic welfare and socio-cultural health of residents To achieve sustainable urban development.The present dissertation has been presented with the aim of evaluating the sustainable urban development of Osko by examining selected indicators in 4 economic, social, institutional and environmental dimensions during 2014 and 2017. The type of applied research and descriptive-analytical study method is FPPSI model. Findings show that Osko city is in a bad situation in terms of sustainable development indicators in both 1393 and 1398 and only during 1398, the social index of sustainable development has been able to be in a moderate situation.
Assessing sustainable urban development in the small town of Osku