بررسی تاثیر سیاستهای حمایتی بر بهرهوری کل عوامل تولید محصول برنج در ایران
سیما برهانی سوره
کشاورزی
۱۴۰۰
۸۹ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
مهندسی اقتصاد کشاورزی گرایش اقتصاد تولید و مدیریت واحدهای کشاورزی
۱۴۰۰/۶/۳۱
بخش کشاورزی در دهههای اخیر در بیشتر کشورهای در حال توسعه تحت تاثیر انواع سیاستهای مداخلهگرایانهدولت و با هدف حمایت از این بخش در مقایسه با سایر بخشهای اقتصادی قرار داشته است. در ایران نیز بخشکشاورزی و زیربخشهای آن نیز در چند دهه اخیر تحت تاثیر این سیاستها قرار داشتهاند، اما برای رشد پایدارلازم است افزایش تولید از طریق رشد بهرهوری انجام بگیرد . در مطالعه حاضر تاثیر سیاستهای حمایتی ازمحصول برنج بر بهرهوری کل عوامل تولید این محصول در کشور ایران طی سالهای 98 - 1371 مورد بررسی قرارگرفته است. برای این منظور از شاخص ترنکوئیست تیل برای محاسبه بهرهوری کل عوامل تولید، نرخ حمایت -اسمی ) NPR ( برای محاسبه میزان حمایت دولت و از شاخص نسبت صادرات و واردات به GDP به عنوانشاخص آزادسازی تجاری محصول برنج استفاده میگردد، نهایتا ارتباط بهرهوری کل عوامل تولید با سیاستهایحمایتی دولت و آزادسازی تجاری برنج از رهیافت ARDL مورد ارزیابی قرار گرفت . آمار و دادههای مورد نیازبرای نیل به اهداف تحقیق از بانک مرکزی، مرکز آمار، وزارت جهادکشاورزی، سازمان خواروبار کشاورزی و بانکجهانی برای بازه زمانی سالهای 98 - 1371 جمعآوری شده است. نتایج حاصل از محاسبه بهرهوری نشان داد کهمقدار این شاخص برای محصول برنج در دوره مورد بررسی مثبت و صعودی بوده است. مقادیر نرخ حمایت اسمیدر سالهای اولیه مورد مطالعه گویای حمایت دولت از تولیدکنندگان برنج بوده است و نتایج حاصل از شاخصآزادسازی تجاری نشان داد که میزان این شاخص در طی دوره مورد بررسی حالت نوسانی داشته است. یافتههایحاصل از رهیافت ARDL ، سیاستهای حمایتی و آزادسازی تجاری تاثیر مثبت و معنیداری بر بهرهوری کلعوامل تولید محصول برنج در کوتاهمدت و بلندمدت داشته است. بدین ترتیب اتخاذ سیاستهای حمایتی نظیرقیمت تضمینی، اعتبارات، در نظر گرفتن تعرفه باید به عنوان عوامل مهم موثر بر بهرهوری تولید این محصولتوسط سیاستگذاران در نظر گرفته شود.
Abstract: In recent decades, the agricultural sector in most developing countries has been influenced by a variety of interventionist policies aimed at supporting this sector compared to other economic sectors. In Iran, the agricultural sector and its ministers have been affected by these policies in recent decades, but for sustainable growth, it is necessary to increase production through productivity growth. In the present study, the effect of rice crop protection policies on the productivity of total factors of production of this product in Iran during the years 1992-2019 has been investigated.for this purpose, Tranquist_Til index for calculating the total productivity of production factors, Nominal support (NPR) is used to calculate government support and the ratio of exports to imports to GDP is used as an indicator of commercial liberalization of rice production. Finally, the relationship between total factor productivity and government protection policies and liberalization of rice trade is approached. ARDL is utilized. Statistics and data required to achieve the research objectives of the Central Bank, Statistics Center, Ministry of Jihad Agriculture, Agricultural Food Organization and World Bank for the period 1992-2019 has been collected. The results of the productivity calculation showed that the amount this index has been positive and upward for rice crop in the period under review. The results of the nominal support rate in the early years of the study indicate government support for rice producers and the results of the trade liberalization index showed that the rate of this index fluctuated during the period under review. Based on the results of the ARDL approach, protectionist policies and trade liberalization have had a positive and significant effect on the productivity of all factors of rice production in the short and long term. Thus, the adoption of supportive policies such as the guaranteed price of credit, tariffs should be considered as important factors affecting the productivity of this product by policy makers.
Study of the Impacts of Supportive Policies on the Factors Total Productivity of Rice Production in Iran