عنوان

اثر تروگزروتین بر سایتوکاین‏های التهابی در سپسی ناشی از سوراخ‏شدگی تجربی کورروده در موش صحرایی

پ۲۵۹۶۰

per

اثر تروگزروتین بر سایتوکاین‏های التهابی در سپسی ناشی از سوراخ‏شدگی تجربی کورروده در موش صحرایی

علی شاکر

دامپزشکی

۱۴۰۰

۷۳ص.

سی دی

دکتری

دامپزشکی

۱۴۰۰/۱۱/۰۴

و به‌وسیله¬ی باکتری‌ها و زهرابه‌های آن‌ها ایجاد می‌شود و باعث تغییرات ژرفی در پاسخ‌های ایمنی و کارکرد اندام‌ها می‌شود. برهمکنش لیپوپلی‏ساکاریدهای غشای بیرونی باکتری‌های گرم منفی با گیرنده‌های سطح یاخته‌های مختلف میزبان تولید فاکتورهای التهابی فراوانی مانند فاکتور نکروزکننده توموری آلفا (TNF-) و اینترلوکین 1 بتا (IL-1) را القا می‌کند. در حال حاضر درمان سپسیس شامل احیای قلبی تنفسی و کاهش خطرات عفونت کنترل‏نشده است. تنها درمان تنظیم‏کننده ایمنی که امروزه انجام می‏شود، استفاده¬ی کوتاه‏مدت از هیدروکورتیزون است. مطالعات اولیه مشخص کردند که دوز بالای کورتیکوستروئیدها در شوک سپتیک مفید نبوده و ممکن است مضر باشند. در حال حاضر آزمون وسیعی در مورد تاثیر آنتی‏سایتوکاین‏ها در درمان سپسی در حال انجام نیست. تروگزروتین مشتقی طبیعی از فلاوونوئید روتین است که در دانه‏ها، میوه‏ها و سبزیجات یافت شده و شماری فعالیت بیولوژیکی از جمله اثرات ضد پلاکتی و ضد سروتونینی دارد. مطالعات اخیر نشان داده‏اند که اثرات آنتی‏اکسیدانی و ضد التهابی نیز دارد. با در نظر گرفتن اثرات ضدالتهابی تروگزروتین، در این پایان‏نامه فرض بر این قرار می‏گیرد که این ماده میزان IL-1 و TNF- را در سرم موش‏های صحرایی مبتلا به سپسی تحت درمان با دارو کاهش می‏دهد.روش کار: در این پژوهش از بیست و چهار موش صحرایی نر و بالغ نژاد اسپاراگ-داولی استفاده شد. موش‏های صحرایی به طور مساوی و تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه بدل، گروه کنترل و گروه تیمار. گروه‏های کنترل و تیمار تحت جراحی لیگاتور و سوراخ کردن کورروده قرار گرفتند. به حیوانات گروه تیمار تروگزروتین (130 میلی‏گرم/کیلوگرم) به صورت زیرجلدی و دو بار در روز به مدت 3 روز یا تا زمان مرگ حیوان تزریق شد. موش‏های صحرایی نجات یافته سه روز پس از لیگاتور و سوراخ کردن کورروده و پس از گرفتن 5/1 میلی‏لیتر خون آسان کشی شدند. سایتوکاین‏های TNF- و IL-1 در نمونه‌های سرم با استفاده از کیت‌های الایزا اندازه‌گیری شدند. نتایج: سطوح سرمی اینترلوکین 1 و فاکتور نکروز کننده توموری آلفا با روش الایزا اندازه گیری شد. تفاوت میزان مرگ و میر میان گروه کنترل و دو گروه دیگر معنادار بود. نتایج افزایش معناداری در اینترلوکین 1 و فاکتور نکروز کننده توموری آلفا در گروه کنترل در مقایسه با گروه بدل نشان داد. افزون بر آن، سطوح سرمی آن‏ها در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود. نتیجه‌گیری: به عنوان نتیجه گیری می‏توان گفت که یافته‏های ما نشان دادند که تروگزروتین در موش‏های صحرایی مبتلا شده به شوک سپتیک می‏تواند با کاهش دادن سایتوکاین‏های التهابی مانند اینترلوکین 1 و فاکتور نکروز کننده توموری آلفا زنده¬مانی بیمار را افزایش دهد.

Abstract:Background: Sepsis is a major cause of death in patients undergoing surgery and is caused by bacteria and their toxins, causing profound changes in the immune response and function of the organs. The interaction of outer membrane lipopolysaccharides of gram-negative bacteria with host receptors on various host cells induces the production of many inflammatory factors such as tumor necrosis factor alpha (TNF-) and interleukin-1 beta (IL-1). Treatment for sepsis currently includes cardiorespiratory resuscitation and reduction of risks of uncontrolled infection. The only immunosuppressive treatment currently available is short-term use of hydrocortisone. Preliminary studies have shown that high doses of corticosteroids are not helpful in septic shock and may be harmful. There is currently no extensive research on the effectiveness of anti-cytokines in the treatment of sepsis. Troxerutin is a natural derivative of the rutin flavonoid found in grains, fruits and vegetables and has a number of biological activities including antiplatelet and anti serotonin effects. Recent studies have shown that it also has antioxidant and anti-inflammatory effects. Considering the anti-inflammatory effects of troxerutin, this thesis assumes that it reduces the IL-1 and TNF- levels in the serum of septic rats.Methods: In this study, twenty-four male and adult Sparag-Dawley rats were used. Rats were evenly and randomly divided into three groups including sham, control and treatment groups. The control and treatment groups underwent cecal ligation and perforation (CLP). The animals in the troxerutin treatment group (130 mg/kg) were injected subcutaneously twice a day for 3 days or until death. The survived rats were euthanised three days after CLP and after taking 1.5 ml of blood, TNF- and IL-1 cytokines were measured in serum samples using ELISA kits. Results: Serum levels of IL-1 and TNF- were measured by ELISA. There was a significant difference in mortality between the control group and the other two groups. The results showed a significant increase in IL-1 and TNF- in the control group compared with the sham group. In addition, their serum levels in the treatment group were significantly reduced compared to the control group. Conclusion: In conclusion, our findings showed that troxerutin in rats with septic shock can increase rats survival by reducing inflammatory cytokines such as IL-1 and TNF-

Effect of troxerutin in inflammatory cytokines in sepsis caused by experimental cecal puncture in rat

‏شاکر،

‏علی

تهيه کننده

‏کاظمی درآبادی،

‏جعفری خطایلو،

‏سیامک

‏یاسر

استاد راهنما

استاد راهنما

‏ تبریز