ارزیابی کیفیت کودهای زیستی کشور و پاسخ گیاهان ذرت و لوبیا به تلقیح آنصها
/سعیده انصاری
: کشاورزی
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم خاک
۱۳۹۲/۱۱/۱۹
تبریز
چکیده بهرهمندی از اثرات مفید کودهای زیستی در کشاورزی پایدار منوط به رعایت جنبههای کنترل کیفی آنهاست، بر این اساس در این مطالعه کیفیت چهار نوع کود زیستی رایج کشور شامل کود زیستی بارور۲، بیوسوپرفسفات، نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس در دو فاز آزمایشگاهی و گلخانهای مورد آزمایش قرار گرفت .در بررسی اثر تلقیح کودهای فوق بر دو گیاه لوبیا و ذرت،بعد از آمادهصسازی بستر کشت گیاه، که از خاکصهای منطقه برای آزمایش استفاده شد، آزمایش گلدانی به صورت طرح کاملا تصادفی با اعمال ۴ تیمار کود زیستی و شاهد) بدون تلقیح میکروبی (در ۴ تکرار انجام شد .تلقیح سوسپانسیون میکروبی مربوط به هر کود زیستی بر اساس توصیه شرکتصهای سازنده انجام گرفت .پس از جوانهصزنی بذرها، آبیاری گلدانصها با آب مقطر تا حد رطوبت FC۸/۰ انجام شد و با ورود به دوره زایشی برداشت گیاهان انجام گرفت .در جمعبندی نتایج آزمایش کودهای زیستی بر پارامترهای اندازهگیری شده گیاه لوبیا میتوان اینگونه نتیجه گرفت که شاید بنا به دلیل حضور سویههای بومی خاک و بویژه باکتری ریزوبیوم همزیست با این گیاه، تفاوت محسوسی بین تیمارهای کودی و شاهد مشاهده نشد و به جز غلظت نیتروژن بخش هوایی در سایر خصوصیات اندازهگیری شده تیمار شاهد با کودهای زیستی مورد استفاده از نظر آماری در یگ گروه آماری قرار گرفتند .در جمعصبندی نتایج آزمایش کودهای زیستی بر پارامترهای اندازهگیری شده گیاه ذرت میتوان اینگونه نتیجه گرفت که با توجه به نوع گیاه که یک گیاه غیرلگوم و غیربهرهمند از همزیستی ریزوبیومی است کاربرد کودهای زیستی تاثیرات معنیداری را از نظر خصوصیات مورد اندازهگیری به همراه داشته است .تلقیح کودهای زیستی حاوی باکتریصهای محرک رشد گیاه کلنیزاسیون این باکتریصها را در ریزوسفر گیاه به دنبال داشته است و شاهد اثرات افزایشی پارامترهای اندازهگیری شده هستیم، البته بایستی عنوان نمود که در شاخص کلروفیل و غلظت آهن ریشه کودهای زیستی با نمونه شاهد در یک گروه آماری قرار داشتند .برخلاف آزمایش نخست و در حضور گیاه لوبیا که کود زیستی نیتروکسین نتایج بهتری را به همراه داشت در این آزمایش کود بیوسوپرفسفات و به دنبال آن بارور ۲نتایج بهتری را رقم زدند و کمترین مقدار خصوصیات اندازهگیری شده در بین کودهای زیستی متعلق به نیتروکسین بود .همزمان با آزمایش گلخانهصای، سنجش کیفیت کودهای زیستی مذکور از نظر جمعیت میکروبی فعال و برخی ویژگیصهایPGPRصای در سطح آزمایشگاهی به منظور مطالعات تکمیلی مورد بررسی قرار گرفت .نتایج حاکی از تاثیر معنیصدار کودهای زیستی مذکور بر میزان حلصکنندگی فسفات معدنی نامحلول و تولید اکسین بود به صورتیکه بیشترین میزان انحلال فسفات از تریکلسیم فسفات به ترتیب با مقادیر نزدیک به ۴۰۰ و ۳۵۰ میلیگرم بر لیتر برای بیوسوپرفسفات و بارور ۲به دست آمد و در تولید اکسین نیز کودهای نیتروکسین و بارور ۲موفق عمل کردند .همچنین کودهای زیستی به جز بارور ۲قادر به تولید سیدروفور در محیطagar - CASبودند، اما هیچ یک از کودهای زیستی تاثیر معنیصداری بر میزان رهاسازی پتاسیم از کانیصهای مسکوویت و بیوتیت نشان ندادند .نتایج حاصل از شمارش جمعیت میکروبی در محیطصهای عمومی و اختصاصی حاکی از جمعیت قابل قبول باکتریصها در کودزیستی سوپرنیتروپلاس و بارور (cfu/ml۱۰۸) ۲بود، در حالیکه نیتروکسین و بیوسوپرفسفات به ترتیب با جمعیت میکروبی۱۰۷ و۱۰۶ کلنی در هر میلیصلیتر کود در رتبههای بعدی بودند .نتایج حاصله از شناسایی و تایید ایزوله ها و سویهصهای به کار رفته در کودهای زیستی حاکی از آن بود که دو ایزوله ۱ و ۵ کود نیتروکسین، ایزوله ۱ و ۳بیوسوپرفسفات به ترتیب متعلق به جنس .Pseudomonas sp و ایزوله ۲ بیوسوپرفسفات متعلق به گونه Acinetobacter beijerinckii میباشد
The beneficial effects of biofertilizers in sustainable agriculture can only be achieved if adequate quality control of biofertilizers is available. However, quality control assessment of four common types of biofertilizers in Iran including Barvar2 (product of Green Biotechnology company), Biosuperphosphate, Nitroxin and Supernitroplus(biofertilizers which produced by MehrAsia Biotechnology company) was the aim of this study andexperiments were carried out in two settings, laboratory and green house conditions. Accordingly, in order to investigate the effects of four biofertilizers on bean and corn,a pot experiment in greenhouse condition was conducted in completely randomized design.Treatmentsincluding control (without inoculation), Nitroxin, Super nitro plus, Biosuper phosphate and Barvar2 were applied in four replications. Seed inoculation with the biofertilizer was done according to the manufacturer's recommendations. Pots were irrigated with distilled water at 0.8 FC.Insumming up the resultsof inoculation response of bean to biofertilizers it might be concluded that, because of the presence of indigenous soil strains especially the Rhizobium bacteria, significant difference were not observed between biofertilizers and the control, with the exception of shoot nitrogen concentration. In conclusion, corn response to bifertilizers inoculation were significantly affected (increased), it might be explained by the type of plant in comparison to the bean, non-legume in contrast to legume. However inoculation of corn with plant growth promoting bacteria have colonized the rhizosphere and caused an increase in all measured parameters except the chlorophyll indexandroot Feconcentration. Unlike thefirst experiment (bean inoculation) which Nitroxin biofertilizer yielded better results, incorn inoculation with biofertilizers Biosuperphosphat and Barvar2 showed better results andminimum values of the measuredproperties ofthebiofertilizerswas obtained by Nitroxin. Furthermore, the targets of this research were counting viable numbers of microorganisms which present in the biofertilizer over the shelf life of the product, isolation and biochemical identification of isolates in each biofertilizer and determination of PGPR features. PGPR features of biofertilizerssuch as phosphate solubilizing, potassium releasing ability, auxin and siderophore production were tested in a completely randomized design with three replications. Treatments were: Control, Nitroxin, Barvar2, Biosuperphosphate and Supernitroplus. The results of counting of microbial viable cells in the general and semi-selective media indicated acceptable number of viable cells in Supernitroplus and Barvar2 (108cfu/ml), respectively. The results of the identification and confirmation of isolates which has been used in the biofertilizers showed that two isolates (Ba1 and Ba2) present in Barvar2, two isolates (Sn1 and Sn2) are in Supernitroplus, 4 isolates (Bio1-Bio4) and 5 isolates (N1-N5) are present in Biosuperphosphate and Nitroxin, respectively. Moreover, highest amount of phosphate solubility from tricalcium phosphate source were gained for Biosuperphosphate and Barvar2, with values close to 400 and 350 mg/l respectively. Nitroxin and Barvar2 were successful in the production of auxin. All biofertilizers with an exception Barvar2 were able to produce siderophore on CAS-agar medium. The results of the identification and confirmation of isolates and strains used in biofertilizerssuggests that isolates 1 and 5 of Nitroxin (N1 and N5), isolate 1 and 3 Biosuper phosphate (Bio1 and Bio3), respectively belonged to genus Pseudomonas sp. One of isolates of Biosuperphosphat (Bio2) belonged to Acinetobacter beijerinckii