۱۳۲۳۵پ
per
اثرات مکمل لوسین، روی و کروم بر محتوای آنزیمی و سلولی دستگاه تنفسی در موش‌های مبتلا به دیابت نوع۲
/انیس مازاده
: دانشکده دامپزشکی
۱۰۵ص
چاپی
دکترای حرفه‌ای
دامپزشکی
۱۳۹۳/۰۳/۲۰
تبریز
در حال حاضر ۱۸۰ میلیون انسان در دنیا مبتلا به دیابت بوده و پیش‌بینی می‌شود این میزان تا سال ۲۰۳۰ به دو برابر برسد .اثرات بیماری دیابت در آسیب به عملکرد برخی ارگان‌ها مثل شبکیه چشم، کلیه و دستگاه قلبی- عروقی تا میزان زیادی شناخته شده است .سیستم تنفس به عنوان بافتی درگیر در آسیب‌های ناشی از دیابت از زمان ورود انسولین استنشاقی مورد توجه محققین قرار گرفت .با این حال بررسی عملکرد سیستم تنفس در بیماران دیابتیک منجر به حصول نتایج متناقضی گردیده است .برخی از این بررسی‌ها اثرات بیماری دیابت را آسیب زننده بر سیستم تنفس دانسته و برخی نیز اثرات دیابت را همراه با کاهش التهاب در سیستم تنفس دانسته‌اند .در این مطالعه فرض بر این بود که دیابت نوع ۲ باعث تغییر در محتوای آنزیمی و سلولی در سیستم تنفس موش‌ها خواهد گردید و درمان دیابت توسط مکمل کروم، روی و لوسین موجب جلوگیری و درمان این تغییرات آنزیمی و سلولی سیستم تنفس خواهد شد .برای بررسی این فرضیه ۷۷ قطعه موش صحرائی نر پس از ۱۰ روز نگهداری جهت تطابق با محیط، به صورت تصادفی در ۱۱ گروه قرار داده شدند :گروه کنترل منفی، گروه دیابتیک، گروه دیابتیک درمان شده با گلی‌بنکلامید، گروه دیابتیک درمان شده با انسولین ایزوفان، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل لوسین، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل کروم، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل روی، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل ترکیبی لوسین و روی، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل ترکیبی لوسین و کروم، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل ترکیبی روی و کروم، گروه دیابتیک دریافت‌کننده مکمل ترکیبی لوسین، کروم و روی .حیوانات مورد مطالعه به غیر از گروه کنترل منفی به مدت ۲ هفته با جیره حاوی چربی بالا (۴۰ چربی، ۴۱ کربوهیدرات، ۱۸ پروتئین (تغذیه شدند، سپس بیماری دیابت تجربی، توسط استرپتوزوتوسین با دز پایین القا شد و بر اساس گروه بندی انجام شده، روزانه داروی گلی‌بنکلامید و مکمل‌ها در آب آشامیدنی حل شده، و به مدت ۲۸ روز در اختیار حیوانات قرار گرفت .داروی انسولین ایزوفان نیز به میزان ۲ واحد در روز به صورت زیرجلدی جهت درمان تجویز گردید .پس از اتمام دوره تیمار، اخذ لاواژ برونکوآلوئولار برای بررسی سلول‌ها) گلبول‌های قرمز، نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، ماکروفاژها و سلول‌های پوششی (و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان موجود در آن) سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز، میلوپراکسیداز (صورت گرفت .یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که مکمل‌های لوسین، روی و کروم و داروهای انسولین و گلی‌بنکلامید همگی در کاهش قند خون در حیوانات دیابتیک موثرند .تیمار با روی، گلی‌بنکلامید و انسولین همراه با هیپرانسولینمی است که خود می‌تواند فاکتور خطری برای بیماران دیابتی باشد چرا که هیپرانسولینمی نیز همانند هیپرگلیسمی می‌تواند باعث افزایش استرس اکسیداتیو شود .استرس اکسیداتیوی که در ریه بیماران دیابتی مشاهده شد همراه با افزایش مقادیر آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و میلوپراکسیداز و کاهش آنزیم کاتالاز بود .استرس اکسیداتیو و همچنین تاثیر دیابت بر واسطه‌های التهابی باعث تغییر سلول‌شناسی لاواژ برونکوآلوئولار گردید .این مطالعه نشان می‌دهد که مکمل‌های لوسین، روی و کروم و داروهای انسولین و گلی‌بنکلامید همگی در کاهش استرس اکسیداتیو موثر هستند .این اثر مکمل‌ها حاصل اثر آنها بر قند و انسولین خون از یک طرف و اثر مستقیم آنها بر استرس اکسیداتیو از طرف دیگر است .در این میان استفاده از مکمل لوسین به تنهایی و در مرحله بعد استفاده توام از سه مکمل لوسین، روی و کروم بیشترین تاثیر را در بهبود استرس اکسیداتیو ریه در بیماران دیابتیک داشتند
peritonealy, which was injected after an overnight fast. Animals had free access to food and water after the STZ injection. Glybenclamide and dietary supplements leucine, chromium and zinc were given in drinking water for 28 days. Insulin was injected subcutaneously with the recommended dose of 2 IU/d. After 28 days, BAL was obtained for the evaluation of cells: erythrocytes, neutrophils, lymphocytes, macrophages and epithelial cells; the antioxidant enzymes superoxide dismutase, glutathione peroxidase, catalase, and myeloperoxidase were also measured in BAL fluid. The results suggest that leucine, zinc and chromium supplementation and insulin and glybenclamide administration all reduce fasting blood sugar in diabetic animals. Insulin, glybenclamide and zinc treatments are associated with hyperinsulinemia, which may be a risk factor for diabetes because hyperinsulinemia causes oxidative stress, similar to hyperglycemia. Oxidative stress was observed in the lungs of patients. The observed oxidative stress was associated with increased levels of superoxide dismutase, glutathione peroxidase and myeloperoxidase and decreased levels of catalase. Although not statistically significant in all parameters, oxidative stress and the effect of diabetes on inflammatory mediators also changed the bronchoalveolar lavage cytology. It can be concluded that leucine, zinc and chromium supplementation are effective in reducing oxidative stress in the lung of patients with diabetes. In the case of zinc and chromium, this is the result of their effect on blood glucose and insulin on one hand and also direct effect on oxidative stress. Leucine supplementation has the greatest impact on improving lung oxidative stress in diabetic patients. Combination of the three supplements, leucine, zinc and chromium has the second greatest effect -fat diet consisting of 40 fat, 41 carbohydrate and 18 protein. After 2 weeks, treatment groups were treated with a single dose of STZ (40mg/kg) intra-There are currently, 180 million people worldwide struggling with diabetes and there is going to be twice this number by the year 2030. The main diabetes lesions has been described in the retina, kidney and cardiovascular system. Since the introduction of inhaled insulin, respiratory tract has been studied as a target of diabetes. However, assessment of lung function in diabetic patients has led to conflicting results. Some studies have reported that diabetes damages the respiratory system and others expected diabetes to reduce airway inflammation. In this study, it was assumed that damage to the respiratory tract in patients with type 2 diabetes causes changes in the enzymatic and cellular content of the bronchoalveolar lavage (BAL) and addition of chromium, zinc, and leucine to diet will decrease these enzymatic and cellular changes. To examine this hypothesis, 77 male rats were divided in 11 groups consisting of a negative control group, one untreated diabetic group, two diabetic groups treated with drugs glybenclamide and NPH, three diabetic groups with the additions of leucine, chromium or zinc to their diets, three diabetic groups with a combination of two of these additions together, and a diabetic group with a combination of all three supplements The negative control group were on a normal chow diet, and other groups were on a high
مازاده، انیس
کلاهیان، سعید، استاد راهنما
صدری، حسن، استاد راهنما
جعفری جوزانی، رضی ا ...، استاد مشاور
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
