دادرسی به رسیدگی به خواسته اشخاصی گفته میصشود که در مقابل ظلمی که به آنان شده است، مطابق قانون به دادگاه صالح مراجعه نمودهصاند .یکی از مراجع دادرسی در ایران، دیوان عدالت اداری میصباشد .فلسفه تشکیل این دیوان که به موجب اصل یکصد و هفتاد و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است، تحدید قدرت عمومی و احقاق حق مردم و اشخاص حقوق خصوصی در برابر تعدیات و ظلم ماموران قوه اجرایی کشور و تصمیمات آنان میصباشد .قانون آیین دادرسی در امور مدنی و برای ایجاد عدالت قضایی و احقاق حق اشخاص، مبحث اعاده دادرسی را پیش بینی نمودهصاند .به موجب این تاسیس قانونی و با تحقق جهات اعاده دادرسی، اشخاص می-توانند با پیدایش شرایط جدید، از آرای قطعی محاکم، درخواست اعاده دادرسی نمایند .در دیوان عدالت اداری نیز اعاده دادرسی بر طبق ماده ۹۸ قانون جدید تشکیلات و آیین دادرسی دیوان به وجود آمده است که دقت نظر در آن، این موضوع را بیان میصکند که اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری جهات خاص خود را دارد و هیات عمومی دیوان نیز بر عدم اعمال مقررات آیین دادرسی در امور مدنی بر قانون دیوان عدالت اداری، تاکید دارد .در این پژوهش که به سه فصل تقسیم شده است، پس از بیان مفاهیم تحقیق در فصل اول، به تشریح دادرسی اداری در فصل دوم پرداخته شده و در فصل سوم اعاده دادرسی در دیوان عدالت اداری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است