بررسی اثر بازدارندگی عوامل آنتاگونیست قارچی و باکتریایی ساکن در خاکصهای مزارع چغندرقند منطقه مغان روی رشد عامل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندرقند در شرایط آزمایشگاه
/سیده سمیه موسوی میرک
: دانشکده کشاورزی
۱۰۰ص
چاپی
کارشناسی ارشد
رشتهی بیماری شناسی گیاهی
۱۳۹۲/۱۱/۲۵
تبریز
لکه برگی سرکوسپورایی یکی از مهمترین بیماریصهای چغندرقند میصباشد .کنترل این بیماری به طور معمول با استفاده از تلفیقی از ارقام مقاوم، عملیات زراعی و قارچصکشصهای شیمیایی صورت میگیرد .استفاده از ترکیبات شیمیایی درکنترل بیماری علاوه بر پیامدهای مخرب زیست محیطی، با گذر زمان باعث ایجاد مقاومت در جمعیت عامل بیماریصزا نسبت به ترکیبات شیمیایی میصشود .به نظر میصرسد عوامل آنتاگونیست تجاری و طبیعی جداسازی شده از ناحیه ریزوسفرگیاه چغندرقند میصتوانند جایگزین نوید بخشی برای ترکیبات شیمیایی در سیستم کشاورزی ارگانیک و پایدار باشند .در تحقیق حاضر فعالیت آنتاگونیستی گونهصهای قارچی و باکتریایی ساکن در ریزوسفر بوتهصهای چغندرقند آلوده و سه جدایه قارچ آنتاگونیست شامل۲۲T harzianum Trichoderma ،Hansfordia pulvinata ص و .Trichoderma spتهیه شده از کلکسیون قارچی دانشگاه تبریز، بر علیه قارچ C. beticola در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد بررسی قرار گرفت .در مجموع ۴۴ جدایه باکتریایی و ۱۵ جدایه قارچی از ناحیه ریزوسفر گیاهان چغندرقند سالم و فاقد علایم جداسازی و خالص سازی گردید .پس از غربال اولیه اثر آنتاگونیستی جدایهصها برعلیه دو جدایه از قارچ C. beticola (M۱ وM۲) ، ۱۴ جدایه باکتری متعلق به جنسصهایBacillus ،Pseudomonas ، Enterobacter و Paenibacillus و چهار جدایه قارچی متعلق به جنسصهایAcremonium ،Gliocephalis ، Trichoderma که از توان آنتاگونیستی بالاتری برخوردار بودند، برای آزمونصهای تکمیلی انتخاب شدند .شناسایی جدایهصهای قارچی بر اساس ویژگیصهای ریخت شناختی و دادهصهای توالی ناحیهrDNA - ITS و شناسایی جدایهصهای باکتریایی بر اساس دادهصهای توالی نوکلئوتیدی زیر واحد کوچک دی ان ای ریبوزومی انجام گرفت .نتایج به دست آمده نشان داد که تمامی جدایهصهای آنتاگونیست قارچی و باکتریایی در مقایسه با شاهد به صورت معنیصداری باعث بازدارندگی رشد قارچ بیماریصزا میصشوند .در آزمونصهای کشت متقابل و ترکیبات فرار، بیشترین درصد بازدارندگی به ترتیب توسط جدایهTrichoderma harzianum T۲۲ ، Acremonium strictum و .Gliocephalis spمشاهده گردید .در آزمونصهای ترکیبات غیرفرار) اتوکلاو شده و اتوکلاو نشده (بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی به ترتیب توسط جدایهصهای .Trichoderma sp و .Acremonium strictum مشاهده گردید .در آنتاگونیستصهای باکتریایی، جدایه ص Bacillussp.۲بیشترین درصد بازدارندگی و جدایهصهای Bacillus sp.۷ و .Enterobacter spکمترین درصد بازدارندگی را روی جدایهصهای C. beticola داشتند .نتایج حاصل از آزمون ترکیبات غیر فرار نشان داد که بیشترین و کمترین میزان آنتیصبیوتیک به ترتیب توسط جدایهصهای Bacillus sp. ۲و Bacillus sp. ۸ تولید شد .در آزمون ترکیبات فرار بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی توسط جدایهصهای Bcillus sp. ۲ و Bacillus sp. ۴ محاسبه شد .در بررسی انجام شده در بین جنسصهای باکتری، همه جدایهصها به جز جدایه Bacillus sp.۸ و sp. Enterobacterتوانایی تولید پروتئاز را از خود نشان دادند .در ارزیابیصهای گلخانهصای سه جدایه عامل آنتاگونیست قارچی Trichoderma و سه جدایه عامل آنتاگونیست باکتریایی.(Enterobacter sp ، .Pseudomonas sp و Bacillus sp. ۲) برای انجام کار گلخانهصای انتخاب شدند و با توجه به نتایج آزمایشگاهی یک جدایه عامل بیماریصزا (M۱) که نسبت به (M۲) بازداشتگی کمتری داشت برای انجام کار گلخانهصای انتخاب شد .آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی با ۱۲تیمار و سه تکرار به صورت تلقیح همزمان آنتاگونیست و عامل بیماریصزا، تلقیح اول آنتاگونیست بعد عامل بیماریصزا و تلقیح اول عامل بیماریصزا بعد آنتاگونیست، انجام گرفت .درصد بازدارندگی عامل بیماری، ۳۰ روز پس از مایهصزنی در گیاهان چغندرقند بررسی شد .نتایج آزمایشات گلخانهصای با بررسیصهای آزمایشگاهی مطابقت داشت .نتایج آزمایشات گلخانهصای نشان داد که هر شش جدایه قارچی و باکتریایی به طور قابل توجهی شدت بیماری ایجاد شده به وسیله C. beticola را کاهش دادند و در حالت تلقیح همزمان و تلقیح اول آنتاگونیست بازدارندگی بیشتر بود
volatile compounds test showed that the highest and lowest antibiotics produced by Bacillus sp.2 and Bacillus sp.8, respectively. In volatile compound assay, the highest and lowest percentage of inhibition observed between pathogenic fungus and Bcillus sp.2 and Bacillus sp. 4 . All of the bacterial isolates had the ability to produce protease, except isolates of Bacillus sp.8 and Enterobacter sp. For greenhouse assay, three isolates of Trichoderma and three isolates of bacterial antagonist agent (Bacillus sp.2, Pseudomonas sp., Enterobacter sp.) were selected. Based on the results of laboratory tests one of the two C. beticola isolates that showed less inhibition (M1) compared to (M2) was selected to for the greenhouse experiments. Experiments were conducted with completely randomized design with 12 treatments and three replications for simultaneous antagonist and pathogen inoculation (inoculation of pathogen after antagonist and inoculation of pathogen before antagonist). The inhibition percentage of pathogen was evaluated after 30 days of inoculation. The results of greenhouse assays were consistent with the results obtained in laboratory conditions. The results of greenhouse tests showed that all of the six bacterial and fungal isolates significantly decreased the severity of disease caused by C. beticola, and better disease control achieved when antagonist and pathogen were inoculated simultaneously and when antagonists were applied after inoculation and inoculation of pathogen-culture and volatile compounds assays, Trichoderma harzianum T22 caused the highest percentage of inhibition, which followed by Acremonium sp. and Gliocephalis sp. isolates. In nonvolatile compounds (autoclaved and not autoclaved) assays Trichoderma sp. and Acremonium sp., showed the highest and the lowest percentage of inhibition, respectively. For the bacterial antagonists, Bacillus sp.2 displayed the highest percentage of inhibition and Bacillus sp.7 and Enterobacter sp. displayed lowest percentage of inhibition on C. beticola isolates. The results of the non-rDNA region and bacterial isolates were characterized based on the nucleotide sequence of the 16s rDNA. Our results showed that the all of bacterial and fungal antagonist isolates significantly inhibited growth of C. beticola isolates compare to control. In dual-Cercospora leaf spot is an economically important disease of sugarbeet. The disease control is mainly achieved with the integrated use of resistant varieties, cultural practices, and foliar fungicides. Application of chemical compounds may have environmental draw backs and cause development of fungicide resistant strains in Cecospora beticola. Commercial and native antagonists from the rhizosphere of sugar beet plants appear as promising alternatives for the application of chemical compounds in organic and sustainable farming systems. In this study the antagonistic activity of bacterial and fungal species inhabiting the rhizosphere of infected sugar beet plants and three fungal antagonists namely Trichoderma harzianum T22, Hansfordia pulvinata, Trichoderma sp. which were obtained from Culture Collection of Tabriz University (CCTU), were evaluated against the C. beticola under laboratory and greenhouse conditions. A total of 44 bacterial and 15 fungal isolates were isolated from the rhizosphere of symptomatic and healthy sugar beet plants. After initial screening of antagonistic potential of the isolates against two isolates of C. beticola (M1 and M2), 14 isolates of bacteria belonging to the genera Bacillus, Pseudomonas, Enterobacter, Paenibacillus and four fungal isolates belonging to the genera, Acremonium, Gliocephalis, Trichoderma, with the higher level of antagonistic capability were selected for further tests. Fungal isolates were identified based on morphological characteristics and sequence data of ITS