عنوان

جایگاه خدا در فلسفه ی اسپینوزا

‭۱۲۷۲۶پ‬

per

جایگاه خدا در فلسفه ی اسپینوزا

/خدیجه عباسی آغجه مشهد

: دانشکده ادبیات و زبان های خارجه

‮‭۱۳۷‬ص‬

چاپی

کارشناسی ارشد

در رشته ی فلسفه- گرایش غرب

‮‭۱۳۹۲/۰۹/۲۵‬

تبریز

اسپینوزا یکی از برجسته ترین فیلسوفان سده ی هفدهم است .او فیلسوفی بود که صادقانه فلسفه اش را در زندگی عملی اش پیاده ساخت .فلسفه، برای او به مثابه ی روشی بود که از طریق آن می توانست به خیر اعلا دست یابد، بنابراین لازم است که نوشته های او را از این منظر مورد مطالعه قرار دهیم .در مورد فلسفه ی اسپینوزا، مخصوصا در مورد بحث های وی در مورد خدا دیدگاه های متفاوت و بعضا متضادی بیان شده است .او با بیان عقیده ی ص‌این همانی خدا با طبیعت چالشی را در بین فیلسوفان و جامعه ی یهود زمانه ی خود برانگیخت .به همین خاطر این امر باعث شد که گروهی او را وحدت وجودی یا موحد و گروهی دیگر او را ملحد و منکر خدا بنامند، به همین دلیل احبار یهود او را از کنیسه و جامعه ی یهود اخراج کردند .در این پایان نامه سعی شده است تا به تبیین جایگاه خدا در حوزه های هستی شناسی و شناخت و نیز حوزه ی دین و سیاست از دیدگاه اسپینوزا پرداخته شود .او بر خلاف فیلسوفان قرون وسطی و دکارت خدا را علاوه بر نظام هستی شناختی در نظام شناخت بر همه چیز مقدم ساخت و سعی کرد تا جایگاه خدا را به نحو منطقی به اثبات برساند .در فصل نخست این پایان نامه به تاثیر اسلاف اسپینوزا بر افکار و اندیشه های وی نظر افکنده ایم .در فصل دوم مباحث بنیادین خداشناسی اسپینوزا، از جمله بساطت ذات و تشخص ناپذیری او و رابطه ی میان صفات و حالات الهی مطرح شده است .در فصل سوم ضمن تشریح نظریه ی شناخت اسپینوزا، نسبت این نظریه ی را با مبحث خداشناسی او بررسی کرده ایم و نهایتا در فصل چهارم خدا را به عنوان منبع معرفت وحیانی و مبعوث کننده ی پیامبران و قانون گذار جامعه ی بشری در بستر اندیشه ی اسپینوزا معرفی کرده ایم

Spinoza is among the great philosophers of seventeenth century. He tries to live with his own philosophy so that it, for him, is regarded as way through which the ultimate Good can be attained. Then, it is incumbent on us to read his writings from this perspective. Spinoza's thought, especially his view on God, has been the topic on which there is little agreement among the scholars. A huge challenge caused within the philosophers and Jewish scholars when Spinoza declared that he 'identifies God with Nature'. As a result of this fact, some thinkers regarded him as a monist or pantheist on the one hand, and on the other, others as an atheist or unbeliever, so that the Jewish authors were compelled to excommunicate him from the Synagogue. Explaining God's significance in Spinoza's thought especially within the realms such as metaphysics, theory of knowledge, religion, and finally politics is the main theme of the present dissertation. Contrary to the medieval thinkers and even to Descartes, for Spinoza, God enjoys not only ontological priority but epistemological one over all creatures. He tries to establish both priorities for God logically. The dissertation has four chapters, as follows: 1. Spinoza's reception of predecessors 2. the main theological topics such as God's simplicity and impersonality, and the relation between His attributes and His modes 3. Spinoza's theory of knowledge, and its relation with his theology 4. God as the source of revealed knowledge, the Delegator of prophecy, and as the Legislator

عباسی آغجه مشهد، خدیجه

نوظهور، یوسف، استاد راهنما

شهرآیینی، سید مصطفی، استاد مشاور

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی