نقش سرمایه اجتماعی در توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی مطالعه موردی :ضلع شمالی تبریز
/سپیده قربانی گلزاری
: پردیس بین المللی ارس
۱۷۰ص
چاپی
کارشناسی ارشد
در رشته ی جغرافیا و برنامه ریزی شهری
۱۳۹۲/۱۱/۲۰
تبریز
چکیده رشد شتاب آلود شهرنشینی در ایران مشکلات زیادی را در شهرهای بزرگ به وجود آورده است .و یکی ازمهمترین پیامدهای آن رشد قارچ گونه سکونتگاههای غیررسمی در متن وحاشیه ی چنین شهرهایی-بوده است که در اکثر شهرهای ایران متداول است وپیش بینی می شود اگر شرایط به همین شکل ادامه یابد ، درآینده ای نزدیک شمار این ساکنان از چندین میلیون نفر بیشتر شود .شهر تبریز با داشتن کارکردهایی از جمله کارکرداقتصادی ، اجتماعی، سیاسی و ...بالا، وقتی جذب جمعیت در آن صورت می گیرد جامعه به گروههای ثروتمند و فقیر تقسیم می شود و دراثر فقر یک گروه رانش پیدا می کند به محلات فقرنشین که شرایط منجربه اتخاذ روشها و رویکردهای مشارکتی به منظور حل معضلات گشته است .سرمایه اجتماعی از مفاهیم جدید در تحقق طرحهای شهری مورد استفاده قرار می گیرد که در این تحقیق سرمایه اجتماعی به عنوان عامل اصلی توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی می باشد که نقش بسیار مهمتری از سرمایه فیزیکی و انسانی ایفا می کند، از سه مولفه اعتماد، انسجام و مشارکت اجتماعی تشکیل شده است.در این تحقیق هر یک از مولفه ها در توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی در ضلع شمالی شهر تبریز مورد بررسی قرار خواهد گرفت .توانمندسازی نوعی نگرش به اسکان غیررسمی است که در آن دولت ها کوشش می کنند به جای طرز نگرشی مقابله و تخریب محیطی به ساماندهی و انتظام بخشی براساس برنامه ریزی مشارکتی و جلب همکاری ساکنان این محلات پرداخته شود .استفاده از شیوه مشارکت در توانمندسازی این نوع سکونتگاهها عملا مردم را در فرایند بهره برداری و اجرا درگیر خواهد کرد .محدوده مورد مطالعه ضلع شمالی شهر تبریز، شامل محلات) محلات خلیلآباد، احمدآباد، ملازینال و سیلابقوشخانه (می باشد .در نهایت اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است .نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد ،ضلع شمالی تبریز با اختصاص۷۵ درصدی از سکونتگاههای غیررسمی شهر تبریز، دارای مشکلاتی چون شیب زیاد،فقر،کیفیت بسیار پایین زیست و ... می باشد که تلاشی توسط مسئولین و یا خود اهالی برای بهبود صورت نگرفته است
Seilaab which all are located in north side of Tabriz. Data was analyzed using SPSS. Findings indicated that 75 of these informal settlements of Tabriz are located within northern segment of the city. Earth slop, poverty and low quality of life are the major problems the residents of these informal settlements faced -Abad, Molla Zeinal and Ghooshkhne-Abad, Ahmad-Irans accelerated urbanization has created serious challenges in populous cities. The mushroom growth of informal settlement on the worlds megacities is one of the consequences of urbanization that is common in most cities of Iran. If the situation continue as it is, their population will likely be more that several million in the near future. Tabriz possesses different economic, politician and social capacities. With increasing population of the city the society will be divided into rich and poor then the poor people will be driven to slums. This problem has led to development of participatory approaches to solve dilemma. Social capital is a new concept. Urban planning researches have used social capitals. In the present study the social capital approach is used in empowering settlement that plays more important role than physical and human capital. There are three components of social capital including trust, integrity and social participation. The main approach in this regard is based on empowerment of informal settlements. This study evaluates each of the components and their impact of the empowerment of those informal settlements located on the north side of Tabriz. Empowerment is an approach to informal settlement through which governments try to organize the slums in a disciplinary manner rather than confrontation approach or destroying them. This goal can be achieved by participatory planning and the cooperation of the residents using participatory method to empower the slums. Then the people will be practically involved in implementation and operation processes. The study regions included Khalil