بررسی مسئولیت مدنی کارفرما از منظر مقررات تأمین اجتماعی
/مجتبی ضرابی
: دانشکده حقوق و علوم اجتماعی
۱۱۳ص
چاپی
کارشناسی ارشد
در رشته حقوق عمومی گروه حقوق
۱۳۹۲/۱۰/۲۵
تبریز
با توجه به اوضاع اجتماعی در قرون اخیر و افزایش فعالیتهای صنعتی در جوامع، عده بیشماری از افراد جامعه با توجه به ضرورتها و نیازهای اساسی خود در کارگاه های بزرگ و کوچک مشغول به کار هستند .بدین ترتیب کارگران نیاز به ساز وکارها و قوانین حمایتی دارند تا با توجه به شرایط سخت محیط کار و زندگی آنانو شرایط برتر کارفرما، حمایت هایی از آنها صورت گیرد .وجود بیمه های کارگری و نیز حق تأمین اجتماعی یکی ازموارد حمایتی برای کارگران است .بدین صورت هنگامی که کارگری بر اساس تقصیر و فعل زیانبار دیگری، برای مثال به دلیل عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بهداشتی کارفرمای خود دچار ضرر و خسارتی شود، در این حالت با احراز شرایطی برای تحقق مسئولیت، کارفرما درقبال کارگر زیاندیده مسئولیت مدنی پیدا می کند و در این خصوص تأمین اجتماعی نیز از همان ابتدای روابط کارگر و کارفرما به دلیل سنتی بودن قواعد مسئولیت مدنی و مسائلی مانند دشواری اثبات تقصیر کارفرما و احراز رابطه سببیت، ، مقررات حمایتی را در مقابل حوادث ناشی از کار وضع کرده است .در این مورد که خسارت کارگر زیاندیده از طریق مسئولیت مدنی و نظام تأمین اجتماعی قابل جبران است پرسشی مطرح می شود که آیا نهاد تأمین اجتماعی، بعد از ارائه حمایتها و مزایای پیش بینی شده در قانون، که ممکن است به صورت پرداخت غرامت دستمزد، مستمری از کارافتادگی ناشی از کار یا غیر ناشی از کار، غرامت مقطوع نقص عضو، مستمری بازماندگان و ارائه خدمات درمانی و توانبخشی باشد، می تواند برای استرداد هزینه ها و مبالغ پرداختی، به واردکننده زیان) کارفرمای مقصر (مراجعه نماید؟ در این پژوهش سعی شده است به بررسی راهحل در حقوق ایران در این زمینه پرداخته و مشخص میشود که با وجود نظام تأمین اجتماعی، مسئولیت مدنی کارفرما در عمل کنار گذاشته نخواهد شد