بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر خودمراقبتی، سازگاری روانی- اجتماعی ونشانه های اختلالات همبودی درافراد مبتلا به دیابت نوع دو
/نسیم صمدزاده
: دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
۱۲۶ص
چاپی
کارشناسی ارشد
در رشتهی روانشناسی بالینی
۱۳۹۲/۰۶/۲۵
تبریز
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر خودمراقبتی، سازگاری روانی-اجتماعی و نشانهصهای اختلالات همبودی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو بود .این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی اجرا گردید .شرکتصکنندگان پژوهش ۳ زن مبتلا به دیابت نوع دو بودند که در خرده مقیاسصهای افسردگی و اضطراب مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) در طبقه شدید و خیلی شدید قرار گرفتند .شرکتصکنندگان به مدت ۸ جلسه تحت مداخله قرار گرفتند .برای اندازهصگیری متغیرها از پرسشنامه خلاصهصای از رفتارهای مراقبت از خود(SDSC) ، مقیاس سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (PAIS)و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) استفاده شد .تحلیل دادهصها نشان داد که درمان شناختی-رفتاری موجب افزایش رفتارهای خودمراقبتی، افزایش سازگاری با بیماری ، کاهش نشانهصهای افسردگی و کاهش نسبی علائم و نشانهصهای اضطراب در افراد مبتلا به دیابت نوع دو میصشود
care behaviors, adjustment to the illness and reduction of depression symptoms, and relative reduction of anxiety symptoms- behavioral therapy caused to enhancement of self-care activities measure (SDSC), Psychosocial Adjustment to Illness Scale (PAIS), and Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS) were used. Data analysis showed that cognitive -social adjustment to illness and symptoms of comorbid disorders in individuals with type II diabetes. This research was performed within the framework of experimental single case design. Participants of this research were three female patients with type II diabetes, who on the depression and anxiety subscales of Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS) were in the severe and very severe category. Participants were under intervention for eight sessions. To measure variables, The summary of diabetes self-care behaviors, psycho- behavioral therapy on the self-The aim of this study was to evaluate the effectiveness of cognitive