پ۲۶۱۱۱
per
بررسی میزان توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی با تأکید بر شاخص‌های آموزشی
سمیرا سخندان
برنامه ریزی و علوم محیطی
۱۴۰۰
۶۳ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
برنامه‌ریزی آمایش سرزمین
۱۴۰۰/۰۶/۲۸
آموزش و شاخص‌های آن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های بعد اجتماعی توسعه پایدار، با ایفای نقش اساسی خود، در روند توسعه همه‌جانبه تاثیری بسیار کلیدی داشته و شرط لازم برای رسیدن به توسعه جوامع است. بر این اساس و با در نظر گرفتن اهمیت فاکتورهای آموزشی در سطح توسعه یک محدوده جغرافیایی به‌عنوان یک فضای برنامه‌ریزی و تبعات زیان‌بار عدم توجه به آن در برنامه‌ریزی‌های مربوط به توسعه که در نگاه نخست قطبی شدن و تمرکز این امکانات در برخی نقاط ثقل جمعیتی و اقتصادی و عدم تعادل منطقه‌ای در فضای سرزمینی ازجمله آن‌هاست، پژوهش حاضر به بررسی سطح توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی به لحاظ برخورداری از امکانات کمی و کیفی آموزشی پرداخته است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی– تحلیلی محسوب می‌شود و شیوه جمع‌آوری آمار و اطلاعات در آن نیز به‌صورت اسنادی و کتابخانه‌ای بوده است. به منظور آزمون فرضیات و پاسخگویی به سوالات تحقیق ابتدا با استفاده از نرم‌افزار Excel و با به‌کارگیری جداول و نمودارها وضعیت موجود شهرستان‌های استان در رابطه با میزان برخورداری از شاخص‌های آموزشی منتخب نمایش داده شد و سپس جهت رتبه‌بندی توسعه آموزشی شهرستان‌های استان از روش TOPSIS استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان گر آن است که علاوه بر وجود نابرابری های جزئی مابین شهرستان های استان، فاصله ای قابل تامل مابین شهرستان تبریز با سایر شهرستان ها به لحاظ میزان برخورداری از امکانات آموزشی قابل مشاهده است و شهرستان های هوراند، خدا آفرین و چاراویماق به ترتیب پایین ترین میزان توسعه یافتگی آموزشی را دارا می باشند. همچنین شهرستان تبریز در تمامی شاخص های منتخب آموزشی به غیر از شاخص نرخ با سوادی با اختلافی فاحش از سایر شهرستان ها در رتبه اول قرار گرفته است که این نیز حاکی از قطب‌گرایی و تمرکزگرایی شدید در توزیع امکانات آموزشی در سطح استان
Education and its indicators as one of the most important components of the social dimension of sustainable development and by playing its essential role has a very key impact in the process of comprehensive development and is a necessary condition for achieving the development of communities. Accordingly, and considering the importance of educational indicators in the development of a geographical area as a planning space and the harmful consequences of not paying attention to it in development planning, which at first glance polarization and concentration of these facilities in some areas of demographic and economic gravity, and the regional imbalance in the territorial space is one of them; The present research examined the level of development of the cities of East Azerbaijan province in terms of quantitative and qualitative educational facilities. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Also, the library method has been used to collect statistics. In order to test the hypotheses and answer the research questions, first using Excel software and using tables and graphs, the current situation of the cities regarding the level of having selected educational indicators was displayed, and then the TOPSIS method was used to rank the educational development of the cities. The results show that in addition to minor inequalities between the cities of the province, a considerable distance between the city of Tabriz and other cities in terms of educational facilities can be seen and the cities like Horand, Khodaafarin, and Charoymaq have the lowest level of educational development. Also, Tabriz city is in the first rank in all selected educational indicators with a huge difference from other cities, except literacy rate index, which also indicates polarization and extreme centralism in the distribution of educational facilities in the province
An Investigating of the Level of Development of the Cities of East Azerbaijan Province with an Emphasis on Educational Indexes
سخندان،
سمیرا
تهيه کننده
قنبری،
تیموری،
ابوالفضل
ایرج
استاد راهنما
استاد مشاور
تبریز
