ارزیابی و سنجش آمادگی جوامع محلی و مدیریت روستایی در برنامه ریزی مشارکتی (مطالعه موردی: دهستان سردابه؛ بخش مرکزی شهرستان اردبیل)
بهنام مرادزاده جناقرد
برنامهریزی و علوم محیطی
۱۳۹۹
۱۱۴ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
جغرافیا و برنامه ریزی روستایی گرایش برنامه ریزی کالبدی
۱۳۹۹/۱۱/۲۹
مشارکت از دیرباز یکی از ابزارهای مهم زندگی انسان¬ها در عرصه¬های مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی بوده است . مشارکت واژه¬ای است که به قدمت تاریخ بشریت پیشینه دارد. چون هم از بعد نظری و علمی مشارکت در بطن هر جامعه در قالب مفاهیمی همچون هم¬بستگی، اتحاد، همکاری، انجمن و مانند آن نهفته است. هم¬چنین طی دهه¬¬های گذشته مشارکت در قالب¬های نوین به ابزاری برای تحول آفرین در جوامع درحال توسعه تبدیل شده است. روش ارزیابی روستایی از اواخر دهۀ 1980 و دهۀ 1990 مورد توجه سازمان¬های غیر دولتی واقع شد، ولی با مقاومت بسیاری از محققان حرفه¬ای روبه¬رو شد و بتدریج توانست به برخی از محافل دانشگاهی وارد شود. از نکات اصلی در روش ارزیابی مشارکتی روستایی توجه به اقشار منزوی و خصوصاً توجه به حضور زنان است؛ از این رو این روش صرفاً برای جمع-آوری اطلاعات ابزاری کار نخواهد کرد لکن از دیگر ویژگی¬های مهم آن توانمندسازی جامعه محلی در میدان تحقیق و مشارکت فعال و مستقیم اطلاع¬رسانان در کلیه مراحل تحقیق می¬باشد. از این رو ارزیابی آمادگی جوامع روستایی و مدیریت محلی برای برنامه¬ریزی از از طریق دوتا سوال چگونگی آمادگی و چگونگی افزایش آمادگی روستاییان و مدیریت محلی مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی این عنوان روستاهای دهستان سردابه از شهرستان اردبیل به ¬عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که با روش توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه قرار گرفت. در این میان جمع¬آوری داده¬ها به¬طرق اسنادی و میدانی بود.
Participation has long been one of the most important tools of human life in various social, economic and environmental fields. Participation is a word that has a long history in human history. Because from a theoretical and scientific point of view, participation lies in the heart of any society in the form of concepts such as solidarity, unity, cooperation, association and the like. Also, over the past decades, participation in new formats has become a tool for transformation in developing societies. The rural assessment method has been the focus of NGOs since the late 1980s and 1990s, but has met with resistance from many professional researchers and has gradually entered some academic circles. One of the main points in the rural participatory evaluation method is to pay attention to the isolated groups and especially to the presence of women; Therefore, this method will not only work as a tool for collecting information, but another important feature is the empowerment of the local community in the field of research and the active and direct participation of informants in all stages of research. Therefore, assessing the readiness of rural communities and local management for planning was examined through two questions: how to prepare and how to increase the readiness of villagers and local management. To study this title, the villages of Sardabeh village of Ardabil city were considered as a statistical population, which was studied by descriptive-analytical method. In the meantime, data collection was by documentary and field methods
An Evaluation and measurement the Readiness of Rural Communities Local Management for Participatory Planning (Case study: Central District of Ardabil Township)