بررسی امکان استفاده از صفات تکوینی گل در بیوسیستماتیک دو جنس Onobrychis وHedysarum
/معصومه خداوردی
تبریز: دانشگاه تبریز، دانشکده علوم طبیعی، گروه علوم گیاهی
۹۱ص
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم گیاهی
۱۳۹۰/۱۱/۲۵
تبریز: دانشگاه تبریز، دانشکده علوم طبیعی، گروه علوم گیاهی
طایفه Hedysareaشامل گونههای پاپیونیده با نیامصهای بند-بند و مسطح، نظیر سردههای مهمی مانند.Hedysarum L ، .Onobrychis Mill وAlhagi Adans .میباشد .این طائفه با صفاتی مانند گلبرگ بال کوتاه یا تحلیل رفته، نیامها ناشکوفا، دارای یک یا دو دانه با عدد پایه کروموزومی ۷ یا ۸ معرفی میشود .بعد از هدیزاروم با تقریبا ۱۶۰ گونه، اسپرس با حدود ۱۳۰ گونه دومین سرده بزرگ این طائفه به شمار میآید .به دلیل تعداد زیاد گونهها، اعضای هر دو سرده اختلاف نسبتا قابل توجهی را نشان میدهند .مهمترین تفاوت بین دو سرده در تعداد لوبهای میوه است .در اسپرس میوه تک بخشی و در هدیزاروم میوه دو بخشی میباشد .هدف از این مطالعه بررسی اونتوژنی گل در دو سرده اسپرس و هدیزاروم و همچنین Alhagi به عنوان گونهای با اهمیت تاکسونومی بالابه منظور بررسی مجدد طائفه Hedysarea بوده است .جهت انجام مطالعات آزمایشگاهی، انتهای شاخهها در مرحله گلدهی در اندازهها و سنین مختلف جمعآوری و در فیکساتور FAA تثبیت گردید .پس از طی مراحل تثبیت، شستشو و رنگآمیزی نمونهها، فلسزدایی شدند .در نهایت مطالعه آنها با استفاده از میکروسکوپ نوربازتابشی انجام گرفت .مطالعات انجام گرفته بر روی اونتوژنی گل در این سه سرده نشان داد که الگوی آغازش کاسبرگصا در هر سه گونه تک جهتی و دو جهتی در حلقه پرچمها مشاهده شد .فقدان همپوشانی در زمان آغازش بین حلقهها، وجود براکتئولهای بزرگ و نبود آغازههای مشترک باعث شده تا خارشتر از دو گونه اسپرس و هدیزاروم جدا شود .به عبارت دیگر اسپرس و هدیزاروم بر اساس صفات اونتوژنی گل به هم شبیه هستندPolhill .، در طبقهبندی خود سرده خارشتر را به دلیل داشتن صفات غیر معمول از جمله داشتن گلبرگ ناو با رأس کند و الگوی رگبندی سطح نیام از طائفه Hedysarea جدا کرده و به طائفه Galegeae انتقال داده است .به هر حال تجزیه و تحلیل بر اساس دادههای مولکولی نشان میصدهد که خارشتر متعلق به طائفه هدیسره، که از طائفه گالژه مشتق شده است می-باشد .مطالعات اونتوژنی گل تایید میصکند که خارشتر در بخش کناری هدیسره و به عنوان گروه خواهری گالژه قرار میگیرد.
The tribe Hedysareae comprises all papilionoid legumes with segmented and flattened pods including some important genera such as Hedysarum L., Onobrychis Mill. and Alhagi Adans. The tribe is characterized by shorter or reduced wing petals, indehiscent (rarely dehiscent) jointed or 1(2)-seeded pods and the common basic chromosome number of 7 or 8. After Hedysarum, with ca. 160 species, Onobrychis is the second largest genus with ca. 130 species within the tribe. Because of the high number of species, members of both genera show relatively significant divergence. The species of Onobrychis are usually confused with Hedysarum by taxonomist. The most important difference between Onobrychis and Hedysarum is number of lobes in their fruits. The fruits of Onobrychis and Hedysarum own one and two lobes, respectively. We aimed to study the floral ontogeny in Onobrychis and Hedysarum as well as in Alhagi as a species with elevated taxonomic importance in order to reexamine of the phylogeny of the tribe Hedysareae. Flowering shoots of all ages and sizes were collected and fixed in FAA. After washing and staining, shoot apices were dissected and studied by epi-illumination microscopy. Floral ontogenetic studies on the genera showed that all have unidirectional sepal and petals initiation, starting abaxially. However, both unidirectional and bidirectional initiations in stamen whorls were observed in the flowers of the genera studies. The lack of overlap in time of initiation among different whorls, presence of major bracteoles and absence of common primordia in Alhagi separate this genus from Onobrychis and Hedysarum. On the other words, Onobrychis and Hedysarum are more similar on the basis of floral ontogenetic characters. Polhill seperated Alhagi from Hedysareae, due to its some non-Hedysaroid characteristics including obtuse keel and fruit venation pattern, and placed this genus in the tribe Galegeae. However, recent analyses based on molecular data revealed that Alhagi belongs correctly to tribe Hedysareae which is derived from the tribe Galegeae. Accordingly, our floral ontogentic findings confirm the concern that Alhagi is well positioned in the margin of Hedysareae as a sister group to the Galegeae.
Ontogentic and epi-illumination microscopy techniques