اثر روشهای مختلف برداشت بر سینتیک خشک شدن و افت محصول یونجه
/ولی اله لطفی
دانشگاه تبریز:دانشکده کشاورزی،گروه مهندسی ماشینهای کشاورزی
۸۱ص
چاپی
کارشناسی ارشد
ماشینهای کشاورزی گرایش مکانیک ماشینهای کشاورزی
دانشگاه تبریز:دانشکده کشاورزی،گروه مهندسی ماشینهای کشاورزی
یونجه یکی از با ارزشصترین گیاهان علوفهصای است که حاوی مقادیر زیادی پروتئین، ویتامین و مواد غذایی دیگر بوده و مهمترین گیاه برای تعلیف دام محسوب میصشود .یکی از مشکلات عمده این گیاه، مسائل مربوط به برداشت آن است .متاسفانه بیشترین تلفات در زمان برداشت، مربوط به بخش سودمند گیاه یعنی برگ آن است .بدیهی است هر اندازه که بتوان زمان قرار گرفتن محصول درو شده در مزرعه را کاهش داد، از میزان تلفات آن کاسته شده وکیفیت آن نیز حفظ می شود .سرعت خشک شدن علوفه و افت آن تحت تاثیر مشخصات گیاه، شرایط آب و هوایی و نحوه برداشت قرار دارد .در این تحقیق اثر شش روش مختلف برداشت روی سینتییک خشک شدن و افت محصول یونجه بررسی شد.آزمایشهای مزرعهصای برای بررسی سرعت خشک شدن در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار) برداشت با دروگر به عنوان تیمار شاهد، برداشت با سواتر، برداشت با دروگر همراه با جابه جایی ردیف در هر روز، برداشت با دروگر و ردیف کردن در پایان روز اول، برداشت با دروگر همراه با تیمار شیمیایی با کربنات پتاسیم و برداشت با سواتر همراه با تیمار شیمییایی با کربنات پتاسیم (در چهار تکرار و در سه چین انجام پذیرفت .رطوبت اولیه محصول به روش استاندارد و رطوبت نمونهصها در روز اول با فاصله زمانی ۲ ساعت و در روز دوم با فاصله زمانی ۳ ساعت و در روز سوم با فاصله زمانی ۴ ساعت از طریق روش توزین به دست آمد .مقادیر بدست آمده با مدل نمایی خشک شدن برازش گردیده و ضریب آن برای تیمارهای مختلف بدست آمد.برطبق نتایج به دست آمده از سینتیک خشکصشدن بیشترین نرخ خشکصشدن در هر سه چین اول تاسوم به تیمار برداشت با سواتر همراه با تیمار شیمییایی با کربنات پتاسیم اختصاص دارد .مقادیر متوسط ثابت خشکصشدن برای این تیمار در چینصهای اول تا سوم به ترتیب ۰۵۷/۰،.۰۶/ ۰ و ۰۶۱/۰ به دست آمد .برای مقایسه میزان افت آزمایش دیگری در قالب طرح بلوکصهای کامل تصادفی با شش تیمار مذکور و در چهار تکرار انجام پذیرفت .بیشترین افت را تیمارهای برداشت با دروگر همراه با جابه جایی ردیف در هر روز و برداشت با دروگر و ردیف کردن در پایان روز اول بترتیب با ۳/۷ و ۴/۶درصد داشتند.
Alfalfa is one of the most valuable forage plants that contain large amounts of protein, vitamins and other nutrients and is the most important plant for domestic feeding. loss of forage is one of the major problems in alfalfa harvesting.. Unfortunately, most losses in the alfalfa harvesting, is realated to the leaves as beneficial part of this plant. In order to harvest a high quality forage crop, it is important to minimize the field drying time of the cut crop. There are several factors that effect drying rate of hay including plant characteristics, weather condition and harvesting method. In this study the effect of six different harvesting method were conducted. Field tests for detecting field drying rate done in a randomized complete block design with six treatments in four replication and three cut. The harvesting methods including harvesting with mower as control, harvesting with mower and displacement of rows per day, harvesting with mover and rake at the end of first day, harvesting with swather, harvesting with mower and chemical treatment with potassium carbonate and harvesting with swather and chemical treatment ( potassium carbonate). Initial moisture of crop was determined with standard method. The moisture of samples were determined in first, second and third day in 2,3 and 4 h intervals. data obtained from field tests was fitted to the exponential drying model and drying constant was obtained for each treatment. According to the results the highest drying rate was pertained To harvesting with swather and chemical treatment .Values for drying constant of this treatment were obtained in cut 1 to 3 were respectively 0.057, 0.06 and 0.051. to compare the loss of forage, another field test with randomized complete block design with six treatments and four replications was carried out. Harvesting with mower and displacement of rows per day and harvesting with mover and rake at the end of first day had maximum value of loss with 4.6 and 3.7 percen respecting.