تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده ی ادبات و زبانهای خارجی
۱۲۵ ص ۳۰*۲۹ س.م + یک لوح فشرده
چاپی
واژه نامه : بصورت زیر نویس
کتابنامه ص .: ۱۲۵
کارشناسی ارشد
فرهنگ و زبانهای باستانی
۱۳۸۶/۱۱/۱۵
تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده ی ادبات و زبانهای خارجی
قدیمیترین منابع تاریخی که حاوی اطلاعات و آگاهیهایی درباره ایران و ایرانیان است، کتب مورخین یونانی از جمله گزنفون، هرودوت، کتزیاس و دیگران است .از میان این متون مطالبی که کتزیاس نوشته ارزش ویژهای دارد زیرا وی مدتهای مدید پزشک دربار هخامنشی و تجملات آن و دسیسهها و فتنههای خواجگان و زنان و درباریان ونیز مطالب حماسی و همچنین مطالب مربوط به آداب و رسوم ایرانیان باستان در آثار او مندرج است، که از این حیث حائز اهمیت یکتا و ویژهای است .کتزیاس از اهالی کیندوس پزشک و مورخ یونانی است که در قرن ۵ پیش از میلاد در دربار داریوش دوم و اردشیر دوم هخامنشی به طبابت میپرداخت، و در عین حال به تاریخ گذشته ایران از دوران مادها تا عصر خود علاقمند بود و اطلاعات شفاهی فراوانی را جمعآوری کرده، بعد از بازگشت به یونان کتاب تاریخ ایران (Persika) را در ۲۳ جلد به گویش" ایونی "تالیف کرد .متاسفانه اصل این کتاب از بین رفته است ولی قطعاتی از آن توسط مولفان کلاسیک یعنی برخی از مورخان یونانی و لاتینی قرون بعدی نقل شده است که مهمترین این تاریخ نگاران عبارتند از :فوتیوس، دیودور، نیکولای دمشقی، پلوتارخ .مجموعه این قطعات بازمانده را محققی بنام فریدریش ویلهم کونیگ (.( F.W از منابع یاد شده جمعآوری کرده و همراه با ترجمه آلمانی آنها در سال ۱۹۷۲ منتشر کرده است .با اینکه نوشتههای کتزیاس درمقام مقایسه با مطالب هرودوت از اعتبار کمتری برخوردار است ولی با توجه به اینکه گزارشات وی بیان مشاهدات عینی وهمزمان او بوده و روایات مربوط به برخی از رسوم ایرانیان باستان در منابع تاریخی دیگری موجود نیست، تاریخ پرسیکای وی در بررسیهای مربوط به فرهنگ ایران از اهمیت ویژهای برخوردار است
three books, the first six of which were devoted to a "history" of the Assyrian and Median empires down to the fall of Astyages; the other seventeen comprising the history of the Persian empire from its foundation to b.c. 398. The sources and value of the several portions of this work are discussed in the separate Introductions prefixed to the three main divisions. Pamphila, according to Suidas, wrote an epitome of it in three books; but this, like the original work, has perished. An epitome of the first six (or five) books preserved by Diodorus, in the beginning of his second book. An epitome of the last seventeen books, which is included in codex 72 of the Bibliotheka of Photius. Numerous fragments preserved by various authors. We have thus a very fair general idea of the substance of the Persika. -KTESIAS, the son of Ktesiochua was an Asklepiad , and therefore one of a family of hereditary physicians, of Knidus in Karia. He was taken prisoner in battle about b.c. 417and Became, like Demokedes and Apollonides before him, physician to the Persian court, especially to Parysatis and her son Artaxerxes II. From his own narrative we learn that he attended Artaxerxes at the Battle of Kunaxa, and cured him of the wound he there received. He subsequently took part in certain negotiations with Evagoras of Salamis. He returned to Knidus and Sparta about b.c.398, the year to which he brought down his Persika. At Sparta he seems to have been put on trial, on what charge we are not informed, and was acquitted. None of the works of Ktesias have come down to us in a complete state. The most important was the Persika in twenty