رابطه قدرت و توان با نسبت تستوسترون به کورتیزول در مردان وزنه بردار
/نگین فرهنگی
تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی
۱۰۰ ص ، جدول .- ۳۰*۲۹ س.م + یک لوح فشرده
زبان چکیده: استاد مشاور
چاپی
واژه نامه : بصورت زیر نویس
کتابنامه ص .: ۱۱۷-۱۲۴
کارشناسی ارشد
تربیت بدنی- فیزیولوژی ورزشی
۱۳۸۹/۰۶/۳۱
تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی
عملکرد و اجرای ورزشکاران وزنه بردار به طور عمده به قدرت و توان آنها بستگی دارد .از آنجایی که سیستم غدد درون ریز بعنوان شاخص مهمی برای عملکرد ورزشی می باشد، استفاده از نسبت تستوسترون به کورتیوزل به عنوان روشی برای نشان دادن وضعیت آنابولیک/کاتابولیک ورزشکاران و پیش بینی عملکرد ورزشی و یا بیش تمرینی، حائز اهمیت است .تصور بر این است که تغییر همئوستازی هورمونهای تستوسترون و کورتیزول، نقش مهمی در افزایش پروتئین، افزایش سنتز انتقال دهندهصهای عصبی و توسع عملکرد داشته باشد .هدف از این مطالعه، بررسی رابطه میان قدرت و توان وزنه برداران مرد و نسبت بین هورمون های تستوسترون و کورتیزول می باشد.در چهارچوب یک مطالعه توصیفی و روش اجرای میدانی ۲۰ مرد وزنه بردار با میانگین سنی ۲۲با حداقل ۳ سال سابقه حضور در مسابقات وزنهصبرداری، به طور داوطلبانه شرکت کردند .آزمون حداکثر عملکرد قدرتی و توانی در یک دوره دو روزه روی آزمودنی ها اجرا شد .آزمون های روز اول شامل پرش عمودی، دو ضرب قدرتی و دو ضرب پرشی و آزمون های روز دوم شامل اسکات از پشت و پرس ایستاده از جلو بود .قبل از آزمون عملکرد، جهت تعیین مقادیر تستوسترون و کورتیزول از هر آزمودنی خونگیری به عمل آمد .ضریب همبستگی پیرسون جهت به دست آوردن همبستگی مورد استفاده قرار گرفت .اختلاف معنی داری آماری نیز در سطح >۰۵/۰ P تعیین گردید. یافته ها همبستگی معنی دار مثبت متوسط تا زیادی را، بین تستوسترون و حداکثر عملکرد و همبستگی معنی دار مثبت زیاد تا خیلی زیادی را بین نسبت تستوسترون به کورتیزول و حداکثر عملکرد قدرت و توان وزنه برداران مرد نشان دادند .همچنین کورتیزول با حداکثر عملکرد در تمامی آزمون های قدرت و توان دارای همبستگی منفی بود ولی این همبستگی معنی دار نبود.با توجه به نتایج پژوهش حاضر که حاکی از همبستگی بالایی بین نسبت تستوسترون به کورتیزول و قدرت و توان می باشد، این نسبت می تواند به عنوان نشانگر مناسبی برای پیش بینی عملکرد قدرت و توان وزنه برداران مرد، توسط مربیان وزنه برداری و محققین در این زمینه جهت برنامه ریزی تمرینی و آگاهی از عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار گیرد.
back skat and stand press. The blood samples were taken before performance tests and testosterone and cortisol concentrations were assayed. Correlations between the variables were calculated using the Pearson product moment correlation coefficient at P<0.05 The results indicated a moderate or high significant correlation between T and maximum performance and a high or very high significant correlation between T/C ratio and maximum strength and power performance in male weightlifters. In addition, a negative correlation was observed between cortisol and max performance in all strength and power tests that all results were not significant. he results of this study and the strong association between strength and power as well as T/C ratio propose that coaches and investigators can use the T/C ratio for exercise planning and aware of athletics performance as an appropriate marker for predicting of male weightlifters performance. vertical jump,power clean, split jerk, day two-3 year old male weightlifters with at least 3 year experiences that participated voluntarily. The following Strength and power tests were administered to the suts over a two day period. Testing order was as follows: day one Performance of weightlifters mainly depends on their strength and power. The using of testosetron and cotisol ratio as a method to monitor anabolic/catabolic state in athletes and to predict athletic performance and/or overtraining is important. Furthermore, endocrine system is an important indicator of exercise performance. These hormones alteration has an important role in increase of protein amount, neurotransmitters synthesis and performance expanding. Therefore purpose of this research is considering of relationship between strength and power as well as testosterone/cortisol ratio in male weightlifters.This descriptive study was performed by 20