اثر بخشی آموزش راهبردهای مدیریت زمان بر اضطراب و خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی شهر تبریز
/هاجر ناصر نعیمی
تبریز: دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی
۱۱۳ص.
:جدول، نمودار۳۰*۲۹س.م-+ لوح فشرده
چاپی
واژه نامه به صورت زیر نویس
کتابنامه ص.:۸۸-۹۳
کارشناسی ارشد
روانشناسیتربیتی
۱۳۸۶/۱۱/۰۹
تبریز: دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش راهبردهای مدیریت زمان بر اضطراب و خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقتطع پیش دانشگاهی شهر تبریز در سال تحصیلی۱۳۸۶ - ۸۷پرداخته است .این تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است .به این ترتیب که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای یک مدرسه به عنوان گروه آزمایش از یکی از نواحی پنجگانه آموزش و پرورش شهر تبریز انتخاب، و سپس با توجه به متغیرها) سن، جنس، رشته تحصیلی وطبقه اجتماعی (مدرسه دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب گردید.کل آزمودنی های این تحقیق ۹۰ نفر بودند .ابتدا از هر دو گروه) آزمایش و کنترل (آزمونهای مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (GSES) و پرسشنامه اضطراب بک به عمل آمد .سپس گروه آزمایش ۷ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزشهای مربوط به راهبردهای مدیریت زمان را دریافت کردند، که این آموزشها شامل تعیین هدف، برنامه ریزی، اولویت بندی امور و راهبردهای مطالعه را شامل می شد .پس از اتمام جلسات آموزش در گروه آزمایش، بار دیگر آزمونهای مقیاس خودکارآمدی و اضطراب از دانش آموزان به عمل آمد .داده ها توسط روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس یک راهه و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای مدیریت زمان بر افزایش خودکار آمدی دانش آموزان تأثیر مثبت و معنی دار داشته و نیز این آموزشها بر کاهش اضطراب دانش آموزان تأثیر مثبت و معنی دار داشته است .همچنین نتایج نمایانگر این بود که تأثیر آموزش راهبردهای مدیریت زمان در رشته های مختلف تحصیلی متفاوت بوده است .چنانچه در اثر این آموزشها اضطراب دانش آموزان ریاضی و تجربی نسبت به دانش آموزان انسانی کاهش بیشتری یافته و از طرف دیگر خودکارآمدی دانش آموزان تجربی و ریاضی نسبت به دانش آموزان انسانی بیشتر افزایش یافته است.
This research is considering education effect of time management strategies against anxiety and self-efficiency of college feminine students of Tabrize in 1386-87. This research is semi-experimental and pre exam- post exam typed with witness group; so by randomly group-sampling, one of the fifth districts schools of Tabriz education has been chosen as experimental group and the other school by considering factors of (age, sex, educational course, and social status) taken as control group. The testing number was 90. At first two groups took general GSES self-efficiency tests and Beck anxiety questionnaire. Then experiment received seven 60-minutes education sessions of time management strategies that involved aim-determining, planning, affairs leveling and studying strategies. After finishing of education sessions in experiment group, students took self-efficiency standards and anxiety tests again. Data have been analyzed by statistical covariance analysis, one-sided variance analysis and using SPSS software. It showed that the education of time management strategies has had positive and meaningful effect in increasing of students self-efficiency and decreasing of their anxiety; olso the results cleared that education effect of time management strategies in various educational courses has been different. In this case, as a result of this education math and experiential science`s students anxiety has been decreased much more than the humanities` students; on the other hand self-efficiency of math and experiential science`s students has been increased more than humanities` students as well.