اثر روش های مختلف پیش تیمار بذر روی برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی سویا تحت تنش کم آبی
/سمیه فرشباف جعفری
: کشاورزی
۱۱۳ ص
جدول، نمودار، عکس
چاپی
واژه نامه بصورت زیرنویس
کتابنامه ص.: ۹۱-۱۱۰
کارشناسی ارشد
مهندسی کشاورزی-زراعت
۱۳۸۹/۱۱/۲۰
تبریز
این پژوهش در سال ۱۳۸۸ برای ارزیابی اثر روشصهای مختلف پیش تیمار بذر روی برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی سویا در شرایط متفاوت تامین آب انجام پذیرفت .تیمارها شامل پیش تیمار با آب، محلولصهای دی هیدرو فسفات پتاسیم و نیترات پتاسیم در دمای ۱۵ درجه سانتیصگراد و بدون پیش تیمار) شاهد (بود .آزمونصهای آزمایشگاهی در قالب بلوصکصهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال ۱۳۸۸ در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد .نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی و وزن خشک گیاهچهصهای حاصل از بذرهای پیش تیمار نشده بیشتر از بذرهای پیش تیمار شده میصباشد .پیش تیمار آبی هدایت الکتریکی مواد نشت یافته از بذر را نسبت به سایر تیمارها کاهش داد .آزمایشص مزرعهصای به صورت اسپیلیت پلات با طرح پایه بلوکصهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز اجرا شد .تیمارهای آبیاری(۱ I ، ۲I و :I ۳ به ترتیب آبیاری بعد از۷۰ ، ۱۱۰ و ۱۵۰میلیصمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و روشصهای پیش تیمار به ترتیب در کرتصهای اصلی و فرعی قرار گرفتند .تجزیه دادهصهای مزرعهصای نشان داد که درصد سبز شدن گیاهچهصهای حاصل از بذرهای پیش تیمار نشده به طور معنیصداری بیشتر از بذرهای پیش تیمار شده است .میانگین مدت سبز شدن بر اثر پیش تیمارهای آبی، دی هیدروفسفات پتاسیم و نیترات پتاسیم افزایش یافت .در نتیجه، کمترین پوشش سبز و شاخص سطح برگ از بذرهای پیش تیمار شده با نیترات پتاسیم حاصل شد .اگرچه تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد تک بوته به طور معنیصداری بر اثر پیش تیمار بهبود یافت، اثر پیش تیمار روی شاخص کلروفیل برگ، دوره پر شدن دانه، سرعت پر شدن دانه، حداکثر وزن دانه، وزن ه-زار دانه، عم-لکرد بیولوژی-کی، عم-لکرد دان-ه در واح-د سطح، شاخص برداشت، درصد روغن و پروتئین و عملکرد روغن و پروتئین معنیصدار نبود .به طور کلی، پیش تیمار بذر اثر مثبتی بر عملکرد مزرعهصای سویا نداشت .عملکرد دانه تحت) I ۳ محدودیت شدید آب ۳۲/ ۲۹ (درصد کمتر از) I ۱ آبیاری مطلوب (بود .اما این اختلاف از نظر آماری معنیصدار نبود .تیمارهای آبیاری اثر معنیصداری روی سرعت پر شدن دانه، حداکثر وزن دانه، عملکرد دانه، اجزای عملکرد، درصد روغن و پروتئین و عملکرد روغن و پروتئین سویا در مزرعه نداشتند.
This research was conducted in 2009 to evaluate the effects of different seed priming methods on some physiological and agronomical traits of soybean under different water supply. Treatments were hydropriming, priming with solutions of KH2PO4 and KNO3 at 15C and non-priming (control). Laboratory tests were carried out in 2009 at the Seed Technology Laboratory, University of Tabriz, using randomized complete block design (RCB) with four replications. The results indicated that germination percentage and seedling dry weight of unprimed seeds were higher than those of primed seeds. Hydropriming reduced electrical conductivity (EC) of seed leachates, compared to other seed treatments. The field experiment was conducted as split plot on the basis of RCB design with three replications at the Research Farm of the University of Tabriz. Irrigation treatments (I1, I2 and I3: Irrigation after 70, 110 and 150 mm evaporation from class A pan) and priming techniques were allocated to main and sub plots, respectively. Analysis of the field data showed that seedling emergence percentage for unprimed seeds was significantly higher than that for primed seeds. Mean emergence time was enhanced by priming seeds with water, KH2PO4 and KNO3. Consequently, the lowest ground cover and leaf area index were obtained from the seeds primed with KNO3. Although pods per plant, grains per plant and grain yield per plant were significantly improved by seed priming, the effects of priming on chlorophyll content, grain filling duration, grain filling rate, maximum grain weight, 1000 grain weight, biological yield, grain yield per unit area, harvest index, oil and protein percentage and oil and protein yield were not significant. In general, seed priming had no positive effect on field performance of soybean. Grain yield under I3 (severe water limitation) was 29/32 less than under I1 (well irrigation). However, this difference was not statistically significant. Irrigation treatments had no significant effect on grain filling rate, maximum grain weight, grain yield, yield components, oil and protein percentage and oil and protein yield of soybean in the field.