اثر مدت مرطوب سازی اولیه بذور بر عملکرد نخود تحت تنش کمبود آب
/پریسا شیخ زاده مصدق
تبریز: دانشگاه تبریز،دانشکده کشاورزی ، گروه زراعت واصلاح نباتات
۱۲۱ ص، جدول، نمودار، عکس، لوح فشرده
چاپی
واژه نامه
کتابنامه ص.: ۱۰۸-۱۲۹
کارشناسی ارشد
مهندسی کشاورزی-زراعت
۱۳۸۶/۰۹/۲۶
تبریز: دانشگاه تبریز،دانشکده کشاورزی ، گروه زراعت واصلاح نباتات
بذرهای نخود) رقم ۴۸۲ILC) به مدت های(۲P) ۸ ، ۱۶ (۳P) و ۲۴ (۴P) ساعت در دمای ۳/۱۷ درجه سانتی گراد در آب مقطر خیسانده شد و سپس تا رطوبت حدود ۳۰ درصد خشک گردید .یک نمونه بذری نیز به عنوان شاهد(۱P - بدون پیش تیمار (در نظر گرفته شد .درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه ها برای تیمارهای مختلف در آزمایشگاه تعیین گردید .آزمایش مزرعه ای در سال ۱۳۸۵ تحت رژیم های مختلف آبیاری(۱I ، ۲I و :۳I به ترتیب آبیاری پس از۸۰ ، ۱۲۰ و ۱۶۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) اجرا شد .در آزمایشگاه، با افزایش مدت پیش تیمار آبی، سرعت جوانه زنی بذرها افزایش یافت .حداکثر سرعت جوانه زنی در تیمار ۴P حاصل شد که اختلاف معنی داری با تیمار ۳P نداشت .وزن خشک گیاهچه های حاصل از بذور پیش تیمار شده بطور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود .در مزرعه با افزایش شدت تنش کم آبی، پوشش سبز، ارتفاع بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در واحد سطح، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در واحد سطح کاهش یافت .کمترین پوشش سبز، نیام در بوته، دانه در بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در واحد سطح و عملکرد دانه در واحد سطح تحت تیمار ۳I حاصل شد .اما این صفات در بین تیمارهای آبیاری ۱I و ۲I تفاوت معنی داری نداشتند .میانگین سرعت و درصد سبز شدن گیاهچه ها در اثر پیش تیمار آبی بهبود یافت .در نتیجه، پوشش سبز گیاهان حاصل از بذور پیش تیمار شده بیشتر از گیاهان حاصل از بذور شاهد بود، اما این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نشد .میانگین عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در واحد سطح و عملکرد دانه گیاهان حاصل از بذور پیش تیمار شده بیشتر از گیاهان حاصل از بذور ادامه چکیده پایان نامه
Chickpea seeds (cv. ILC482) were soaked in distilled water at 17.3 C for 8 (P2), 16 (P3) and 24 (P4) hours and subsequently dried back to about 30 moisture content. A sub-sample of seeds was also considered as control (P1, unprimed). Germination percentage, germination rate and seedling dry weight for different treatments were determined in laboratory. The field experiment was conducted under different irrigation regimes (I1, I2 and I3: irrigation after 80, 120 and 160 mm evaporation from class A pan, respectively) in 2006. In laboratory, seed germination rate was increased with increasing hydropriming duration. Maximum germination rate was obtained for P4 treatment, which was not significantly different from P3 treatment. Seedling dry weight of hydroprimed seeds was significantly higher than that of control. In the field, ground cover, plant height, pods per plant, grains per plant, grains per unit area, biological yield and grains per unit area were decreased, as water deficit severed. The lowest ground cover, pods per plant, grains per plant, 1000 grains weight, grains per unit area and grain yield per unit area were obtained under I3. However, these traits were not significantly different between I1 and I2. Mean seedling emergence rate and percentage improved, as a result of hydropriming. Consequently, ground cover of plants from primed seeds was higher than that from unprimed seeds, but this difference was not statistically significant. Mean biological yield, grains per unit area and grain yield of plants from primed seeds were higher than those from non-primed seeds, but the effect of hydropriming duration on these traits was not significant. Mean 1000 grains weight of plants from P1 and P4 treatments decreased, with increasing water limitation. However, plants from P2 and P3 treatments produced the largest grains under I2. Yield improvement was 25-40 , depending on hydropriming duration. The highest yield increase was achieved with 16 hours hydropriming. It was, therefore, suggested that this priming duration is the best treatment for invigoration of chickpea seeds.