کاربست سیاست های طراحی شهری در راستای ایجاد محلات پایدار با تاکید بر رویکردTOD) موردپژوهی :محله منصور تبریز)
Applying Urban Design policies in Creation of sustainable neighborhoods with approach TOD; case study: Mansoor neighborhood in Tabriz
/نازنین فاطمه اغنائی
: عمران
، ۱۳۹۸
، میرزائی
۲۶۰ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
طراحی شهری
۱۳۹۸/۱۱/۱۹
تبریز
در شهرسازی معاصر دنیا، توجه به گسترش حمل و نقل عمومی و توسعه شهرها بر مبنای آن به یک اصل پذیرفته شده جهت مواجهه با ترافیک سنگین و مشکلات ناشی از آن و خلق محلاتی سرزنده، پویا و قابل زیست در شهرها تبدیل شده است .این نوع از توسعه به دنبال خلق محلاتی فشرده با قابلیت پیاده روی و دوچرخه سواری در پیرامون ایستگاه های حمل و نقل عمومی بوده و از ظرفیت مناسبی برای رشد و توسعه محلات شهری با جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی برخوردار است .ایده توسعه حمل و نقل محور (TOD)در سطح خرد با ارائه راهکارهای طراحی شهری زمینه محور، بر گسترش اجتماعات محلی و محلات زیست پذیر تأکید می کند .محلاتی پویا، کارا، سرزنده و مشوق تعاملات اجتماعی که گسترش آنها از اهداف و انگاره های پایداری در طراحی شهری است .با توجه به این که مترو شهر تبریز در حال گسترش بوده و ایستگاه های این سامانه حمل نقل عمومی روز به روز در سطح شهر احداث می شود، می بایستی در چارچوب راهبردهای متکی بر رویکرد و اصول TOD از این زیرساخت استفاده بهینه ای در جهت ارتقای کیفیات محیطی بویژه در سطح محلات به عمل آید، در حالی که در عمل چنین ارتباطی مورد بی توجهی قرار گرفته است .در این میان محله منصور تبریز از جمله محلاتی است که در مجاورت خود با احداث ایستگاه متروی شهید بهشتی مواجه بوده و برنامه و طرحی برای بررسی تاثیرپذیری محله از این زیرساخت حمل و نقل عمومی صورت نپذیرفته است .در حالی که وجود این ایستگاه در محله منصور می تواند فرصتی برای بازطراحی و احیای هویت و ایجاد سرزندگی و در نهایت پایداری این محله فراهم کند .از این رو هدف پژوهش حاضر تبیین لزوم بهره مندی از مزایای سیستم حمل و نقل عمومی در راستای ایجاد و افزایش روند پایداری در محله منصور تبریز و کاربست سیاست های طراحی شهری حمل و نقل محور در راستای پایداری محدوده مورد مطالعه می باشد .سوال اصلی که در این پژوهش مطرح است بدین ترتیب می باشد که چگونه می توان با بکارگیری رویکرد TOD به پایداری محله منصور تبریز دست یافت؟ روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت روش توصیفی و تحلیلی می باشد، روش گردآوری داده ها و اطلاعات نیز به دو روش اسنادی، کتابخانه ای و همچنین پیمایشی و میدانی می باشد در روش میدانی در قالب پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه به روش دلفی اطلاعات گردآوری می گردد .در بخش تجزیه و تحلیل نیز از روش هایSWOT ، رگرسیون چند متغیره، چشم انداز نویسی و ارزیابی گزینه های پیشنهادی با استفاده از روش GAM استفاده شده است .نتایجی که از این پایان نامه بدست آمد شامل تدوین بیانه چشم انداز، تدوین اهداف، راهبرد و سیاست های اجرایی، ارائه سه آلترناتیو و انتخاب آلترناتیو برتر بوده و همچنین به ارائه ضوابط طراحی و دستورالعمل های اجرایی حرکتی، دسترسی، نفوذپذیری، فرم و عملکردی) اجتماعی، اقتصادی(، کالبدی و کیفیت بصری و منظر، و در نهایت به ارائه طرح های سه بعدی شامل طرح های سه بعدی مرتبط با سکانس اول، دوم و سوم پرداخته شده است
In urban planning of contemporary world, attention to the expansion of public transportation and the development of cities on the basis of it has become an accepted principle for dealing with heavy traffic and its problems and creating, dynamic and viable neighborhoods in cities. This type of development seeks to create intensive neighborhoods capable of walking and cycling around public transport stations and has the potential to grow and develop urban neighborhoods with a variety of economic, social, environmental and physical aspects. The idea of Transit-Oriented Development (TOD) at the micro level emphasizes the expansion of local communities and sustainable neighborhoods by providing context-based urban design solutions. Dynamic, efficient neighborhoods that encourage social interactions that extend them to sustainable design goals and ideas in urban design. As the Tabriz metro is expanding and the stations of this public transport system are being built on a daily basis in the city, it is necessary to optimize the use of this infrastructure within the framework of strategies based on the TOD approach and principles. Environmental quality, especially at the neighborhood level, has been neglected in practice. Mansour Tabriz neighborhood is one of the neighborhoods facing the construction of Shahid Beheshti metro station and there are no plans and plans to study the impact of the neighborhood on this public transport infrastructure. While the station in the Mansour neighborhood can provide an opportunity to redesign, revitalize, and create vitality and ultimately sustainability. The main question in this study is how to achieve the sustainability of Mansour neighborhood in Tabriz by using the TOD approach? Therefore, the purpose of the present study is to explain the necessity of taking advantage of the benefits of public transport system to create and increase the sustainability trend in Tabriz Mansour neighborhood and to apply urban transport-oriented urban planning policies in the studied area. The research method of this research will be descriptive and analytical. The data collection method is documentary, library as well as survey and field. In field method, questionnaire, observation and interview will be collected by Delphi method. In the analysis section, SWOT methods, multivariate regression, landscaping and evaluation of proposed options using the GAM method have been used. The results of this thesis included writing a vision statement, goals, strategies and executive policies, presenting three alternatives and selecting the best alternative. And also to provide design criteria and executive instructions for movement, accessibility, permeability, form and function (social, economic), physical and visual and landscape quality, and finally discussed to provide three-dimensional designs including three-dimensional designs related to the first, second and third sequence
Applying Urban Design policies in Creation of sustainable neighborhoods with approach TOD; case study: Mansoor neighborhood in Tabriz