ارزیابی کاربری اراضی شهری ، مطابق شاخصهای چند گانه،مورد :پیرانشهر
/لقمان یوسفی
دانشگاه تبریز : دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
، بهمن ماه ۱۳۸۰
۱۲۶ ص .
: مصور ،نمودار
چاپی
کتابنامه: ص. ۱۲۰-۱۲۶
کارشناسی ارشد
دانشگاه تبریز : دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
یکی از مشکلات شهرهای امروزی ،عدم مکان گزینی مناسب فعالیتهای شهری می باشد که حیات شهرها را با مشکل مواجه ساخته است .تعیین مکان بهینه این فعالیتهابه عهده برنامه ریزی کاربری اراضی شهر می باشد که از طریق طرحهای مختلف شهری (مثل طرح جامع ،طرح تفصیلی ،وطرح توسعه شهر) باید تبیین و به مرحله اجرا گذاشته شود .طرحهای توسعه شهری که به جزئیات نیز میپردازند بایستی کمال دقت را در مکان گزینی کاربریهای شهری داشته باشند تا مشکل ساز نشوند ودر این راه ، هر از چند گاهی باید مورد تجدید نظر قرار گیرند.ارزیابی یکی از راههایی است که به تجدید نظر وبررسی طرحهای توسعه شهری پرداخته،عوامل قوت وضعف آن را مشخص کرده و میتواند در کاهش خطاهای این طرح موثر و مفید واقع شود .در راستای موارد فوق ،پژوهش حاضر به ارزیابی کاربری اراضی شهری پیرانشهر -در چارچوب طرح توسعه سال ۱۳۷۴ میپردازد و۶ کاربری مهم را بستر مطالعه خویش قرار داده است .برای این کار هر کاربری از ۵ موضع شامل :وضع موجود سال ۱۳۷۴،وضع موجود سال ۱۳۸۰،پیشنهادات طرح توسعه در مورد آن کاربری ،ارزیابی اجرا پیشنهادات و بالاخره وضع موجود با استانداردها (ماتریسهای چهارگانه) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است .از بحثهای مطرح شده در پژوهش چنین نتیجه گرفته میشود که وضعیت کاربری اراضی در پیرانشهر چندان مطلوب نیست وتوجه بیشتری را میطلبد تا بر مشکلات موجود -از این نظر - افزوده نگردد