۲۱۹۷۱پ
per
بررسی تاریخی ورود عکاسی به ایران و بازتاب جامعه ایران در عکاسی دوره قاجار ( عصر ناصری۱۲۶۴ - ۱۳۱۳ه . ق)
Historical Review of Photographing of Iran and Reflection of Iranian Society in Photography of the Qajar Period (Naseri Age)
/سمانه سجادی
: حقوق و علوم اجتماعی
، ۱۳۹۸
، راشدی
۱۶۹ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
تاریخ گرایش تاریخ عمومی جهان
۱۳۹۸/۰۶/۱۶
تبریز
عکاسی در حدود سال ۱۸۳۹ م . در فرانسه ابداع شد ، آن را محصول بورژوازی رفاه طلب دانسته اند .چند سال بعد به ایران نیز وارد شد . در ایران خاستگاه اولیه‌صی آن را باید در اشرافیت قاجاری جست و جو کرد .دوران طلایی و قدرت گرفتن این پدیده صنعتی و هنری در ایران، بیشتر مدیون توجه، علاقه و حمایت ناصر الدین شاه قاجار از این فن و هنر نوپا بود که این امر باعث شد عکاسی در ساختاری بسته محصور بماند .هم چنین به عنوان پدید اشرافی و لوکس تلقی شود و ابزاری جهت سرگرمی شاهانه و طبقه مرفه به شمار آید .عکاسی عصری را فراهم کرد که درجه‌صی رویت پذیری حاکمان بیشتر از قبل شد و باعث گسترش بینش همگانی و عوام نسبت به زندگی اشراف و درباری شد که از نشانه‌صهای آن ترقی طلبی و آزادی خواهی در میان رعیت بود .با گذر زمان و با بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به این صنعت و هنر، تأسیس عکاسخانه-های عمومی، تألیف کتاب و رساله‌صهای آموزشی عکاسی و تغییر و تحولات در اوضاع سیاسی و اجتماعی مملکت باعث شد که به عرص عمومی جامعه گام نهد و در جامعه‌صای که درصد قابل توجهی از مردم سواد خواندن و نوشتن نداشتند عکس زبانی گویاتر و روشنگر به شمار می-رفت و نقش ارزنده‌صای در آگاه سازی مردم ایفا می‌صنمود . امروزه می‌صتوان عکس‌صهای دور قاجار را یکی از منابع تاریخ اجتماعی ایران عصر قاجار دانست . پژوهش حاضر با روش توصیفی تبیینی و استفاده از روش تحلیل محتوا به عکس‌صهای دور قاجار عصری ناصری می‌صپردازد
Photography around 1839 was invented in France. It was product of welfare and fresh bourgeoisie, which it entered to Iran after some years. It is primitive origin in Iran relate to Qajar aristocracy. This artistic and industrial phenomenon power and golden era in Iran relate to Nasir addin shah Qajar supporting , interest and attention to new art and technique. It cause to photography was pent in closed structure. Photography was as luxury and aristocracy phenomenon and it was as a tool to welfare and rich category entertainment. Photography provided era to governors observable degree were more than past and it cause to public vision development against aristocracy and king life , which they were signs and marks of freedom and development among people. By passing time and people knowledge rising about photography art and industry ; establishing public photograph houses , books and training thesis compilation and changing country political and social positions cause to mentioned art enter to public society and in a society which most of people had not reading and writing educate ; photography was clear and transparent language and it had main and value role in people acquaint. Nowadays , Qajar era photographs are as main and important resources of Iran social history. Current study with analytical-descriptive method want to analyse photographs concept , Iran social history understanding in Qajar era through photography
Historical Review of Photographing of Iran and Reflection of Iranian Society in Photography of the Qajar Period (Naseri Age)
سجادی، سمانه
Sajjadi, Samaneh
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
