بررسی و تحلیل کاربرد عناصر دیوانی در غزل سبک هندی با تأکید بر صور خیال و مضمون پردازی
The study and analysis of the use of courtier elements in the sonnet of Hindi style with an emphasis on Imaginary imagery and innovative Themes
/دادرس محمدی
: ادبیات فارسی و زبان های خارجی
، ۱۳۹۸
، میرزائی
۲۷۸ص
چاپی - الکترونیکی
دکتری
زبان و ادبیات فارسی
۱۳۹۸/۰۶/۲۰
تبریز
هنر شعر در تمام ادوار تاریخی همواره عرص نقشصآفرینی عناصری از حوزهصهای متنوع محیط پیرامون شاعران واقع شده است و با توجه به نقش سلاطین و حکام در بسترسازی برای رشد و نمو این هنر، اصطلاحات و عناصر مربوط به دربار و دیوانصها و تشکیلات مختلف درباری، در اغلب ادوار تاریخی نقش چشمصگیری در تکامل این هنر ایفاء نمودهصاند و سهم عظیمی از بار خیالی تصاویر و مضامین را به عنوان هست کانونی شعر به ویژه قالب غزل بر دوش گرفتهصاند .هر چند این نقشصآفرینی در غزل ادوار پیش از سبک هندی با دستبرد خیال شاعران از وسعت بیصنظیری برخوردار گشته است، لیکن شاعران سبک هندی برای گریز از ابتذال و تکرار و نیل به هدف خلق مضامین بکر و تصاویر متمایز، به این وسعت معنایی و خیالی قناعت ننمودهصاند و در فرایند هنجارگریزیصهای دامنهصدار خویش دگردیسیصهای این عناصر را مطابق با اهداف هنری خود سرعت و جهت بخشیدهصاند و با کاربست شگردهای مختلف در حوز استخداشان، نه تنها آنصها را به طرزی غریب و ناآشنا در تابلوی تصاویر شعری خود به کار بستهصاند بلکه با کشف حواشی و زوایای ناپیدایشان به گونهصای شاعرانه و کاملا متمایز از گذشته با مفاهیم مختلف پیوند زده و به هدف خود در خلق مضامین بکر نائل آمدهصاند و همچنین با پیوند و آشتی این عناصر فخیم غزل کلاسیک گذشته با عناصر مربوط به تود اجتماع که از آنصها به عنوان موتیوهای نوین و منحصر به فرد سبک هندی یاد میصشود، شبکهصهای تداعی نوینی خلق نمودهصاند .این پژوهش بر مبنای دواوین یازده تن از شاعران برجست سبک هندی به تحلیل کاربرد این عناصر و اصطلاحات با به کارگیری فنون مختلف آشناییصزدایی از جانب شعرا در تصاویر و مضامین شعری غزل این سبک پرداخته است و در فصلی موجز با تحلیل یک نمونه، کارکرد آنصها را در موتیوپردازی و خلق شبکهصهای تداعی تبیین نموده است
The art of poetry throughout the historical period has always been a playground for elements of diverse environmental contexts around poets and given the role of the kings and rulers in laying the groundwork for the development of this art, the terms and elements related the court and different courtyards have played a significant role in the evolution of this art in most historical periods and they have an important share of the imaginary burden of imagery and themes as the focal point of poetry, especially in the form of a sonnet. However, this role-playing in the pre-Indian genre had a tremendous reach with the poets' imagination, hence, Indian style poets have not been satisfied with this semantic and imaginary extent to avoid vulgarity and repetition, and to achieve the goal of creating pristine themes and distinct images, and in the process of their normative escalation they have transformed the metamorphoses of these elements in accordance with their artistic aims and speed. And by employing different techniques in their field of employment, they not only used them strangely and unfamiliarly with their poetic images but also by discovering its invisible angles in a poetic way and quite distinct from the past, they have been linked to different meanings and have achieved their purpose in creating pristine themes. In addition they have created new associative networks, by linking and reconciling these elusive elements of the classical sonnets of the past with those of the masses of society that are referred to as the new and unique motifs of the Indian style. This study, based on the divans of eleven prominent Indian style poets, analyzes the use of these elements and terms by applying various methods of deconstruction by poets in poetic imagery and themes of this style and in a concise chapter by analyzing a sample describes them in motoring and creating associative networks
The study and analysis of the use of courtier elements in the sonnet of Hindi style with an emphasis on Imaginary imagery and innovative Themes