۲۰۷۲۷پ
per
ارزیابی پایداری گردشگری در روستاهای هدف استان آذربایجان غربی
Assessment of Tourism Sustainability in West Azarbaijan Province Provinces
/سهیلا عبدی چیچکلو
: کشاورزی
، ۱۳۹۷
، میرزائی
۱۳۷ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
مهندسی کشاورزی گرایش توسعه‌ی کشاورزی
۱۳۹۷/۱۱/۱۶
تبریز
گردشگری روستایی یکی از اجزای مهم صنعت گردشگری به شمار آمده و نیروی اصلی در زمینه بهبود و رشد اقتصادی روستاها محسوب می‌صگردد و با ایجاد فرصتی راهبردی سبب تنوع اقتصاد محلی شده و با ایجاد فرصت‌صهای شغلی مولد مبتنی بر پتانسیل‌صهای موجود، سبب افزایش سطح رفاه، استانداردهای زندگی، درآمد، امنیت، ثبات و نگهداشت جمعیت در روستا و پیشگیری از مهاجرت‌صهای بی‌صرویه می‌صشود .با وجود مزایای فراوانی که می‌صتوان برای صنعت گردشگری قائل شد، اگر برنامه‌صریزی صحیحی در این زمینه انجام نشود، توسعه گردشگری تاثیرات زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منفی را به وجود خواهد آورد و در این صورت نه به عنوان فعالیتی پر سود و منفعت بلکه به عنوان فعالیتی زیان‌صآور و نامطلوب مطرح خواهد شد .در این راستا، در دو دهه اخیر نیز با ظهور پارادایم توسعه پایدار در ادبیات گردشگری، نگرانی‌صهای فزاینده‌صای در خصوص تاثیرات نامطلوب و مخرب گردشگری مطرح شده است و مطالعات و اقدامات تجربی زیادی برای عملیاتی کردن مفهوم توسعه پایدار و مدل‌صهای ارزیابی آن صورت پذیرفته است ولی علیرغم تمام این اقدامات نتایج حاصل از پیشرفت به سوی پایداری مطلوب نبوده است .از طرف دیگر مطالعات نخستین در ایران نیز حاکی از وجود چالش‌صهای عمده در جهت دستیابی به توسعه پایدار گردشگری به خصوص در مناطق روستایی می‌صباشد .لذا مطالعه حاضر با استفاده از روش شناسی توصیفی- پیمایشی، درصدد پاسخگویی به این سوال اساسی است که بر اساس ابعاد و شاخص‌صهای مؤثر در توسعه پایدار گردشگری روستایی، روستاهای هدف استان آذربایجان غربی از چه سطحی از پایداری برخوردارند؟ به منظور جمع‌صآوری داده‌صهای مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی) پرسشنامه (استفاده شد .در این مطالعه با استفاده از دو نوع پرسشنامه به صورت میدانی و با نظرخواهی از مردم محلی) سرپرستان خانوار (و مسئولان به ارزیابی و اندازه گیری پیشرفت به سوی پایداری گردشگری در روستاهای هدف استان آذربایجان غربی به وسیله بارومتر و رادار پایداری پرداخته شد .حجم نمونه در بخش سرپرستان خانوار ۲۹۰ نفر می باشد .به منظور انتخاب نمونه آماری در بخش سرپرستان خانوار از روش نمونه‌صگیری طبقه‌صای متناسب و در بخش کارشناسان و مسئولان از روش نمونه گیری غیراحتمالی و هدفمند استفاده گردید .جهت انتخاب هدفمند نمونه‌صها نیز از نمونه‌صگیری گلوله برفی استفاده گردید .در مجموع تعداد ۹۴ شاخص برای ارزیابی پایداری گردشگری روستایی بدست آمد که از این تعداد ۴۱ شاخص برای ارزیابی پایداری اجتماعی، تعداد ۲۴ شاخص برای ارزیابی پایداری اقتصادی و ۲۹ شاخص برای ارزیابی پایداری طبیعی گردشگری روستایی بدست آمده است که مناسب با ساختار روستاهای استان آذربایجان‌صغربی و سازگار با محیط روستاها می باشد .نتایج بدست آمده از تحقیقات میدانی و ارزیابی شاخص‌صهای مذکور در سطح روستاهای مورد مطالعه بیانگر آن است که ابعاد اجتماعی و اقتصادی از پایداری بیشتری نسبت به بعد محیطی در روستاهای مورد مطالعه برخوردارند .و رادار پایداری نشان می دهد که هنوز مقدار قابل توجهی تا رسیدن به سطح پایداری در کل روستاهای مورد مطالعه فاصله وجود دارد .همچنین روستاهای مورد مطالعه از سطح پایداری نسبتا پایداری برخوردار هستند .لذا در جهت پیشرفت به سوی توسعه پایدار گردشگری می بایستی علاوه بر بکارگیری اصول و الزامات آن در سیاست‌صها و برنامه‌صهای اجرایی، علایق و نیازمندیهای گروههای ذینفع را از جنبه‌صهای مختلف در نظر گرفت تا از طریق تعادل بین سه عنصر اصلی، توسعه گردشگری در نواحی روستایی استان آذربایجان‌صغربی پایدار گردد
Rural tourism is considered as one of the important components of the tourism industry and is considered as the main force in the field of rural economic growth and growth. By creating a strategic opportunity, it causes local economic diversity and creates job opportunities based on existing potentials, It increases the level of welfare, living standards, income, security, stability and population preservation in the village and the prevention of unwarranted immigration. Despite the many benefits that can be gained for the tourism industry, if there is no proper planning in this area, tourism development will produce negative environmental, cultural, social and economic impacts, and thus not as an activity Profitable and profitable but also as a harmful and undesirable activity. In this regard, in the last two decades, with the emergence of a sustainable development paradigm in the tourism literature, there has been increasing concern about the adverse and destructive effects of tourism, and numerous empirical studies and actions have been taken to operationalize the concept of sustainable development and models Its evaluation has been made but in spite of all these measures, the results of progress towards sustainability have not been desirable. On the other hand, the first studies in Iran indicate that there are major challenges in achieving sustainable development of tourism, especially in rural areas. Therefore, the present study uses a descriptive-survey methodology to answer this fundamental question. What level of sustainability are the target villages of West Azarbaijan province based on the dimensions and indicators effective in sustainable development of rural tourism? Two documents and fields (questionnaires) were used to collect required data. In this study, using two types of questionnaires in a field study, with the opinion of local people (households supervisors) and officials to evaluate and measure the progress towards tourism sustainability in the villages of the West Azarbaijan province by barometer and stability radar. The sample size is 290 people in the family headquarters. In order to select the statistical sample in the family caregivers section, proportional sampling method was used and in the experts and authorities section, inaccurate and targeted sampling method was used. Snowball sampling was used for purposeful selection of samples. The results showed that socio-cultural and economical dimensions have more sustainability than natural dimensions, and also, the villages of the province of the West Azarbayjan province have an average stability. A total of 94 indicators were obtained for assessing the sustainability of rural tourism, of which 41 indicators for assessing social sustainability, 24 indicators for assessing economic sustainability and 29 indicators for assessing the sustainability of rural tourism have been obtained that are appropriate to the structure of villages in the West Azarbaijan province and It is compatible with the environment of the villages. The results of field research and the evaluation of the mentioned indices in the studied villages indicate that the social and economic dimensions have more stability than the environmental dimension in the studied villages. And sustained radar shows that there is still a significant amount of distance to the sustainability level throughout the studied villages. Also, the studied villages have a relatively stable sustainability level. Therefore, in order to progress towards sustainable development of tourism, in addition to applying its principles and requirements in the policies and programs, the interests and interests of the beneficiary groups should be considered from different aspects in order to balance the three main elements of tourism development In the rural areas of the West Azerbaijan province
Assessment of Tourism Sustainability in West Azarbaijan Province Provinces
عبدی چیچکلو، سهیلا
Abdi Chichkloo, sohila
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
