۲۰۴۸۸پ
per
اثرات کشندگی و غیر کشندگی چند حشره کش شیمیایی روی حشرات کامل شپشه گندم، Sitophilus granarius L. (Coleoptera: Curculionidae)
Sitophilus granarius L. (Coleoptera: Curculionidae) ص,Lethal and sublethal effects of some chemical insecticides on adults of granary weevil
/محمد مظاهری
: کشاورزی
، ۱۳۹۷
، میرزائی
۵۹ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
گیاه‌پزشکی - حشره شناسی کشاورزی
۱۳۹۷/۱۱/۱۷
تبریز
شپشه‌صصی غلات .Sitophilus granarius L خسارت بالایی به دانه های انبار شده وارد می‌صکند .تغذیه‌صی مستقیم از دانه ها توسط لارو و حشره‌صی کامل باعث تخلیه‌صی ذخیره غذایی دانه ها می شود و فقط پوسته‌صصی خالی دانه باقی می‌صماند .شرایط تغذیه‌صای این آفت محیط مناسبی را برای فعالیت میکروارگانیسم های مضر مانند قارچ های مسمومیت زا نیز فراهم می‌صکند .شپشه غلات به‌صدلیل مقاومت به گرسنگی قادر است در انبارها و سیلو های خالی نیز به زندگی خود ادامه دهد .برای حفاظت محصولات کشاورزی انباری از خسارت سنگین آفات، حشره‌صکش صهای شیمیایی با اثر تماسی و تدخینی ابزاری موثر و کارآمد می‌صباشند و مصرف آنها سابقه‌صی زیادی دارد .با توجه به مقاوم شدن تعداد زیادی از آفات در مقابل بیشتر حشره‌صکش صهای رایج شیمیایی، یافتن حشره‌صکش‌ص های مناسب دیگر به منظور تداوم کنترل آفات ضروری به نظر می‌صرسد .از طرفی کاهش تاثیر منفی حشره‌صکش ها روی حشرات غیرهدف بویژه پارازیتوئید ها و شکارگر ها جزو موارد کلیدی در کنترل تلفیقی آفات می‌صباشد بنابراین در توسعه‌صی برنامه های مدیریت شیمیایی آفات باید از ترکیبات ایمن برای دشمنان طبیعی، استفاده شود تا از این موجودات مفید حفاظت گردد .بدین منظور اثرات کشندگی و غیرکشندگی حشره‌صکش صهای آبامکتین با منشا میکروبی از آورمکتین صها که از تخمیر باکتری های خاکزی Streptomyces avermitilis ساخته می‌صشود و ایمیداکلوپرید از نئونیکوتینوئید ها که برای استفاده در برنامه های IPM مناسب می باشند، در مقایسه با دو حشره‌صکش با سابقه‌صی مصرف طولانی از جمله پرمترین از پایریتروئید صهای مصنوعی و دایکلروس از سموم فسفره آلی در کنترل شپشه‌صی گندم (.(S. granarius L در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد .در بررسی اثرهای کشنده پس از انجام آزمایش های مقدماتی به منظور تعیین دامنه ای از غلظت ها که باعث تلفات حدود ۲۰ تا ۸۰ درصد در جمعیت شوند، آزمایش های اصلی جهت تخمین دز های کشنده و رسم خطوط دز- اثر صورت گرفتند .آزمایش ها با پنج غلظت و یک تیمار شاهد در حداقل چهار تکرار انجام شدند .با استفاده از تجزیه پروبیت، مقادیر LC۳۰, LC۵۰, LC۹۰ تعیین گردید .مقدار LC۵۰ برای حشره‌صکش های آبامکتین، ایمیداکلوپرید، پرمترین و دایکلروس به ترتیب۳۵۳۸ ،۶۵۲۵ ،۰.۸۳۲ و ۳۰۲۵ پی پی ام به دست آمد .در ادامه جهت بررسی اثرات غیرکشندگی این سموم، حشرات کامل شپشه گندم در معرض LC۳۰ حشره‌صکش صها قرار داده شدند و تعدادی از افراد زنده مانده به ظروف پرورش حاوی ماده غذایی منتقل شدند و طی دو نسل پرورش یافتند و تعداد حشرات شمارش گردیدند .مقادیر LC۳۰ حشره‌صکش های مذکور به ترتیب۲۹۲۸ ،۳۶۶۶ ، ۰.۳۶۹۸ و ۲۶۷۸ پی پی ام بود .در زمینه توانایی کنترل طولانی مدت حشره‌صکش ها، ترکیبات ایمیداکلوپرید، پرمترین، دیکلرووس و آبامکتین به ترتیب قرار گرفتند، هر چهار ترکیب در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری نسبت به شاهد و نسبت به هم داشتند .آبامکتین، ایمیداکلوپرید، پرمترین و دایکلروس ظهور جمعیت را نسبت به شاهد در نسل اول به ترتیب۱۳.۵ ،۹۸ ، ۵۱.۹ و ۲۰.۴ و در نسل دوم به ترتیب۱۰.۶ ،۱۰۰ ، ۴۹.۳ و ۱۶.۴ درصد کاهش دادند .پرورش حشرات و آزمایش صهای زیست سنجی مقدماتی و اصلی در انسکتاریوم با شرایط محیطی دمای حدود۲۸ ۲ درجه سلسیوس و رطوبت ۶۰ تا ۷۰ درصد و شرایط تاریکی انجام شد
software. In the lethal effect study, the dose-setting assays were carried out to determine the concentrations causing about ۲۰ and ۸۰ mortality in the population. Six concentrations were used for the main bioassay tests to estimate lethal concentrations and also plot the Log-Dose Probit lines. The experiments were replicated at least four times. The LC۳۰, LC۵۰, LC۹۰ values were determined using probit analysis. LC۵۰ values for abamectin, imidacloprid, permethrin and dichlorvos were ۳۵۳۸, ۶۵۲۵, ۰.۸۳۲ and ۳۰۲۵ ppm, respectively. In order to investigate sublethal effects of these chemicals, adult insects were exposed to LC۳۰ of insecticides. The LC۳۰ values were ۲۹۲۸, ۳۶۶۶, ۰.۳۶۹۸, and ۲۶۷۸ ppm, respectively. After ۲۴ h exposing to the LC۳۰, enough survived insects were transferred to the containers and supplied by food. The insects were maintained for two generations and the number of insects was counted in the final assessment. In the context of the potential for long-term control of the insect, imidacloprid was the best insecticide followed by permethrin, dichlorvos and abamectin. Abamectin, Imidacloprid, Permethrin and Dichlorvos reduced the appearance of the population by ۱۳.۵, ۹۸, ۵۱.۹ and ۲۰.۴ in the first generation, and ۱۰.۶, ۱۰۰, ۴۹.۳ and ۱۶.۴ in the second generation, respectively ضsoftware. Charts are drawn by using Excel ضCereal weevils are highly damaging to stored grains. Direct feeding of the seeds by the larvae and the adult insect causes the food supply to be depleted, leaving only the empty shell of the remaining grain. Feeding conditions of this pest provide a suitable environment for the activity of harmful microorganisms, such as poisonous fungi. Due to the resistance to hunger, the pest is able to survive in empty warehouses and silos. In order to protect agricultural products from heavy damage of pests, chemical insecticides with contact and inhalation effect are effective and efficient tools. The chemicals have been used for a long time against stored products. Due to the resistance of large number of pests against the common chemical pesticides, finding alternative insecticides to control the pests is considered necessary. On the other hand, reducing the negative impact of insecticides on non-target organisms, especially parasitoid and predators is one of the key issues in pest control. Therefore, low risk compounds to natural enemies should be considered as an auxiliary control agent in the development of management pest populations. Lethal and sublethal effects of abamectin, and imidacloprid and also two conventional insecticides with a long history of application, including permethrin and dichlorvos were investigated against wheat weevil, Sitophilus granarius L. at laboratory conditions. Abamectin is an insecticide with microbial origin produced by fermentation of the bacteria, Streptomyces avermitilis and imidacloprid, is a neonicotinoid insecticide that is suitable for using in IPM programs. Insect culture and bioassay tests were carried out in a growth chamber at ۲۸ ۲ C, ۶۰-۷۰ RH and dark conditions. The experiments were performed in a completely randomized design (CRD) and the results were analyzed by SAS
Sitophilus granarius L. (Coleoptera: Curculionidae) ص,Lethal and sublethal effects of some chemical insecticides on adults of granary weevil
مظاهری، محمد
Mazaheri, Mohammad
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
