۱۹۴۶۷پ
per
سیاست فرهنگی دولت پهلوی اول در کردستان۱۳۰۴ - ۱۳۲۰))
۱۹۴۱-Cultural politics of Pahlavi I in kurdistan(۱۹۲۵-۱۹۴۱)
/حسین رسولی
: حقوق و علوم اجتماعی
، ۱۳۹۷
، میرزائی
۲۲۶ص
چاپی - الکترونیکی
دکتری
تاریخ گرایش ایران اسلامی
۱۳۹۷/۰۴/۲۶
تبریز
رضاشاه در شرایطی به قدرت رسید که می‌بایست برای تقویت پایه‌های حکومت خویش و همچنین جلب نظر روشنفکران حامی خود به نوسازی در ایران پرداخته و برای همسو ساختن جامعه با برنامه‌های خویش در راستای ملت‌سازی و تربیت افراد جامعه گام بردارد .از آنجا که ویژگی سنتی جامعه ایران مخصوصا جهل و بیسوادی اکثریت افراد جامعه و وجود زبان‌ها و گویش‌های گوناگون و آداب و رسوم و پوشش‌های اقوام مختلف ساکن ایران به عنوان یکی از موانع اصلی تشکیل ملت واحد تلقی می‌شد دولت پهلوی اول تلاش داشت تا با ترویج ایدئولوژی حکومتی مبتنی بر تمرکزگرایی، ناسیونالیسم باستانگرا، سکولاریسم و غرب‌گرایی در جهت یکسان‌سازی فرهنگی جامعه چندقومیتی ایران با محوریت یک زبان و یک لباس برای نیل به وحدت ملی گام بردارد .تلاش اصلی پژوهش حاضر پاسخگویی به این سوال است که در دوران رضاشاه برای اجرایی کردن سیاست یکسان‌سازی فرهنگی و تقویت وحدت ملی چه اقداماتی در کردستان صورت گرفت؟ و این اقدامات چه نتایج، پیامد و واکنش‌هایی را به همراه داشت؟ یافته‌های پژوهش نشانگر آنست که کارگزاران فرهنگی دولت پهلوی اول برای تحقق پروژه هویت‌سازی در کردستان، ضمن گسترش آموزش نوین و تاسیس مدارس دولتی و تلاش برای ترویج زبان فارسی و لباس متحدالشکل به اقداماتی دیگر نظیر حمایت از تالیف کتاب‌هایی در زمینه تاریخ قوم کرد که در آن بر پیوستگی نژادی آنها با ایرانیان تاکید شده بود و همچنین برگزاری جشن‌های مختلف و اجرای نمایش و سخنرانی‌هایی با مضامین ملی و میهنی و تغییر اسامی مکان‌های جغرافیایی دست زده‌اند .هر چند این اقدامات و مخصوصا تلاش برای گسترش مدارس دولتی که با مشکلات و هزینه‌های مالی فراوان و تلاش و کوشش‌های افرادی بسیار و از جمله نظامیان همراه بود تاثیرات مثبتی بر جامعه کردستان گذاشت و باعث گسترش نسبی سواد، ظهور و تقویت طبقه متوسط شهرنشین، کاسته شدن از نفوذ و قدرت سران عشایر و بهبود نسبی جایگاه زنان شد اما تلاش‌صهای سازماندهی شد دولت برای تضعیف و از بین‌صبردن زبان‌ص، لباس و آداب و رسوم کردها، از یک طرف و تاکید بر روش‌صهای تحمیلی، اجباری و تنبیهی به‌صجای روش‌صهای ترغیبی از طرفی دیگر باعث شد تا اقدامات فرهنگی دولت در کردستان نه تنها به تقویت وحدت ملی نینجامد بلکه زمینه واگرایی و افزایش تمایلات ملی‌گرایی قومی در آن منطقه را فراهم سازد .بازشناسی اهداف، روند، نتایج و پیامدهای اقدامات فرهنگی دولت پهلوی اول در کردستان با استفاده از گردآوری، بازخوانی و تحلیل اسناد و سایر منابع موجود با روش توصیفی ـ تبیینی محور مطالعه تحقیق حاضر است
Pahlavi I government came to power at a time in which it needed to turn its attention to modernize Iran in order to strengthen the foundations of its power and also attract the attention of supporting intellectuals and take steps for aligning the society with its plans for nation-building and educating the people of its community.Because of the traditional characteristic of Iranian society, particularly the ignorance and the illiteracy of the majority of people in society and the existence of different languages and dialects and various traditions and clothing styles of different ethnic groups could be seen as one of the main obstacles for establishing a united nation, Pahlavi I government tried to step towards accomplishing the goal of a united nation by spreading an ideology based on centralism, ancient nationalism, secularism, and westernization in alignment with cultural unification of the multicultural society of Iran based on speaking with one language and wearing one style of clothing. The main focus of the present study is on answering these questions: What actions were taken during Reza Shah period for implementing cultural unification policy and strengthening national unity? And what were the consequences, outcomes and reactions to these measures?The findings of the present study show that the Pahlavi I cultural intellectuals in order to accomplish the identification project in Kurdistan, along with developing modern education and establishing public schools and an attempt for promoting Persian language and a similar uniform carried out other acts such as supporting the publication of books about the history of Kurdish minority in which there was emphasis on their racial connection with Iranians and also holding different celebrations, performances, and delivering national and patriotic speeches and a change in the geographic locations. Even though these actions and especially the efforts to spread public schools, which demanded enormous financial costs and efforts of many people including the military people had favorable effects on the Kurdish community including the relative spread of literacy, the emergence and strengthening of the urban middle class, the diminishing influence of the tribal leaders and the relative improvement of the status of women, but the organized efforts of the government to weaken and eliminate the language, clothing, and customs of Kurdish people on the one hand and the emphasis on forced, compulsory and punitive methods instead of persuading methods on the other hand led not only to the failure of strengthening the national unity of the government's cultural actions in Kurdistan but also to the divergence and increasing ethnic nationalism in that area. Recognizing the purposes, trends, results and consequences of the cultural policies of the Pahlavi I government in Kurdistan by means of collecting, revising, and the analysis of documents and other available sources with descriptive-explanatory method is the purpose of the present study
۱۹۴۱-Cultural politics of Pahlavi I in kurdistan(۱۹۲۵-۱۹۴۱)
رسولی، حسین
rasouli,Hossain
دهقانی، رضا، استاد راهنما
کریمی، علیرضا، استاد راهنما
قدیمی قیداری، عباس، استاد مشاور
پاشازاده، غلامعلی، استاد مشاور
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
