۱۸۷۹۵پ
per
بررسی فلسفه آفرینش انسان در رهیافت فلسفی و کلامی و عرفانی با تأکید بر دیدگاه آیت الله جوادی آملی
/حمیده سرایدار سعدآبادی
: الهیات و علوم اسلامی
، ۱۳۹۶
، افشاری
چاپی
کارشناسی ارشد
فلسفه و کلام اسلامی
۱۳۹۶/۱۱/۱۴
تبریز
آفرینش دلالت بر نوعی رابطه بین آفریننده و آفریده‌ص شده دارد و اولین رابطه‌صای است که ایجاد می‌صشود .آفرینش در لغت به معنی ایجاد اشیاء بدون مثال قبلی و در اصطلاح به معنی پیدایش موجودات از مبدأاصلمبادی با اراده‌صی الهی است .از میان موجودات انسان بخاطرویژگیهای خلقتش از جایگاه خاص در نظام هستی برخوردار است و از جمله مجهولاتی‌ص که همواره در تاریخ بشریت ذهن متفکران از جمله فلاسفه، متکلمان و عرفا را به خود مشغول کرده، فلسفه‌صی آفرینش بود که هرکدام براساس مبانی معرفتی خود از خالق به بیان آن پرداخته‌صاند .از طرفی حکیم بودن خداوند، کار عبث و بی‌صهدف را از خداوند مبرا می‌صکند .فلاسفه آفرینش را نعمتی از الطاف‌ص الهی وآن را احسان و فیضی ازجانب خدا به موجودات‌ص ممکن می‌صدانند، و خداوند چون واجد تمام کمالات است از جمله فیاضیت، نتیجه‌صی فیاض بودن خداوند را آفرینش جهان و هرچه در آن است می‌صدانند .متکلمان فعل خداوند را براساس ضرورت و برای رساندن نفع به دیگران نه به ذات خود می‌صدانند که این امر انجامش از ترکش اولی است .در میان متکلمان، فرقه‌صی اشاعره پرسیدن از هدف تمام افعال خداوند را غلط می‌صدانند، لذا فلسفه‌صی آفرینش انسان را تنها در اراده‌صی الهی خلاصه می‌صکنند اما دو فرقه‌صی معتزله و امامیه داشتن هدف را در افعال الهی می‌صپذیرند با این تفاوت که معتزله آن را بر خدا) وجوب علیه (می‌صداند و امامیه) وجوب عنه (می‌صداند .در میان عرفا عده‌صای هدف آفرینش انسان را ظهور و تجلی خداوند در جهان ممکنات و عده‌صای ظهور انسان کامل و عده‌صای شناخته‌ص شدن خداوند توسط مخلوقاتش می‌صدانند .آیت‌صالله جوادی‌صآملی براساس تعریف خود از انسان که او راص‌حی متأله می‌صدانند، یعنی خداخواهی مسبوق به خداشناسی هدف آفرینش انسان را سیردر مسیر بی‌صانتهای تأله می‌صدانند تا به مقام خلافت و مظهریت اسماء حسنای اصلهی و تخلق به اخلاق‌صالله برسد، این هم در سایه‌صی سیره‌صی علمی خوب هماهنگ با سیره‌صی عملی ناب حاصل می‌صشود .این پژوهش با جهت‌صگیری توصیفی و تحلیلی به تبیین این مسأله در رهیافت فلسفی، کلامی و عرفانی بویژه دیدگاه جامع حضرت آیت‌صالله جوادی‌صآملی می‌صپردازد و برآیند آن فهم عمیق مسأله خواهد بود
Creation implies a kind of relationship between Creator and Creater and is the firstrelationship to be created.Creation in the word means the creation of objects without the preceding example, and in the term means the origin of the creatures from the source to Allah by the will of the divine.Among the creature human due to its characteristics, it has a special place in the system of the universe. Among the unknowns that have always been in the history of humanity the minds of thinkers, including philosophers, theologians and mystics, were the philosophy of creation, each based on epistemic foundations They themselves have spoken of the Creator.On the other hand, God's wisdom will obliterate God from the wicked and the wrong. The philosophers are considered the creation to be divine blessings and they are believed to be good by nature from God, and God has all the perfections, including gracing and they know the result of God's grace to be the creation of the world and everything in it. Know The theologians believe that the action of God is based on necessity and in order to convey the benefit to others, not in their essence, which is the first to do it. Among the theologians, the Ashaeresectarian claims that asking the purpose of all the acts of God is wrong, so the philosophy of human creation is summed up only in divine will; however, the two sects of Mu'tazele and Im?m? have the purpose in Divine acts are accepted, with the difference that the Mu'tazele refers to God (obligatory), and the Imam (obligatory). Among the mystics, the people of the purpose of creation create man's appearance and manifestation of God in the universe of possibilities and some of the knowledge of God by his creatures. Ayatollah JavadiAmoli, based on his definition of a man who calls him "a living being", that is, a God-fearing God of God; the purpose of the creation of man is on the path to the unselfish path of divination, to the status of caliphate and the self-identified ashma of divine goodness And enthusiasm for ethics, this will be achieved in a scientific harmonious shade of harmony with pure practicality. This research, with a descriptive and analytical orientation, addresses this issue in philosophical, verbal and mystical approaches, especially the comprehensive view of the Ayatollah Javadi-Amoli, and the result will be a profound understanding of the problem
سرایدار سعدآبادی، حمیده
کریم زاده قراملکی، قربانعلی، استاد راهنما
فروهی، ناصر، استاد مشاور
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
