بررسی مقاولهنامه استانداردهای حداقلی تأمین اجتماعی سازمان بینصالمللی کار و تطبیق آن با حقوق تأمین اجتماعی ایران
/جواد نظام پرست
: حقوق و علوم اجتماعی
، ۱۳۹۶
، افشاری
چاپی
کارشناسی ارشد
حقوق گرایش عمومی
۱۳۹۶/۰۵/۰۲
تبریز
تأمین اجتماعی در پی تضمین حداقلصهای معیشت تا حد مطلوب زندگی برای تمامی افراد در یک جامعه میصباشد و از زمان تکوین مفهوم آن، هر روز به دنبال ارتقای استانداردها و معیارهای خود در رسیدن به این هدف میصباشد .حال هر کشوری به طریقی در پی محقق ساختن این هدف میصباشد و تدابیری را در نظام تأمین اجتماعی خود برای رسیدن به آن وضع اندیشیده است .در این میان برخی سازمانصهای بینصالمللی نیز در جهت کمک به کشورها و هدایت فعالیتص کشورها در این خصوص اقدام به تنظیم سندهای پیشنهادی میصنمایند تا کشورها بتوانند با پذیرش آنها به اهداف خود سریعصتر و سهلصتر دست یابند .سازمان بینصالمللی کار یکی از این سازمانصها ئی است که مقررات متعددی را در این راستا تصویب نموده است مقاولهصنامه ۱۰۲ سازمان بین المللی کار استانداردهای حداقلی را در زمینهصهای مختلف تأمین اجتماعی وضع نموده تا کشورها با پذیرش آنها سیستم تأمین اجتماعی خود را ارتقا ببخشند .این پایانصنامه با مقایسه مفاد مقاولهصنامه ۱۰۲ سازمان بینصالمللی کار با حقوق تأمین اجتماعی در پی مشخص کردن مناسبات این دو میصباشد .با مقایسه به عمل آمده مشخص گردید که حقوق تأمین اجتماعی ایران در برگیرنده تمامی مقولات بحث شده در مقاوله نامه ۱۰۲ میصباشد و در غالب موارد تدابیر اندیشیده شده در حقوق تأمین اجتماعی ایران مناسب تر از استانداردهای حداقلی مورد نظر مقاولهصنامه میصباشد .تنها در موارد محدودی مانند میزان قلمرو شمول مزایای بیکاری در ایران لازم است بازنگری هایی در مواد قانونی ایران به عمل آید تا امکان الحاق ایران به مقاوله نامه مزبورحاصل آید
Social security is to guarantee the minimums of life to the desired level for all the members of the society and from the development time of its concept, it is to enhance its standards and criteria to achieve this end. Every nation is going to achieve this end in its own way and has taken some steps to reach it in its social security system. In this trend some international organizations draw some documents to propose to the countries to help them and direct their actions in this regard in order to make it possible for the countries to achieve their goals easier and in a shorter time. The International Labor organization in one of those organizations and has approved various conventions and recommendations in this trend. The Convention No. 102 of the International Labor Organization has set the minimum standards in different fields of the social security to enable the countries to enhance their social security status by accepting it. This thesis is to determine the extent of the similarities and differences between the stipulations of the Convention No. 102 of the international Labor Organization and the Iran Social Security Legal System. With the comparison conducted is became clear that Iran Social Security Legal System included all the fields embedded in the Convention No. 102 and in most cases the measures taken in the legal system of Iran are better and higher than the ones considered in the Convention No. 102, and just only in few cases such as the extent of the domain of unemployment benefit in Iran needs some trivial changes in legal texts to let Iran accept this Convention without any problem