هماتولوژی، ایمونولوژی و بررسی بیوشیمیایی خون و هیستولوژی بیضه بعد از تخریب موقت و احیاء مجدد آن با هورمون درمانی در موش و تست پروفایل خونی در برهصهای نر قزل
/علی الفتی چقاگلانی
: کشاورزی
، ۱۳۹۶
، راشدی
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم دامی گرایش فیزیولوژی دام
۱۳۹۶/۱۱/۱۶
تبریز
اسپرماتوژنز مکانیسمی اساسی است که اجازه تولید گامتص جنسی نر را صادر و توسط چندین فاکتور کنترل میصشود و از بین این فاکتورها، اهمیت FSH و استرادیول بنزوات کاملا برجسته و نمایان میصباشد .به منظور روشن کردن پتانسیل اثر FSH و استرادیول بنزوات در موشصهایی که به وسیله بوسولفان و تاموکسیفن سیترات دچار آزواسپرمی شدهصاند، ۶۰ سر موش نر صحرایی بالغ نژاد ویستار ۲۲۰ (۲۰گرم (به صورت کاملا تصادفی در ۳ بخش گنجانیده شدند :بخش (۲۰ ۱ سر موش :(گروه کنترل :دریافت عضلانی ۱ میلیصلیتر سرم فیزیولوژی به مدت ۱۰ روز متوالی، گروه :FSH دریافت عضلانی ۵/۷ واحد بینصالمللی FSH به مدت ۱۰ روز متوالی، گروه :EB دریافت عضلانی ۱۲ میکروگرم استرادیول بنزوات به مدت ۱۰ روز متوالی و گروهFSH: + EBدریافت عضلانی ۵/۷ واحد بینصالمللیFSH +دریافت عضلانی ۱۲ میکروگرم استرادیول بنزوات به مدت ۱۰ روز متوالی .بخش) ۲ بوسولفان :(به ۲۰ سر موش به مقدار ۳۰ میلیصگرم/کیلوگرم وزن بدن یک نوبت به صورت داخل صفاقی بوسولفان تزریق شد .بعد از ۴۲ روز، گروه کنترل بوسولفان :سرم فیزیولوژی به مقدار ۱ میلیصلیتر به مدت ۱۰ روز متوالی عضلانی تزریق شد .گروه بوسولفان+ :FSHاین هورمون به مقدار ۵/۷ واحد بینصالمللی به مدت ۱۰ روز متوالی عضلانی تزریق شد .گروه بوسولفان+ :EBاسترادیول بنزوات به مقدار ۱۲ میکروگرم به مدت ۱۰ روز متوالی عضلانی تزریق شد .گروه بوسولفان+EB: +FSHهورمون FSH به مقدار ۵/۷ واحد بینصالمللی+ استرادیول بنزوات به مقدار ۱۲ میکروگرم به مدت ۱۰ روز متوالی عضلانی تزریق شد .بخش) ۳ تاموکسیفن سیترات ): ۲۰سر موشص ۶۰۰ میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن تاموکسیفن سیترات به صورت خوراکی به مدت ۳۰ روز دریافت کردند .گروه کنترل آب مقطر به مقدار ۱ میلیصلیتر به مدت ۱۰ روز متوالی دریافت کردند، گروه تاموکسیفن+ :FSHدریافت تزریق عضلانی ۵/۷ واحد بینصالمللی FSH به مدت ۱۰ روز متوالی، گروه تاموکسیفن+ :EBدریافت تزریق عضلانی ۱۲ میکروگرم استرادیول بنزوات به مدت ۱۰ روز متوالی و گروه تاموکسیفن+EB: +FSHدریافت ۵/۷ واحد بینصالمللیFSH +دریافت ۱۲ میکروگرم استرادیول بنزوات به مدت ۱۰ روز متوالی عضلانی تزریق شد .پس از این زمان، حیوانات کالبدگشایی و نمونه خون به طور مستقیم از قلب به منظور بررسیص هورمونی) تستسترون و FSH) گرفته شد .بیضهصها از جهت مطالعات آنالیز اسپرم، آزمایشات بافت-شناسی و استخراج RNA به منظور بررسی بیان ژنصهای کاسپاز۳ ،Bcl - ۲و iNOS برداشته شد FSH .و استرادیول بنزوات باعث بهبود سطوح سرمی تستسترون و FSH (P<۰.۰۵) شده و متعاقبا باعث بهبود معنیصدار (P<۰.۰۵) تعداد کل اسپرم اپیدیدیم، تحرک و تعداد اسپرم زنده شد، که نهایتا از طریق اثرات القائی باعث بهبود اسپرماتوژنز در گروهصهای تحت تیمار بوسولفان و تاموکسیفن سیترات شد .نتایج بافتصشناسی بیضه موشصها نشان داد که مصرف بوسولفان و تاموکسیفن سیترات باعث افزایش فضای بینصسلولی، تخریب شدید لوله-های سمینیفر (P<۰.۰۵) و کاهش قطر لولهصها و ارتفاع اپیتلیوم زایا شد .تجویز FSH و استرادیول بنزوات در موشصهای القاء شده آزواسپرمی باعث بهبود و بازساخت نسبی ساختار بافت بیضه، البته نه به طور کامل، همسو با تکمیل نسبی فرآیند اسپرماتوژنز گردید .بیان ژنصهای کاسپاز ۳ و iNOS در گروهصهای تحت تیمار بوسولفان و تاموکسیفن سیترات افزایش یافت(P<۰.۰۵) ، اما بیان ژنBcl - ۲در این گروهصها دچار کاهش شد .این یافتهصها اثرات مفید مصرف FSH و استرادیول بنزوات را که دارای اثرات تکمیل کننده هم هستند در بهبود روند اسپرماتوژنز موشصهایی که توسط داروهای شیمیصدرمانی دچار آزواسپرمی و تخریب اصلی بافت بیضه شدهص بودند را به اثبات رسانید .برای ایجاد تخریب روند اسپرماتوژنز در برهصها از تاموکسیفن سیترات استفاده شد .این مطالعه از جهت بررسی اثرات FSH و استرادیول بنزوات بر سطوح هورمونی و استریولوژی بیضه و فرآیند بهبود برهصهای نژاد قزل که تحت تیمار تاموکسیفن سیترات قرار داشتند طراحی شد ۱۶ .بره) با میانگین سنی ۱۰۵ روز (به صورت کاملا تصادفی در ۴ گروه قرار گرفتند .گروه کنترل به مدت ۴۰ روز متوالی ۵ میلیصلیتر آب مقطر را به صورت گاواژ دریافت کرد .گروه تاموکسیفن سیترات به مدت ۴۰ روز متوالی ۶۶۰ میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن تاموکسیفن سیترات به صورت گاواژ دریافت کرد .گروه تاموکسیفن+FSH، ۶۶۰ میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن تاموکسیفن سیترات به مدت ۳۰ روز دریافت و متعاقبا به مدت ۱۰ روز متوالی FSH به مقدار ۳ میلیصگرم/کیلوگرم وزن بدن عضلانی تزریق شد .گروه تاموکسیفن+EB، ۶۶۰ میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن تاموکسیفن سیترات به مدت ۳۰ روز دریافت و متعاقبا به مدت ۱۰ روز متوالی EB به مقدار ۳ میلیصگرم/کیلوگرم وزن بدن عضلانی تزریق شد .نتایج استریولوژی بیضه برهصها نشان داد که گروهصهای تحت تیمار تاموکسیفن سیترات در مقایسه با گروه کنترل دچار تخریب اساسی (P<۰.۰۵) در لولهصهای اسپرمصساز شدهصاند .به کار بردن استرادیول بنزوات در گروه تحت تیمار تاموکسیفن سیترات باعث بهبود معنیصدار (P<۰.۰۵) حجم اپیتلیوم زایا در مقایسه با گروه تاموکسیفن سیترات شد اما این نوع همسویی بهبودی در مورد FSH در تیمارهای تحت مصرف تاموکسیفن سیترات در مورد صفت حجم اپیتلیوم زایا مشاهده نشد .تیمار با تاموکسیفن سیترات باعث افزایش فضای بین سلولی، کاهش وزن بافت بیضه، ارتفاع اپیتلیوم زایا و تعداد سلول-های اسپرماتوگونی و سرتولی شد (P<۰.۰۵) و هیچ تغییر معنیصداری در مورد حجم بیضه) طول، عرض و ارتفاع(، لولهصهای سمینیفر، حجم لومن، کپسول و فضای بینابینی مشاهده نشد .غلظتصهای سرمی تستسترون و FSH زمانی که برهصها تاموکسیفن سیترات دریافت نمودند به صورت کاملا معنیصدار کاهش یافت .(P<۰.۰۵) نتایج مطالعه مشخص کرد که FSH و استرادیول بنزوات میصتوانند به صورت کاملا مفید و موثر ساختار تخریب یافته بیضه را در گروهصهای تحت تیمار تاموکسیفن سیترات بهبود دهند
Spermatogenesis which is the fundamental mechanism allowing male gamete production, is controlled by several factors such as FSH and estrogens are likely concerned. In order to enlighten the potential role of FSH and estrogens in induced azoospermia by busulfan and Tamoxifen citrate (TC), sixteen adult's male Wistar rats (22020 gr) were randomly allocated into three parts: Part 1 (20 rats): control group that received 1 ml physiology serum by IM for 10 days; FSH group: received 7.5 IU FSH by IM for 10 days; estradiol benzoate (EB) group: received 12 g EB by IM for 10 days and FSH+EB group: received 7.5 IU FSH+12 g EB by IM for 10 days. Part 2 (Busulfan): rats were treated with (30 mg kg_1, intraperitoneal) of busulfan, after 42 days, animal's received 1 ml physiology serum for 10 days; busulfan+FSH group: received 7.5 IU FSH for 10 days; busulfan+EB group: received 12 g EB for 10 days and busulfan+FSH+EB group: received 7.5 IU FSH+12 g EB for 10 days. Part 3 (TC): rats received first TC (600 g/kg_1 by oral gavage) for 40 days; TC+FSH group: received TC for 30 days and subsequently reciveid 7.5 IU FSH by IM for 10 days; TC+EB group: received TC for 30 days and subsequently reciveid 12 g EB by IM for 10 days and TC+FSH+EB group: received TC for 30 days and subsequently received 7.5 IU FSH+12 g EB by IM for 10 days. After this time, the animals were necrospy and blood samples were taken through cardiac puncture for serum hormone assay (FSH and Testosterone). Testes were used for semen analysis, histology experiments and RNA extraction for expression of Caspase 3, Bcl-2 and iNOS genes. EB and FSH has improved the level of serum testosterone and FSH (P<0.05) and subsequently significantly (P<0.05) improved total number of epididymal sperm, motility and number of live sperm, finally induced stimulatory effects on spermatogenesis at busulfan and TC groups. The histological evaluation of the rats testes showed that at busulfan and TC groups increase intertubular space, extensive seminiferous tubular atrophy (P<0.05) and decrease in diameter of tubules and height of epithelium. Administration of EB and FSH to the induced azoospermia rats improved testes morphology and reversed, although not completely, impairment of spermatogenesis. Expression of Caspase 3 and iNOS (P<0.05) genes increased in busulfan and TC groups, although expression Bcl-2 genes decreased at these groups. These findings demonstrate beneficial effects FSH with EB therapy had synergistic action on regeneration of spermatogenesis at rats that induced azoospermia and testicular atrophy with chemotherapy drugs. To induce degeneration of spermatogenesis in lambs used Tamoxifen citrate (TC). This study was conducted to evaluate the effect of FSH and estradiol benzoate (EB) on hormonal levels and stereology structure of testis and improvement process in Ghezel lambs treated with TC. Sixteen lambs (105 days old) were randomly allocated in 4 groups. The control group received 5 ml distilled water by oral gavage for 40 days. TC group: received 660 g/kg (BW) TC by oral gavage for 30 days. TC+FSH group: received 660 g/kg (BW) TC by oral gavage for 40 days and subsequently received 3 mg/kg FSH (IM) for 10 days. TC+EB group: received 660 g/kg (BW) TC by oral gavage for 30 days and subsequently received 3 mg/kg EB (IM) for 10 days and TC+FSH+EB group: received 660 g/kg (BW) TC by oral gavage for 30 days and subsequently received 3 mg/kg FSH+3 mg/kg EB (IM) for 10 days. The stereological evaluation of the lamb testes showed that the groups treatments with TC showed extensive seminiferous tubular atrophy (P<0.05) compared with control group. The administration of TC with EB significantly (P<0.05) improved the volume of germinal epithelium compered to TC group but co-administration of FSH did not induce significant differences in this parameter, in comparison with TC group. The administration of TC increased the intertubular space, reduced testicular weight, the height of the germinal epithelium, spermatogenic and sertoli-leydig cells number (P<0.05) and there was no significant variation on the volume of testis (length, width and height), seminiferous tubule, lumen, capsule and interstitium. Serum testosterone and FSH concentrations were significantly reduced (P<0.05) when lambs were treated with TC daily for 30 days. These finding demonstrated that FSH and EB could be useful improving destroyed testicular structure and function of testis following TC treatment