تأثیر تغذیه با غذای پرچرب و تمرین هوازی بر خصوصیات استریولوژیک بافت کلیه در موش صحرایی نر
/عطا کبودری
: دامپزشکی
، ۱۳۹۶
، میرزائی
چاپی
کارشناسی ارشد
دامپزشکی
۱۳۹۵/۰۶/۱۲
تبریز
هدف :اضافه وزن و چاقی یک مشکل عمده متابولیک میصباشد که به علت افزایش شیوع، باعث چالشصهای عمده در بهداشت عمومی شده است .این مسئله یک ریسک فاکتور مهم برای ابتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین، بیماریصهای قلبی-عروقی، مزمن کلیوی (CKD) و بیماری مرحله آخر کلیوی .شیوع گلومرولوپاتی وابسته به چاقی موازی با اپیدیمی جهانی چاقی در حال افزایش است و اغلب مبتلایان ریسک بالایی برای پروتئینوری و آلبومینوریص پیش رونده دارند .از طرفی، شیوه زندگی مانند فعالیت بدنی و رژیم غذایی متعادل میصتواند تأثیر عمدهصای بر روی سلامت عمومی و اختلالات کلیوی وابسته به چاقی داشته باشد .لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین ورزشی تداومی (CT) و اینتروال (HIIT) بر ساختار و عملکرد تغییرات کلیوی در موشصهای صحرایی بالغ چاق نر صورت گرفته است .مواد و روش کار :در این مطالعه، ۳۰ موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار ۲/۱۷۶ (۷۳/۳ گرم (بر اساس همگن سازی وزنی به دو گروه رژیم غذایی پرچرب (:(۱۵ n و رژیم غذایی استاندارد (:(۱۵ n تقسیم شدند .پس از ده هفته، هر گروه مجددا به سه گروه شامل کنترل، CT و HIIT تقسیم شدند .گروهصهای تمرینی تمرین ورزشی، ده هفته تمرین تناوبی هوازی با شدت بالا و تمرین تداومی با مسافت طی شده برابر را بر روی نوارگردان انجام دادند .در پایان آزمایش، وزن و طول بدن حیوانات اندازه گیری شد و جهت آنالیز کراتینین وBUN ، خون به طور مستقیم از قلب گرفته شد .سپس حیوانات آسان کشی شده و کلیه چپ و راست و همچنین بافت چربی زیرپوستی، اپیدیدیمی، مزانتریک، رتروپریتونئال و پریصرنال خارج شد .کلیه چپ در فرمالین بافر ۱۰ درصد تثبیت و به روش روتین و استاندارد قالبصهای پارافینی از آن تهیه شد .مقاطع بافتی مورد رنگ آمیزیH & Eقرار گرفته و مطالعات بافت شناسی و استریولوژیک بر روی آنها انجام شد .روشصهای استریولوژی غیرتورشی جهت تخمین حجم تام کلیه) بخشصهای قشری و مرکزی(، حجم جسمک کلیوی) فضای ادراری و گلومرول(، حجم، طول، قطر و ارتفاع بافت پوششی لولهصهای نزدیک و دور به کار گرفته شد .تعداد کل گلومرول با دایسکتور نوری تخمین زده شد .در نهایت آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی جهت تجزیه و تحلیل آماری برای مقایسه متغیرها بین گروهصها مورد استفاده قرار گرفت .نتایج :نتایج نشان داد که انجام تمرین اینتروال در حیوانات تغذیه شده با غذای استاندارد باعث تخریب نسبی ساختار بافتی کلیه، افزایش سطح سرمی BUN و کراتینین شد، در حالی که تمرین تداومی هیچ عارضه جانبی بر ساختار و عملکرد کلیه نداشت .نتایج استریولوژیک مشخص نمود که تغذیه با غذای پرچرب و چاقی توانست باعث تخریب ساختاری بافت کلیه گردید .چاقی باعث افزایش حجم کل کلیه، حجم کل بخش قشری کلیه، گلومرول و فضای ادراری و حفره مرکزی لوله نزدیک شد .آن همچنین باعث کاهش ارتفاع بافت پوششی لوله نزدیک و تعداد کل جسمک کلیوی شد .آنالیز بیوشیمیایی سرم نشان داد که HFD میصتواند باعث افزایش سطح BUN و کراتینین شود .نتایج موید آن بود که انجام هر دو تمرین هوازی توانست به طور نسبی اثرات جانبی تغذیه با غذای پرچرب بر روی ساختار و عملکرد کلیه را کاهش دهد اما اثر تمرین تداومی در محافظت از بافت کلیه در مقایسه با گروه تغذیه شده با غذای پرچرب بهتر و معنی دارتر از تمرین اینتروال بود .(>۰۰۱/۰P بحث :بر اساس نتایج این مطالعه، میصتوان گفت که انجام تمرین اینتروال باعث آسیب به ساختار و عملکرد کلیه میصشود اما تمرین تداومی اثر جانبی بر روی ساختار و عملکرد کلیه در افراد سالم ندارد .بنابراین اختلال عملکرد کلیه وابسته به تمرین اینتروال به عنوان یک پارادکس عجیب مطرح شده و ظرافت مرز بین میزان فعالیت ورزشی درست و نادرست را مشخص میصنماید .همچنین نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد میصکند که تمرین تداومی بهتر از تمرین اینتروال میصتواند اثرات جانبی مضر و مخرب تغذیه با غذای پرچرب بر روی ساختار و عملکرد کلیه در حیوانات چاق را بهبود بخشد .بنابراین تمرین تداومی میصتواند به عنوان یک استراتژی ورزشی درمانی مناسب برای بهبود CKD یا بیماری مرحله آخر کلیوی در افراد چاق مورد توجه قرار گیرد
Objective: Overweight and obesity constitute a metabolic problem of increasing prevalence and present a major public health concerns. It is an important risk factor for non-insulin-dependent diabetes, cardiovascular disease and chronic kidney disease (CKD) or end stage renal disease (ESRD). The prevalence of obesity-related glomerulopathy is increasing in parallel with the worldwide obesity epidemic and most patients are at high risk for progressive proteinuria and albuminuria. On the other hand, lifestyle factors such as physical activity and balanced diet regime have a dramatic impact on general health and obesity-related renal disorders. Therefore, this study was conducted to compare the effect of continuous (CT) and high intensity intermittent aerobic training (HIIT) on structural and functional kidney alterations in male obese adult rats. Materials and methods: In this study, 30 adult male wistar rats (176.23.73 g) were homogenously divided into two groups of high fat diet (n: 15) and standard diet regimes (n: 15). After 10 weeks, each group divided into three including: control, CT and HIIT. Training groups completed 10 weeks treadmill running, either HIIT or distance-matched CT on a motorized treadmill. At the end of experiment, animal body weight and body length was measured and blood was directly obtained from heart for BUN and creatinin analysis. Then, animals were euthanized and their left and right kidnies and also subcutaneous, epididimal, mesenteric, retroperitoneal and perirenal adipose tissue were removed. The left kidney was fixed in buffered formalin 10 , processed by standard and routine paraffin embedding. Sections were stained by H&E and histological and stereological studies were performed. Unbiased stereological methods have been used to estimate total volume of left kidney (cortex and medulla regions), volume of renal corpuscle (urinary space and glomerulus), volume, length, diameter and epithelium height of poroximal and distal tubules. Total number of glomerulus was estimated by optical dissector. Finally, one-way ANOVA and Tukey's post hoc test were performed to statistical analysis for comparison between groups. Results: The results showed that HIIT in standard diet (SD) regime caused relative destructure of kidney, increasing serum level of BUN and creatinine whereas CT has no side effect on structure and function of kidney. The stereological results indicated that HFD regime and obesity could cause destructure of kidney tissue. It increased total volume of kidney, total volume of renal cortex, glumorulus, urine space and lumen of proximal tubule. It also decreased height of epithelium in proximal tubule and total number of renal corpuscle. Biochemical analysis of serum showed that HFD could increase BUN and creatinin level. Our results revealed that both aerobic training could decrease side effect of HFD on structure and function of kidney partially but the effect of CT was better and significant than HIT in protection of testis tissue and function of kidney (P<0.001). Conclusion: Based on our results, it can be concluded that HIIT can deface the structure and function of kidney but CT has no side effect on kidney structure and function in normal people. Thus, HIIT-related kidney dysfunction remains as a strange paradox as there is a fine line between the correct and incorrect amount of exercise. Our results also suggest that CT can improve the harmful side effect of HFD on structure and function of kidney in obese animal better than HIIT. Therefore CT can be considered as a suitable physical therapeutic strategy for improvement of CKD or ESRD in obese people