بررسی اثر اشکال مختلف سلنیوم بر خصوصیات هضمی کنسانتره گاوهای شیرده با تولید بالا، با استفاده از روشصهای آزمایشگاهی و کیسه های نایلونی
/سمیرا دهقانی
: کشاورزی
، ۱۳۹۵
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم دامی گرایش تغذیه دام
۱۳۹۵/۰۶/۱۴
تبریز
آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر اشکال مختلف سلنیوم بر خصوصیات هضمی کنسانتره گاوهای شیرده با تولید بالا، با استفاده از روش تولید گاز، کیسههای نایلونی و روش آزمایشگاهی سه مرحلهای هضم انجام گردید .آزمایش در ۳ دوره ۲۸ روزه شامل ۲۱ روز عادتصدهی و ۷ روز نمونهصبرداری اجرا شد .تیمارها شامل ۱) :جیره پایه + ۳/۰ پیصپیصام سلنیوم بصورت نانو سلنیوم، ۲) جیره پایه + ۳/۰ پیصپیصام سلنیوم بصورت سلنومتیونین، ۳) جیره پایه + ۳/۰ پیصپیصام سلنیوم بصورت سلنیتصسدیم بودند .در روش تولیدصگاز ۳۰۰ میلیصگرم از هر نمونه در ساعات۲ ،۴ ،۶ ،۸ ،۱۲ ،۱۶ ،۲۴ ،۳۶ ،۴۸ ، ۷۲ و ۹۶ انکوباسیون گردید .در روش کیسهصهای نایلونی مقدار ۵ گرم نمونه به مدت صفر،۲ ،۴ ،۸ ،۱۲ ،۱۶ ،۲۴ ،۳۶ ، ۴۸ ، ۷۲ساعت در شکمبه سه رأس گوسفند نر دارای فیستولای شکمبهای انکوبه شد .به منظور بررسی تاثیر اشکال مختلف سلنیوم بر اکوسیستم شکمبه، فاکتورهایpH ، اسیدصچرب فرار، نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآیی مورد بررسی قرار گرفت .پتانسیل تولیدصگاز (A) در تیمارهای نانو، آلی و معدنی بیشتر از تیمار شاهد بودند .(>(۰۵/۰P نتایج نشان داد که تیمار آلی موجب افزایش تجزیهصپذیری شکمبهصای ماده خشک کنسانتره نسبت به تیمارهای نانو و معدنی شد ولی تفاوت معنیصداری بین تیمارها، از نظر تجزیه-پذیری ماده خشک خوراک کاملا مخلوط وجود نداشت .از نظر تجزیهصپذیری شکمبهصای پروتئین کنسانتره، تیمارهای آلی و نانو موجب افزایش تجزیهصپذیری نسبت به تیمار معدنی شدند .(>(۰۵/۰P در آزمایش سه مرحلهای هضم، تیمار نانو موجب افزایش تجزیهصپذیری بعد شکمبهصای ماده خشک کنسانتره و خوراک کاملا مخلوط نسبت به تیمار معدنی شد .(>(۰۵/۰P همچنین تیمار نانو موجب افزایش تجزیهصپذیری بعد شکمبهصای پروتئین کنسانتره نسبت به تیمار آلی و معدنی شد .(>(۰۵/۰P تفاوت معنیصداری بین تیمارها از نظر pH شکمبه وجود نداشت .تیمار نانوصسلنیوم به طور معنیصداری موجب افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار نسبت به تیمارهای آلی و معدنی شد .(>(۰۵/۰P تفاوت معنیصداری بین تیمارها از نظر میزان نیتروژن آمونیاکی شکمبه وجود نداشت .تیمار آلی موجب افزایش معنیصدار تعداد کل پروتووزآ نسبت به تیمار معدنی و نانو شد .(>(۰۵/۰P بطور کلی نتایج این آزمایش نشان میصدهد که افزودن منابع مختلف سلنیوم به جیرهص میصتواند عملکرد شکمبه را بهبود بخشد و باعث افزایش تجزیهصپذیری مواد مغذی در شکمبه شود .فرم نانو و آلی سلنیوم نسبت به فرم معدنی سلنیوم باعث بهبود پارامترهای تجزیهصپذیری و شکمبهصای شدند اما تفاوت خاصی در این پارمترها بین فرم آلی و نانو دیده نشد
The aim of this study was to invastigate the effects of different forms of selenium sources on digestibility of high production lactating dairy cows concentrate using in vitro and in situ Techniques. This experiment was conducted in three periods of 28 days with 21 d adapataion period and 7 d for data tacking. Treatments were: 1. Basal diet + 0.3 ppm nano selenium, 2. Basal diet + 0.3 ppm selenomethionine, 3. Basal diet + 0.3 ppm selenite sodium. In gas production method, 300 mg of each treatment weighted and incubated for 2, 4, 6, 8, 12, 16, 24, 36, 48, 72, 96 hours. The Nylon bag method used to estimate ruminal disappearance of dry matter. For this, about 5 g of feed stuffs weighted and incubated in the rumen of 3 ruminaly fistulated rams for 0, 2, 4, 8, 12, 16, 24, 36, 48 and 72 hours. In order to determine the effects of different forms of selenium on rumen parameters, concentrations of VFA and NH4, value of pH and population of protozoa were examined. Potential of gas production (fraction A) of nano, organic and inorganic treatments were higher compared to control treatment (P<0.05). The results showed that organic treatment caused an increasment in ruminal dry matter degradability of consentrate in relation to nano and inorganic treatments. But there wasnt any signifact differences between treatments in degradability of TMR dry matter. Ruminal degradability of consentrate protein in organic and nano treatments was higher than inorganic treatment (P<0.05). In three steps digestion experiment, nano treatment was higher than inorganic treatment in postruminal digestion of consentrate and TMR dry matter. Also nano treatment was higher than organic and inorganic treatments in postruminal digestion of consentrate and TMR protein. The rumen pH values were not effected by tratments. The nano selenium treatment had higher VFA concentration when compared with organic and inorganic treatments (P<0.05). Rumen NH4 concentration was not effected by treatments. The organic treatment caused a signifacant increase in total protozoa population when compared with nano and inorganic treatments (P<0.05). The results indicate that selenium supplementation to diet improves ruminal nutrients degradability's compared to control. Although nano and organic selenium was better than inorganic treatment in ruminal degradability and rumen parameters, However there was not any significant differences beween these two treatments