بررسی مقایسهای نقش میرزا علیخان امینالدوله در اصلاح ساختار اداری و فرهنگی با جریان اصلاحات در عصر قاجاریه
/عباس قدم
: حقوق و علوم اجتماعی
، ۱۳۹۵
، راشدی
چاپی
دکتری
رشتهی تاریخ ایران بعد ازاسلام
۱۳۹۵/۰۶/۱۵
تبریز
موضوع این پژوهش بررسی مقایسهای نقش میرزا علیخان امینالدوله در اصلاح ساختار اداری و فرهنگی با جریان اصلاحات در عصر قاجاریه است .روند پیوسته اصلاحات در دوره قاجاریه از عباس میرزا و قائممقامها شروع شد و با امیرکبیر و سپهسالار شخصیت گرفت و به امینالدوله رسید .امینالدوله وارث روند اصلاحات در دوره قاجاریه است و خود در ساختار اداری و فرهنگی اصلاحاتی صورت داد که قابل مقایسه برای تبیین این روند و نه قضاوت با پیشینیان است .بستر اجتماعی و سیاسیای که امینالدوله در آن زیست، تربیت شد و کنش خود را به ظهور رساند حامل افکار و کنشهای متفکران و مصلحان پیشین است و از این حیث برای بررسی مقایسهای باید به کار آید .باید دریافت که روند اصلاحات و بستر آن بر چه ساختاری استوار است و نقش امینالدوله در این روند اصلاحی خصوصا در اصلاح اداری و فرهنگی به چه صورت است .برای درک افکار و کنشهای مبتنی بر آن از چارچوب توماس اسپریگنز برای فهم نظریههای سیاسی تولیدشده در شرایط بحران استفاده میکنیم .چرا که اگر شرایط ایران در دوره قاجاریه را بحرانی بدانیم، میتوانیم در چارچوب مفهومی و نظری از روند شکلگیری یک نظریه سیاسی در شرایط بحران بهره بگیریم .این بهرهگیری و بررسی به ما نشان میدهد که مصلحان دوره قاجاریه در فکر درک علت بحران و دردهای ایرانزمین بودند و هریک برای درمان آن نسخهای پیچیدهاند و بررسی مقایسهای ما را برای درک روند این بیماری و درمان اصلاحی آن یاری میکند .امینالدوله در این میان مصلحی بود که در شرایط بسیار بحرانی سالهای قبل از مشروطه به صدارت رسید و در این دوره و قبل از آن، اصلاحاتی را در نظام فرهنگی و اداری ایران به ظهور رساند که قابل بررسی و مقایسه در این چارچوب نظری و برای فهم بهتر از جریان اصلاحات در دوره قاجاریه مفید است
The objective of this study is to evaluate and compare the role of Mizra Ali Khan Amin al-Dawla in administrative reform and cultural reform movement in the Qajar period. Continuous process of reform in Qajar period had been started from Abbas Mirza and vice presidents and it had been shaped by Amir Kabir and Sepah Salar and ended to Amin al-Dawla. Amin al-Dawla is heir to the reform process in the Qajar period and he made some reforms in cultural and administrative structure that it is more comparable to explain the process and not just to judge the former reformists. The social and political environment in which he lived, trained and flourished had contained thoughts and actions of previous thinkers and reformers, and in this sense it should be used for comparison. So it should be determined that reform process and its foundation was based on what type of structure and what was the role of Amin al-Dawla in this reform process more specifically in terms of administrative and cultural reforms. To understand the thoughts and actions based on it, the Thomas Springs framework will be used for understanding introduced political theories in crisis situations; because if we know the situation in Iran during the Qajar crisis, then we can the process of forming a political theory in crisis situations through using a theoretical and conceptual framework. It can show us the Qajar period reformers had thought much to understand the cause of the crisis and pain in Iran and each of them presented a solution to solve this problem and thus this comparative study will help us understanding the problem process and its corrective solution. In the meantime Amin al-Dawla was a reformer that became a chancellor in very critical years before Persian Constitutional Revolution ( Mashrooteh ) , and he had implemented some reforms both in this eraand pervious erawhich it can be compared based on theoritcal framework , and this is deemed useful to understand the process of reforms in Qajar period