اثربخشی درمان مبتنی بر تصحیح مرزهای خانواده بر اضطراب تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی نوجوانان
سحر جهان بخش
علوم تربیتی و روانشناسی (پردیس)
۱۴۰۱
۹۸ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
روانشناسی تربیتی
۱۴۰۱/۰۷/۲۵
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تصحیح مرزهای خانواده بر اضطراب تحصیلی و خودناتوان¬سازی تحصیلی نوجوانان بود. طرح پژوهش با توجه به اهداف از نوع کاربردی و با توجه به شیوه جمعآوری دادهها از نوع شبه آزمایشی بود که در قالب طرح شبه آزمایشی تک آزمودنی با خطوط پایه منفرد به اجرا گذاشته شد. نمونه موردنظر تعداد 5 نفر از نوجوانان 13 تا 18 سال دارای علائم و نشانه¬های اضطراب تحصیلی و خودناتوان¬سازی تحصیلی بودند که در سال 1401 در شهرستان تبریز زندگی می¬کردند و به شیوه در دسترس و هدفمند با توجه به ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند. جهت اجرای درمان تصحیح مرزهای خانواده از پروتکل ارائه شده توسط اتحادیه کمک به خود و حمایت همسالان انجمن بهداشت روانی کانادا (2010) استفاده شد. جهت ارزیابی متغیرهای وابسته پژوهش نیز از پرسشنامه¬های اضطراب تحصیلی ساراسون (1977) و خود ناتوان¬سازی تحصیلی جونز و رودولت (1982)، در مراحل خط پایه و مداخله استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از روش ترسیم نمودارها و محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر نشان داد که درمان مبتنی بر تصحیح مرزهای خانواده در کاهش اضطراب تحصیلی و خود ناتوان¬سازی تحصیلی نوجوانان مؤثر بوده و اندازه اثر محاسبه شده بزرگ است. با توجه به یافته¬های پژوهش پیشنهاد می¬شود با آموزش تصحیح مرزهای خانواده به گروه هدف، نوجوانان و خانواده¬هایشان را به مهارتهایی تجهیز کرد که بتوانند اضطراب تحصیلی و خود ناتوانسازی تحصیلی را مدیریت نمایند.
Abstract: The aim of this study was to determine the effectiveness of Treatment based on correction of family boundaries on academic anxiety and academic self-handicapping of adolescents. The research method was practical, according to the objectives, and was single-subject quasi-experimental design with multiple baselines, according to the method of data collection. The sample consisted of 5 adolescents aged 13 to 18 with academic anxiety and academic self-handicapping who lived in Tabriz city in 1401 and were selected by Available and purposeful according to the inclusion and exclusion criteria. To implement family boundary correction therapy, the protocol provided by Canadian Mental Health Association Self Help & Peer Support (2010) was used. In order to evaluate the dependent variables of the research, academic anxiety questionnaires (Sarason, 1977) and academic Self-Handicapping Scale (Jones & Rhodewalt, 1982) were used in the baseline and intervention phases. Data analysis by using graph and calculation of recovery percentage and effect size Showed that family boundary correction therapy is effective in reducing academic anxiety and academic self-handicapping of adolescents and the calculated effect size is large. According to the findings of the research, it is suggested to equip the teenagers and their families with skills that can manage academic anxiety and academic self-disability by teaching the correction of family boundaries to the target group.
Effectiveness of treatment based on correction of family boundaries on academic anxiety and academic self-handicapping of adolescents